Με αφορμή το πρωινό μου χαμομήλι

Η ζωή μας είναι ένα σπουδαίο θαύμα. Η ανάσα μας κάθε στιγμή είναι θαύμα. Η αγάπη του Θεού Πατέρα μας είναι ανεκτίμητα σπουδαίο δώρο. Σίγουρα δε γίνεται να αισθανόμαστε κάθε στιγμή έτσι. Είμαστε άνθρωποι ατελείς, με τα λάθη και τα πάθη μας. Σίγουρα θα έχουμε και στιγμές ολιγοπιστίας και αμφιβολίας. 

Μα η θέλησή μας, η διάθεσή μας είναι να κρατάμε ξύπνια και ζωντανή τη σχέση μας μαζί Του και με τους συνανθρώπους γύρω μας.

Καλημέρα, αδερφέ/ή μου. Να είσαι πάντα καλά.

Αγάπη και ελευθερία

Είμαστε πλασμένοι για να μπορούμε να ζούμε με αγάπη και ελευθερία. Έννοιες θεϊκές! Μπορούμε να έχουμε σχέση με τον τριαδικό Θεό αγαπώντας Τον ελεύθερα.

Και, ταυτόχρονα, μπορούμε να έχουμε σχέση με τους γύρω μας (με τους συν+ανθρώπους μας), να συν+υπάρχουμε πάλι με αγάπη και ελευθερία.

Όλη μας η ζωή, η ύπαρξη, η αναπνοή μας μπορεί να είναι μια γνήσια έκφραση του 'κατ'εικόνα' σύμφωνα με το οποίο πλαστήκαμε. 

Δεν είναι τόσο όμορφο αυτό;

Η ζωή του χριστιανού

Μια συνεχής προσπάθεια γλυκιά είναι η ζωή του χριστιανού. Και χριστιανός δεν είναι ο τέλειος, ο αλάθητος. Χριστιανός δεν είναι αυτός που κάνει καλά έργα αυτοδικαιώνοντας τον εαυτό του και οικτίροντας τους άλλους για την ανεπάρκειά τους.

Χριστιανός είναι εκείνος που έχει επίγνωση της ημιτέλειάς του. Είναι εκείνος που ασχολείται με τη δική του αμαρτωλότητα. Είναι εκείνος που πέφτει, σηκώνεται, ξαναπέφτει και ξανασηκώνεται.

Μετανοεί.

Εξομολογείται την ανεπάρκειά του.

Κοινωνεί το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου.

Και έτσι πορεύεται. Αναζητά συνεχώς την αγάπη κοντά Του, βλέπει το καλό στους συνανθρώπους του. Δεν πιέζεται να εξαφανίσει το σκοτάδι, αλλά προσδοκά να καθαρίσει την ψυχή του αφήνοντας έτσι το Φως της Χάρης του Χριστού να τον προσεγγίσει.

Πέφτω και ξανασηκώνομαι. Αυτό μπορώ. Ο Χριστός αναλαμβάνει όοολα τα υπόλοιπα.

Θέλω να ζω μαζί Του.