Καλημέρα, αδερφή/έ!
Εύχομαι να είσαι καλά και να αντέχεις.
Γράφω αυτές τις λίγες γραμμές απλά για να σου πω ότι κάτι που ήδη ξέρεις:
πως δεν έχει σημασία το πού βρίσκεσαι για να προσπαθείς να είσαι κοντά στον Χριστό μας! Και η ζωή κοντά στο Χριστό μας φέρνει κοντά με όλη την Πλάση: τους ανθρώπους, τα ζωάκια, τα δέντρα, όλα!
Πώς το έλεγε κι ο άγιος Πορφύριος; 'Μπορεί να ήμουν στο κέντρο της Αθήνας -σσ: όταν ήταν στην Πολυκλινική Αθηνών- όμως ζούσα τον Θεό λες και ήμουν στο άγιο Όρος'!
Ο αγαπημένος άγιος αυτός καθετί το έστρεφε και το ένωνε με την αγάπη του Θεού. Έτσι, όπου κι αν ήταν, ο νους του, η ψυχή του, όλη του η ύπαρξη εξέπεμπε αγάπη γνήσια και ο Θεός τον φώτιζε, τον χαρίτωνε, τον αγίαζε.
Καλή/έ μου αδερφή/έ, όπου κι αν είσαι να ζητάς το έλεος του Θεού. Την αγάπη Του. Είτε είσαι μέσα σε ένα πολύβουο αστικό κέντρο είτε στο λεοφωρείο είτε στο αυτοκίνητο είτε σε μοναστήρι είτε στην εξοχή είτε... οπουδήποτε!
Όλα είναι δυνατά για τον Θεό! Αρκεί, δίχως εγωισμό, να νιώθουμε και να αποδεχόμαστε την αμαρτωλότητά μας, τη χοϊκότητά μας και Εκείνος θα δει την καλή μας διάθεση. Και... ωωπ (ναι! τόσο άμεσα, απαλά, απλά, χωρίς καν να το καταλάβουμε ή να το κατανοήσουμε) η Χάρη Του θα μας γλυκάνει όλη μας την ύπαρξη!