Τα παιδάκια

 Να τα αγαπάς τα παιδάκια.

Να τους παρέχεις στοργή. Αγάπη. 

Να τους χαμογελάς.

Να φροντίζεις ολόψυχα να έχουν ό,τι χρειάζονται:

Για την ζωή τους, την ψυχή τους. Για τη μόρφωσή τους.

Τα παιδάκια είναι αυτά που δείχνουν τον Παράδεισο. Το βλέπεις στη ματιά τους. Στο χαμόγελό τους. 

Να τους δίνεις και να τους δείχνεις Χριστό αληθινό. Πρώτα απ'όλα με το παράδειγμά σου. 

Με την καθαρότητα της ψυχής σου.

Να τα κοινωνάς. Και να κοινωνάς και συ αφού εξομολογηθείς ειλικρινά.

Αν αγαπήσεις τα παιδάκια αληθινά, ο Παράδεισος είναι ολάνοιχτος. 

Ήδη από τώρα, απ'αυτή τη ζωή.

Με αγάπη

Φίλη/ε, ό,τι και να γίνεται, εσύ να προστρέχεις στον Θεό μας! Στην Παναγιά! Στους αγίους!

Ό,τι και να γίνεται, να φροντίζεις να μη χάνεις την επαφή με τα μυστήρια της Εκκλησίας μας. Εξομολόγηση και Θ.κοινωνία συχνή.

Όταν ο Θεός Πατέρας μας βλέπει να προσπαθούμε, δεν μας αφήνει. Αυτός θα συγκρατεί τις σχέσεις μας, θα μας φροντίζει στις δυσκολίες μας, θα στέλνει τη Χάρη Του να μας γεμίζει χαρά.

Και κάτι ακόμη:

Όπως λένε και πολλοί άγιοί μας, για να γεμίσουμε Χριστό, πρέπει να αδειάσουμε από τα βλαβερά, τα εφήμερα, τα πονηρά.

Με αγάπη στα γράφω, φίλε/η. Βίωμα ας είναι για όλους μας.

Να είσαι πάντα καλά. Να εύχεσαι. Θα εύχομαι.

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με

 Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που είναι όλοι φως. Δεν χρειάζεται να ξέρεις τη ζωή τους, το πρόγραμμά τους για να καταλάβεις το ποιόν τους. Η Χάρη του Θεού κυλάει στις φλέβες τους, περιτριγυρίζει την ύπαρξή τους. Δεν τους δόθηκε, βέβαια, δίχως αγώνες. Κι αυτοί παλεύουν, έχουν τη χοϊκότητα, έχουν αδυναμίες. Όμως, η θέλησή τους, ο έρωτάς τους για το Χριστό μπορούν και υπερκερνούν, υπερνικούν αυτά τα πρόσκαιρα. 

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με.

Απλά και μόνο να τους πλησιάσεις, γεμίζει και η δική σου ύπαρξη από ανάπαυση ψυχική, από γαλήνη. Από τη μυρίπνοη μιας ευωδίας θεϊκής. Αυτούς τους ανθρώπους να τους έχεις ως πρότυπο. Πάντα να προσπαθείς κι εσύ βάζοντας την αγάπη και την ένωση με τον Θεό ως προτεραιότητα. 

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με.

Ο καλός Θεός θέλει να είμαστε ευτυχισμένοι. Χαρούμενοι. Να'ναι η ύπαρξή μας ολόγιομη από χαμόγελο. Γι'αυτό και μας έδωσε τα μυστήρια της εκκλησίας μας. Γι'αυτό σταυρώθηκε κι αναστήθηκε. Για μας. Για σένα. Για μένα. Για τον καθένα μας ξεχωριστά. Φίλη/ε μου, να προσπαθείς να γεμίζεις φως την ύπαρξή σου. Και να λες την ευχή. Όσο μπορείς. Δίχως πίεση. Από αγάπη. Από αγάπη άδολη.

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με.

Σ'ευχαριστούμε, Κύριε!

 Μη θυμηθείς παλιές μας αμαρτίες.

Γρήγορα ας έρθει να μας προλάβει, Κύριε,

η ευσπλαχνία σου,

γιατί έχουμε εξαθλιωθεί.

Βοήθησέ μας, Κύριε, σωτήρα μας.

Πόσο ατέλειωτη είναι η αγάπη σου, Χριστέ μου! 

Πόσο μεγάλη η αγκαλιά σου!

Όσο κι αν πέφτουμε, εσύ πάντα είσαι εκεί για να μας συγχωρέσεις όταν σου ζητήσουμε καρδιακή συγγνώμη.

Σ'ευχαριστούμε, Κύριε!

Σε δοξολογούμε!

Σε παρακαλούμε, μείνε μαζί μας. 

Για πάντα.

υγ: Το πεντάστιχο στην αρχή είναι απόσπασμα από τον 78ο ψαλμό του Δαβίδ.

Αφήνομαι στον Θεό

 Σκέφτηκα τότε: "Τώρα αρχίζω να καταλαβαίνω, 

αυτή είναι η αλλαγή που επέφερε η δύναμη του Υψίστου.

Θυμήθηκα όσα, Κύριε, έχεις κάνει 

καθώς αναλογίζομαι τα θαυμαστά σου έργα  από την αρχή,

στοχάζομαι όλα σου τα έργα

σ'όλα σου τα ανδραγαθήματα εμβαθύνω*.

Αφήνομαι στον Θεό. Στο πάνσοφο σχέδιό Του. Στην άπειρη αγάπη Του. Κι αν κάποιες στιγμές νιώθω μπερδεμένος ή δεν καταλαβαίνω αν είναι παρών, πάλι Τον εμπιστεύομαι. Και με το πέρασμα του καιρού, κοιτάζω πίσω και βλέπω πλέον ολοκάθαρα την αγάπη Του μέσα απ΄τα γεγονότα.

Θεέ μου, μάθε με να ζω πιο αληθινά. Μάθε με να σ'εμπιστεύομαι περισσότερο. Να σ'αγαπώ καθαρότερα. Να σε θυμάμαι πιο συχνά. Να χαμογελούν τα μάτια και η ψυχή μου γεμάτα ευγνωμοσύνη για Σένα.

Το εξάστιχο στην αρχή είναι απόσπασμα μεταφρασμένο στα νέα ελληνικά από τον 76ο ψαλμό του Δαβίδ.