Αγάπη και ελευθερία

Είμαστε πλασμένοι για να μπορούμε να ζούμε με αγάπη και ελευθερία. Έννοιες θεϊκές! Μπορούμε να έχουμε σχέση με τον τριαδικό Θεό αγαπώντας Τον ελεύθερα.

Και, ταυτόχρονα, μπορούμε να έχουμε σχέση με τους γύρω μας (με τους συν+ανθρώπους μας), να συν+υπάρχουμε πάλι με αγάπη και ελευθερία.

Όλη μας η ζωή, η ύπαρξη, η αναπνοή μας μπορεί να είναι μια γνήσια έκφραση του 'κατ'εικόνα' σύμφωνα με το οποίο πλαστήκαμε. 

Δεν είναι τόσο όμορφο αυτό;

Η ζωή του χριστιανού

Μια συνεχής προσπάθεια γλυκιά είναι η ζωή του χριστιανού. Και χριστιανός δεν είναι ο τέλειος, ο αλάθητος. Χριστιανός δεν είναι αυτός που κάνει καλά έργα αυτοδικαιώνοντας τον εαυτό του και οικτίροντας τους άλλους για την ανεπάρκειά τους.

Χριστιανός είναι εκείνος που έχει επίγνωση της ημιτέλειάς του. Είναι εκείνος που ασχολείται με τη δική του αμαρτωλότητα. Είναι εκείνος που πέφτει, σηκώνεται, ξαναπέφτει και ξανασηκώνεται.

Μετανοεί.

Εξομολογείται την ανεπάρκειά του.

Κοινωνεί το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου.

Και έτσι πορεύεται. Αναζητά συνεχώς την αγάπη κοντά Του, βλέπει το καλό στους συνανθρώπους του. Δεν πιέζεται να εξαφανίσει το σκοτάδι, αλλά προσδοκά να καθαρίσει την ψυχή του αφήνοντας έτσι το Φως της Χάρης του Χριστού να τον προσεγγίσει.

Πέφτω και ξανασηκώνομαι. Αυτό μπορώ. Ο Χριστός αναλαμβάνει όοολα τα υπόλοιπα.

Θέλω να ζω μαζί Του.

Η ζωή κοντά Σου

Πόσο γλυκιά είναι η ζωή κοντά Σου, Χριστέ μου. Όλο πέφτω κι εσύ όλο με συγχωράς. Όλο σφάλλω και συ με αγαπάς. Όλο σε αφήνω κι εσύ ποτέ δεν με χάνεις απ'το βλέμμα σου το πατρικό. Είσαι εκεί όταν θα πέσω, όταν θα κλάψω, όταν θα απογοητευτώ. Εσύ πάντα δίπλα μου. Βοήθησέ με να είμαι κι εγώ εν ελευθερία και αγάπη κοντά Σου.

Πατέρα μου, ουράνιε σ'ευχαριστώ για όλα όσα κάνεις για μένα παρόλο που εγώ ούτε καν τ'αντιλαμβάνομαι. Ας είναι δοξασμένο το όνομά Σου σε όλα τα μήκη του χρόνου.

Χθες το πρωί, από το Houston, USA

Θερμές ευχαριστίες στον καλό φίλο της αόρατης γωνιάς, τον Δ., για  τις ωραίες φωτογραφίες που μας έστειλε από το Houston των Ηνωμένων Πολιτειών! Είναι από το χθεσινό πρωινό.

Πολλές καλημέρες σε όλους τους φίλους της αόρατης γωνιάς :)

είναι Παράδεισος!

Όσοι όμως επιθυμούν τη δόξα, μοιάζουν με γυμνό που ψάχνει

να βρει κουρέλι ή οτιδήποτε άλλο για να σκεπάσει τη γύμνια του.

Έτσι και αυτός που είναι γυμνός από αρετές,

ζητά τη δόξα των ανθρώπων.

Ανοίγω τα μάτια μου σε μια νέα μέρα. Πόσες υποχρεώσεις αμέσως κατακλύζουν το μυαλό μου (αρχίζει να δουλεύει πυρετωδώς), την καρδιά μου (αρχίζει να χτυπά γρήγορα). Μα γιατί; Γιατί; Κάτι ξέχασα. Κάτι αληθινό. Ξέχασα Αυτόν. Ξέχασα τον Θεό μου. 

Πόσο πιο όμορφα ξεκινά η μέρα μου όταν η πρώτη μου ανάγκη, η πρώτη μου σκέψη είναι ο Πατέρας μου ο ουράνιος. Με το που σκεφτώ πως όλα έχουν αναφορά σ'Εκείνον, τότε ασυναίσθητα γεμίζει ελπίδα όλη μου η ύπαρξη. Ηρεμώ. Ξέρω ότι η αγκαλιά Του χωράει και μένα.

Προσπαθώ μέσα στη μέρα. Κάποτε όχι και τόσο πολύ. Κάποτε τα πάθη μου με αιχμαλωτίζουν. Μα ξαναρχίζω με τη βοήθειά Του. Ταπείνωση... Τι σπουδαία αρετή... Όσοι άνθρωποι απογυμνώθηκαν από τα κουρέλια των παθών, δοξάστηκαν στον ουρανό για πάντα. Έγιναν άγιοι. Κοσμική δόξα, πλούτη, ηδονές... Όλα είναι φθαρτά, ατελή, παιδιά του ερέβους.

Θεέ μου, ξέρω ότι με έπλασες κατ'εικόνα και καθ'ομοίωσή Σου. Βοήθησέ με να προσπαθώ. Κάθε μέρα. Κάθε στιγμή. Η -από τώρα- ζωή μαζί Σου είναι Παράδεισος!

Η δύναμη της συγχωρητικότητας και της ταπεινοφροσύνης

Ένα από τα ήρεμα πρωινά στο γραφείο μου συνέχισα να μελετώ το βιβλίο "Έργα ασκητικά" του αββά Δωροθέου. Αυτού του σπουδαίου αγίου που τόσες γενιές μοναχών αλλά και καθημερινών ανθρώπων έχει βοηθήσει με τα ένθεα λόγια του. Έπεσα, λοιπόν, πάνω στο απόσπασμα που μιλάει για τη δύναμη της συγχωρητικότητας και της ταπεινοφροσύνης. Σας το παραθέτω με φωτογραφία [δυστυχώς δε μπόρεσα να την γείρω προς τα αριστερά, οπότε...αυτοσχεδιάστε :) ]

υγ: Το βιβλίο αξίζει να το αγοράσετε! Είναι των εκδόσεων Ετοιμασία.

Αγκάλιασε τον κόσμο γύρω σου

Άνοιξε τα χέρια σου και αγκάλιασε τον κόσμο γύρω σου. Δοκίμασέ το πρώτα σαν άσκηση στο μπαλκόνι σου, στην ταράτσα του σπιτιού σου, στη φύση, σε κάποιο βουνό ή στην ακροθαλασσιά. Όλα τα έφτιαξε τόσο όμορφα, τόσο σοφά, τόσο τέλεια ο καλός Θεός μας.

Σιγά-σιγά, καθώς περνάει ο καιρός και θα μεγαλώνεις, θ'αρχίσεις να συνειδητοποιείς ότι είναι πολύ ωραίο να αυξάνεις τη χωρητικότητα της αγάπης μέσα σου. Μα είναι ταυτόχρονα και δύσκολο: τα πάθη, η αμαρτία, ο εγωισμός πάντα θα θέλουν να κατατρώγουν αυτή την αύξηση που θέλεις.

Μα ο Θεός μας κι η Αγάπη Του υπερέχουν έναντι της πονηρής ενέργειας του αιώνιου εχθρού μας. Με την εξομολόγηση, με τη συμμετοχή στην Θ.Κοινωνία επιτρέπουμε στο Θεό να επεμβαίνει στη φθαρτότητά μας και να μας πλαταίνει την καρδιά.

Έτσι, η αγκαλιά (που στην αρχή ανέφερα) σιγά-σιγά αρχίζει να γίνεται βιωματική καλή συνήθεια. Αγαπώ τον εαυτό μου, αγαπώ τον συνάνθρωπό μου, αγαπώ τον Θεό μου. Αντιλαμβάνομαι ότι όλα συνδέονται: η φύση με μένα, η φύση με τον Θεό, εγώ με τον Θεό. Όλα μπορούν να μεταστοιχειωθούν και να γίνουν αγνή, άδολη αγάπη αν επιτρέψουμε στον Θεό Πατέρα μας να γίνει μέρος της ύπαρξής μας.

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με

Φωτογραφίες της εβδομάδας

Καλημέρα καλοί μου φίλοι!

Σας αναρτώ κάποιες φωτογραφίες από το πρόσφατο επαγγελματικό ταξίδι μου στο Στρασβούργο. Είναι φωτογραφίες από το European Parliament, το Συμβούλιο της Ευρώπης και το δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Η περιοχή με τα κτίρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι διαφορετική εντελώς από την περιοχή που μένουν οι κάτοικοι του Στρασβούργου. Είναι μόνο κτίρια, ποτάμια και γρασίδι. Και μερικές στάσεις του τραμ. 

Σε επόμενη ανάρτηση θα αναρτήσω φωτογραφίες από την γραφική περιοχή του Στρασβούργου, από το κύριο δηλαδή τμήμα της πόλης.

Καλημέρα, καλή δύναμη!

πώς να μιλάς στα παιδιά σου για την προσευχή

από την σελίδα "Το μέγα γεροντικόν"

Άκου να σου πω: να προσεύχεσαι και μετά να μιλάεις. Έτσι να κάνεις στα παιδιά σου. άμα διαρκώς τους δίδεις συμβουλές, θα γίνεις βαρετή κι όταν μεγαλώσουν, θα αισθάνονται ένα είδος καταπιέσεως. Να προτιμάς, λοιπόν, την προσευχή. Να τους μιλάεις με την προσευχή. Να τα λέεις στον Θεό κι ο Θεός θα τα λέει μέσα τους. Δηλαδή, δεν πρέπει να συμβουλεύεις τα παιδιά σου έτσι, με φωνή που να την ακούνε τ’ αυτιά τους. Μπορείς να το κάνεις κι αυτό, αλλά προπάντων πρέπει να μιλάεις για τα παιδιά σου στον Θεό. Να λέεις: ‘’Κύριε Ιησού Χριστέ, φώτισε τα παιδάκια μου. Εγώ σ’ Εσένανε τα αναθέτω. Εσύ μου τα έδωσες, μα κι εγώ είμαι αδύναμη, δεν μπορώ να τα κατατοπίσω· γι’ αυτό, Σε παρακαλώ, φώτισέ τα’’. Κι ο Θεός θα τους μιλάει και θα λένε: ‘’Ωχ, δεν έπρεπε να στενοχωρήσω τη μαμά μ’ αυτό που έκανα!’’. Κι αυτό θα βγαίνει από μέσα τους με την Χάρη του Θεού».

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης.

(παραθέτω και μια από τις φωτογραφίες από Στρασβούργο, όπως σας είχα υποσχεθεί. Να είστε πάντα καλά, καλοί μου φίλοι)

Σε όλους εσάς

Αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε όλους εσάς, τους φίλους της αόρατης γωνιάς. Που όλα αυτά τα χρόνια λειτουργίας του blog, είστε αγαπημένοι συνοδοιπόροι. Με τις ευχές και τις προσευχές σας, με τα σχόλια και τα email σας. 

Νιώθω πολύ ευλογημένος που είμαστε μαζί στο ίδιο όμορφο μονοπάτι που οδηγεί σ'Εκείνον. Η αγάπη του Χριστού είναι αυτό που επιθυμούμε. 

Να είστε όλοι σας καλά, αδέρφια.

Σήμερα ταξιδεύω και πάλι, αυτή τη φορά για Στρασβούργο. Μιας και (πρέπει να) είναι όμορφο μέρος, υπόσχομαι πως θα ανεβάσω φωτογραφίες με την πρώτη ευκαιρία. Επίσης, έχω πολλές φωτογραφίες που σας χρωστώ: είτε από δικά μου ταξίδια είτε από εσάς (που μου στέλνετε κατά καιρούς και μου είπατε να τις ανεβάσω). Είμαι αμελής! Υπόσχομαι, όμως, λίγο-λίγο ν'αρχίσω να επανορθώνω :)

Ευχές πολλές. Σας αγαπώ κι ας μην σας γνωρίζω προσωπικά όλους.

Για την αγάπη της, την προστασία και τη μεσιτεία της

Γλυκιά μας Παναγιά, έλα και δώσε μας την παρηγοριά του ουρανού. Αγκάλιασέ μας με στοργή. Είμαστε αμαρτωλοί, γεμάτοι πάθη κι αδυναμίες. Μα θέλουμε κοντά Του να είμαστε. Μεσίτευσε για όλους μας. Γλυκιά μας Παναγιά.

Ένα μαργαριτάρι που ανακάλυψα στο facebook

Όλα όσα συμβαίνουν στους ανθρώπους, έχουν μέσα τους το μυστήριο της σωτηρίας...

π. Συμεών Κραγιόπουλος

εδώ η πηγή

Ο αγώνας ξεκινάει από τον μέσα μας κόσμο

Η κάθε στιγμή μετράει

"και έλεγε τω Ιησού: μνήσθητί μου, Κύριε,

όταν έλθης εν τη βασιλεία σου"

(Λουκά, 23, 42)

Όσο προχωρώ στη ζωή μου, όλο και πιο πολύ συνειδητοποιώ πως κάθε στιγμή είναι ξεχωριστή. 

Ή μάλλον για να το πω λίγο διαφορετικότερα:

κάθε στιγμή είναι ένας κόσμος ξεχωριστός!

Μπορεί χρονικά και ποσοτικά να είναι απειροελάχιστη η αξία της, όμως η επιρροή της, η αξία της μέσα στην ψυχή μας, οι επιπτώσεις και οι συνέπειές της να αφήσουν ανεξίτηλο χρώμα. 

Οι αποφάσεις μας, μικρές ή μεγάλες, πολλές φορές λαμβάνονται σε μια στιγμή. Μια μικρή στιγμή.

Γι'αυτό θαρρώ πως όταν αυτές οι στιγμούλες μπορούν να μας φέρουν (ή καλύτερα: να μας φέρνουν) στην αγκαλιά του Θεού.

Αδερφή/έ, πόσο τέλειο θα ήταν 

αν και την πιο απλή, μικρή στιγμή 

την κάναμε γλυκιά κι ευλογημένη και ουράνια!

Τέτοιες στιγμές, βουτηγμένες στην ατέρμονη Χάρη Του, κάνουν τη ζωή μας μια ατέλειωτη παραδεισένια περιπέτεια.

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με τον αμαρτωλό

 

ο πίνακας είναι της Jeanne Bessette