Μικρή αυτοσχέδια προσευχή

Παναγιά μου, μάνα μου
αγκαλιά μου στοργική

γαλήνεψε τον πόνο μου
ηρέμησε την ψυχή μου

Πολλά τα πάθη μου,
τυφλός είμαι, ανήμπορος

Πώς να δω το φως Σου;
Πώς ν'ατενίσω τον Υιό Σου;

Πώς να σε παρακαλέσω,
όταν ζοφώδες με κυκλώνει 
το χάος της αθυμίας μου;

Παναγιά μου, μάνα μου,
αγκαλιά μου στοργική,

γαλήνεψε τον πόνο μας
ηρέμησε τις ψυχές μας.

Παιδιά σου είμαστε
κι ας το ξεχνούμε.

Υπεραγία Θεοτόκε,
Δέσποινα αειπάρθενε,
φύλαξέ μας, σώσε μας.

Τις όμορφες αναμνήσεις

Είναι καλό είναι τις όμορφες αναμνήσεις μας να μην τις αφήνουμε να ξεθωριάζουν.
Τις θυμόμαστε, τις έχουμε σε πρώτη προβολή μόνιμα στην καρδιά μας και μας δίνουν δύναμη όταν θα βιώνουμε δυσκολίες. 
Σας παραθέτω το κάτωθι ηχητικό από μια αγρυπνία αγιορείτικη. Εκεί όπου οι καρδιές τείνουν να κοιτάζουν τον Θεό κι Εκείνος ευλογεί τις φιλότιμες ψυχές που Τον αναζητούν.

Μια ευκαιρία ακόμα!

Μιας και ο χειμώνας σιγά-σιγά έρχεται και αρχίζει το κρύο να γίνεται πιο αισθητό, βλέπω τους ανθρώπους να προμηθεύονται: άλλος ξύλα για το τζάκι του, άλλος να βάζει πετρέλαιο, σκεφτόμουν πως ο χειμώνας είναι μια καλή εποχή για να δώσουμε και στην ψυχή μας μια ευκαιρία να γλυκαθεί. 

Ο Χριστός μας, σαν φιλόστοργος Πατέρας, μάς έχει δώσει τα μυστήρια της Εκκλησίας για να είμαστε πάντα κοντά Του. Με την εξομολόγηση, με την θεία Κοινωνία, η ψυχή ζεσταίνεται, γλυκαίνεται, ομορφαίνει, έχει φως κι ελπίδα!!

Αδερφή/έ μου, ας δώσουμε την ευκαιρία στην ψυχή μας να ζεσταθεί και τούτο τον χειμώνα που έρχεται!

Η φωτογραφία της εβδομάδας

Για σήμερα, έχουμε φωτογραφία (τραβηγμένη πριν περίπου 1,5 μήνα) από τον φίλο Παναγιώτη. Από την όμορφη Κω! Πίνοντας καφέ αντικρίζοντας το υπέροχο γαλάζιο και με φόντο την Τουρκία στο βάθος (διακρίνονται κάποια κτίρια). Πολλές καλημέρες! Χρόνια πολλά για την διπλή γιορτή σήμερα!

Η ομιλία της εβδομάδας

Για σήμερα έχουμε μια ξεχωριστή ομιλία της γερόντισσας Θεοξένης (της Μονής της Χρυσοπηγής στην Κρήτη) για την Παναγία μας που αύριο γιορτάζουμε την Σκέπη της. Η συγκεκριμένη ομιλία έγινε στον Ι.Ν.Αγ.Νικολάου στο Τορόντο, το 2015. 

Άγιε Μεγαλομάρτυρα Δημήτριε!

Άγιε Μεγαλομάρτυρα Δημήτριε, πρέσβευε υπέρ ημών των αμαρτωλών!
Βρήκα το ακόλουθο για τον άγιο (πηγή εδώ) και σας το μεταφέρω αυτούσιο. 
Χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν!

Ο 'Αγιος Δημήτριος είχε το βαθμό του χιλιάρχου σε ηλικία μόλις 22 ετών. 

Φύση φιλόμαθος και ερευνητική αναζήτησε το υψηλό και το αληθινό. 

Το βρήκε στη χριστιανική πίστη της οποίας έγινε διαπρύσιος κήρυκας. 

Σχημάτισε κύκλο νεαρών μαθητών και τους δίδασκε Αγία Γραφή. 'Εγινε ο κατηχητής της Θεσσαλονίκης στις υπόγειες στοές κοντά στα λουτρά. 

Σε μια τέτοια συνάθροιση συνελήφθη. 

Υπέμεινε αγόγγυστα τα βασανιστήρια προσφέροντας την πλευρά του και χύνει το αίμα του μιμούμενος το πάθος του Κυρίου. 

Από τη λογχισμένη πλευρά του τρέχει αίμα με το οποίο ποτίζει το αγλαόκαρπο δέντρο της εκκλησίσς.

Ο 'Αγιος περισκεπάζει όλη την οικουμένη και ιδιαίτερα την Θεσσαλονίκη που πολλές φορές γλίτωσε και προστάτεψε απο αλλεπάλληλες επιθέσεις Σλάβων , Αβάρων, Βουλγάρων και Αγαρηνών. 

Απαλλάσσει την πόλη από λιμούς και ασθένειες.

Ο Γρηγόριος ο Παλαμάς τον αποκαλεί διδάσκαλο και προφήτη.

Ο 'Αγιος Συμεών κήρυκα κηρύκων.

Ο 'Αγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης καταλύτη των αιρέσεων.

"Φρούρησον, πανεύφημε, την σε μαγαλύνουσαν πόλιν από τις εναντίον προσβολάς, παρρησίαν ως έχων προς Χριστόν, τον σε δοξάσαντα."

Υμνολογίας στιγμή

Οι μάρτυρες Μαρκιανός και Μαρτύριος δεν είναι απ'τους γνωστούς μάρτυρες. Όμως, είναι άγιοι της εκκλησίας μας που στο επάγγελμα ήταν νοτάριοι. Δηλαδή, κάτι σαν τους σημερινούς συμβολαιογράφους. Όμως, η πίστη τους ήταν σαν πύργος. Σαν άσειστος πύργος και μαρτύρησαν για τον Χριστό. Κι ο δωρεοδότης Κύριος τους έδωσε τον στέφανο του μαρτυρίου αγκαλιάζοντάς τους με την ατέλειωτη παραδεισένια αγάπη Του. Ας μεσιτεύουν για μας που ακόμη ταλαιπωρούμαστε από μικρότητες και πάθη. Ας μεσιτεύουν ώστε να στερεωθεί ολόρθια η πίστη μέσα στις ψυχές μας.

Υπάρχουν λύπες και λύπες!

Υπάρχουν λύπες και λύπες! Υπάρχει εκείνη η λύπη που σε αποδυναμώνει, σε στραγγίζει, σε οδηγεί στην απογοήτευση και στην κατάθλιψη. Υπάρχει, όμως, και η λύπη που έχει μέσα της μετάνοια και οδηγεί στην Ανάσταση. Τρελό ακούγεται και γι'αυτό είναι....υπέρλογο! Ας αφήσουμε τον Απόστολο Παύλο στην προς Κορινθίους Β' επιστολή (κεφ.7, στ.9-11) να μας τα περιγράψει θεόπνευστα:

(...) τώρα, όμως, χαίρομαι, όχι γιατί στεναχωρηθήκατε, αλλά γιατί η στενοχώρια εκείνη, που την αντιμετωπίσατε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, σάς οδήγησε στην μετάνοια. Έτσι, δεν ζημιωθήκατε σε τίποτα από εμάς. Γιατί η λύπη που αντιμετωπίζεται σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, οδηγεί στην μετάνοια κι αυτή καταλήγει στην σωτηρία, για την οποία κανένας δεν μετανιώνει. Αντίθετα, η λύπη που προέρχεται από ανθρώπινα προβλήματα, οδηγεί στον θάνατο.

Η δύναμη της εξομολόγησης

πηγή
''Μόλις μετανοήσατε, μόλις ἐξομολογηθήκατε μέ συντριβή, ὁ οὐράνιος Πατέρας σᾶς ἔδωσε τήν ἄφεση μέσω τοῦ πνευματικοῦ, ὁ ὁποῖος καί σᾶς τή γνωστοποίησε...

Ὅποιος, μέ τή μεσιτεία τοῦ ἐξομολόγου ἱερέα, λάβει τήν ἄφεση ἀπό τό Θεό, στέκεται ἀνένοχος ἐνώπιον τῆς δικαιοσύνης Του..''

Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος

Απομαγνητοφωνώντας

"Κι αν ακόμα αργήσουν να γίνουν τα πράγματα, όπως πιθανόν πρέπει να γίνουν, κι αν ακόμα φανεί ότι ο Θεός σιωπά και δεν ενεργεί και παραμείνει ο άνθρωπος μέσα στην εμπιστοσύνη του Θεού, τότε ο Θεός αποκαλύπτει πράγματι με θαυμαστό τρόπο τον εαυτό Του. Κανένας, λέγει η Γραφή, κανένας δεν ήλπισε επί Κύριον και καταισχύνθηκε. Λέει ο Δαβίδ ένα ωραίο λόγο: «Εμβλέψετε, κοιτάξετε στις αρχαίες γενεές, βρέστε μου ένα άνθρωπο ο οποίος ήλπισε επί Κύριον και εντράπηκε. Ένας άνθρωπος να βρεθεί που να πει ότι εγώ, είχα την ελπίδα μου στον Χριστό κι ο Χριστός δεν ανταποκρίθηκε. Δεν με βοήθησε. Μ’ εγκατέλειψε!» Κανένας!"

του μητροπολίτη Λεμεσού, π.Αθανασίου. Να έχουμε την ευχή του. Η ανάρτηση ανήκει στην ομάδα ΙΧΘΥΣ (βλ.εδώ)

Η φωτογραφία της εβδομάδας

Φρέσκια φωτογραφία σάς έχουμε για σήμερα! Από την Freiburg της Γερμανίας, όπου προστάτης-άγιος εκεί είναι ο άγιος Γεώργιος (St. Georgius Patronus). Ευχαριστίες πολλές στον πολύ καλό φίλο Παναγιώτη γι'αυτή την φωτογραφία!

Η ομιλία της εβδομάδας

Σήμερα θα στραφούμε προς το γεροντικό. Το γεροντικό υπάρχει σε διάφορες εκδοχές ανάλογα με τις περιοχές. Δηλαδή: υπάρχει το γεροντικό το κλασικό (που περιέχει ιστορίες από την έρημο και τους εκεί αββάδες και μοναχούς και αγίους), υπάρχει το γεροντικό του αγίου Όρους, το γεροντικό των Ρώσων μοναχών (διάφορων κ εκεί περιοχών) κλπ. 

Στην ομιλία αυτή που είναι (μάλλον) από το ραδιόφωνο της Πειραϊκής Εκκλησίας, θα ακούσουμε αφήγηση από το γεροντικό του αγίου Όρους. Αυτές οι ιστορίες, μας διδάσκουν, μας εμπνέουν, μας λένε πως η αγιότητα και η αληθινή ορθόδοξη πίστη και βίωμα δεν είναι κάτι το εξωγήινο, αλλά πως η σχέση με το Θεό χτίζεται μέσα απ'την καθημερινότητα και τον αγώνα.

Η ευχή "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με τον αμαρτωλό"

Δεν έχει σημασία πώς την λες.
Δεν έχει σημασία πόσο αργά ή γρήγορα την λες.
Δεν μετράει το πόσες φορές θα την πεις.

Μετράει μόνο το ότι θες να ενωθείς μ'Εκείνον που ζητάς: τον Χριστό.
Μετράει το ό,τι όσο αμαρτωλός κι αν νιώθεις, εκείνος θα σε ακούσει.
Σημασία έχει αν η καρδιά σου μετέχει στην κίνηση των χειλιών σου.

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με τον αμαρτωλό.

Υμνολογίας στιγμή

Πώς να σε ονομάσουμε απόστολε Λουκά; Μήπως να σε πούμε ουρανό, αφού διηγήθηκες την δόξα του Θεού; Μήπως να σε πούμε αστραπή, αφού γέμισες φως τον κόσμο; Να σε πούμε μήπως νεφέλη, φωτισμό; Πώς; Απόστολε Λουκά, γιάτρευε τις πληγές της ψυχή μας. Γέμιζε Χριστό την κάθε μας ανάσα!