Ένα ατέλειωτο μωσαϊκό χρωμάτων η γη μας. Όλος ο κόσμος μας. 

 

Μα και ο κόσμος μέσα μας το ίδιο. Μια ατέλειωτη σύνθεση κάθε λογής σκέψεων, χρωμάτων, αρετών, παθών, στιγμών χαράς και στιγμών πόνου. Ευτυχίας και δυστυχίας. Ειρήνης και πολέμων.

Αυτά σκέφτομαι τώρα πίνοντας τον καφέ μου. Όχι, όχι αυτόν της φωτογραφίας. Ωραία θα ήταν να είχα τέτοιο υπόβαθρο κάτω από την κούπα μου.

 

Και σκέφτομαι πως μέσα στην γαλήνη και στην τρικυμία που νιώθει η ψυχούλα μας, είναι άλλοτε ευκολότερο κι άλλοτε δυσκολότερο να αντιληφθούμε τη λεπτή πνοή αύρας της παρουσίας του Θεού μας. Αλλά η ουσία είναι να μην σταματήσουμε ποτέ να Τον ζητούμε. Ξέρει πόσο αδύναμοι είμαστε. Όμως, γι'αυτό μας έδωσε το δώρο της προσευχής! Και τα θεία του Μυστήρια: την εξομολόγηση, την θεία Κοινωνία! Για να ξαποσταίνει, να γλυκαίνεται, να χαίρεται η ψυχή μας και να συνεχίζουμε.

Μ'αυτά και μ'αυτά, πάλι ξέφυγα χρονικά. Πρέπει να επιστρέψω στη δουλειά.

Καλημέρα, φίλη/ε.

Χριστός ανέστη!

 Αδέρφια, 

Χριστός Ανέστη! Χρόνια πολλά!
Συγχωρέστε με για την αργοπορία, πολλές οι υποχρεώσεις και ελάχιστος ο ελεύθερος χρόνος.

Να είστε όλοι γεροί, δυνατοί και πάντα με αγαθή και ειλικρινή διάθεση να στρεφόμαστε πάντα στον αναστημένο Χριστό μας! Ν'απλώνουμε το χέρι μας να μας σηκώνει πάντα ολόρθους!

Έλα να πάμε μια νοητή επίσκεψη

Έλα, έλα να πάμε μια σύντομη νοητή βόλτα. Ξέρω. Τρέχεις κι εσύ. Πολύ. Μα επειδή καταλαβαινόμαστε, λαμβάνω το θάρρος να σου προτείνω να πάμε παρέα. Πάρε το κομποσκοίνι σου και ξεκινάμε.

Πάμε να επισκεφθούμε τις οικογένειες που παλεύουν να τα φέρουν βόλτα.

Τα παιδάκια και όλους τους ασθενείς που πονούν πολύ στα νοσοκομεία και στις κλινικές.

Έλα να επισκεφθούμε και τους ανθρώπους που είναι ξεχασμένοι, απομονωμένοι, μονάχοι. Αυτούς που δεν έχουν πού να πουν τον πόνο τους και σιγοσβήνουν χωρίς ελπίδα.

 Να κάνουμε -έλα, αδερφή/έ μου- έναν κόπο να πάμε να επισκεφθούμε όλους αυτούς που έχουν χάσει συγγενικά τους πρόσωπα. Που νιώθουν σαν δέντρα κατακαμμένα.

Πάμε διακριτικά να επισεκφθούμε και όλους αυτούς τους ανθρώπους που η προσφυγιά, ο πόλεμος και οι κάθε λογής αντιξοότητες τους έφεραν στην πατρίδα μας. Τι πόνος κι εκεί...

Αδερφή/έ μου,

όλοι μας κουβαλάμε τον Σταυρό μας... Ο καθένας τον δικό του. Μα, η αγάπη μας κάνει να βλέπουμε και πιο πέρα από τα δικά μας βάσανα. Και να αφήσουμε τα δάκρυά μας, τον πόνο μας, τις δυσκολίες μας στην Πατρική Του αγκαλιά. Αυτός, ο Θεός Πατέρας μας, που καταδέχθηκε να γίνει άνθρωπος και να μας δείξει στο έπακρο και έμπρακτα τι σημαίνει ΑΓΑΠΗ. 

Έλα να λουστούμε στο λυτρωτικό Του Φως. Να αναπαυθούμε.

Καλό μεσημέρι, αδερφή/έ. Εύχου.

Θεέ μου

 Θεέ μου,

πόσες φορές μέσα στη μέρα σε χάνω... 

Το νιώθω όταν αρχίζω να κλείνομαι στον εαυτό μου ή όταν δε ζω την κάθε στιγμή όπως θα'θελα ή όπως μου έδειξες Εσύ.

Θεέ μου, 

πόσες φορές μέσα στη μέρα νομίζω ότι Σε ακολουθώ. Μα, τελικά απλά ακολουθώ το δικό μου θέλημα. Απλώς ερμηνεύω όπως ο εγωισμός μου θέλει τον κόσμο γύρω μου και μέσα μου.

Θεέ μου,

πόσες ατέλειωτες φορές με έχεις σώσει! Κι εγώ ο αναίσθητος ούτε που το κατάλαβα... Πόσο τυφλός είμαι... Πόσο απρόσεχτος και 'χοντρός' για να καταλάβω την λεπτής αύρας πνοή Σου...

Θεέ μου,

μη με εγκαταλείπεις. Εσύ ξέρεις ότι πάντα κοντά Σου θέλω να ζω. Πάντα στην πατρική Σου στοργή βρίσκω ανάπαυση. Γαλήνη. Ευτυχία. 

Δώσε μου, Θεέ μου, Πατέρα μου, 

μια ακόμη ευκαιρία να μετανοήσω. Να εξομολογηθώ. Να μεταλάβω Εσένα με τη Θεία Κοινωνία. Να γεμίσω και πάλι όλος Φως. Το Φως Σου.

Η μικρή Δαυιδούλα!

 Θέλεις να μάθεις πώς είναι να ζεις τον Παράδεισο από τώρα;
Θέλεις να μάθεις πώς η αγάπη παρακάμπτει κάθε λογική εγκόσμια;

Θα ήθελες να ψηλαφίσεις την χαρά την απίθανη, την ανεκλάλητη, την αληθινή;
Θες να μάθεις αν οι άγιοί μας είναι παρόντες στη ζωή μας;

Ε, δεν χρειάζεται να ψάξεις μακρυά.
Δες την Δαυιδούλα και την οικογένειά της.

Η φύση διδάσκει!

 Η φύση μπορεί να μας εμπνεύσει! Να μας διδάξει!  Να μας γεμίσει ελπίδα, χαρά, φως.

Μπορεί να μας ηρεμήσει, να ανανεώσει την ψυχή αλλά και το σώμα μας.

Πόσο πολύ μιλούσαν για τη φύση οι άγιοί μας! Όλοι τους!

Όσο το επιτρέπουν οι δυνάμεις σου, φίλε/η, και οι υποχρεώσεις σου, να περπατάς στη φύση. 

Περπάτα κι εύχου.

Καλημέρα :)

Η...βαλίτσα μας!

 Θυμήθηκα σήμερα έντονα τη γιαγιά μου. Η μνήμη μου την ψηλάφησε στην εσωτερική πλευρά ενός ντουλαπιού κουζίνας όπου είχα κολλήσει ένα post-it όπου μου είχε γράψει με τα χεράκια της τη συνταγή από τα κεφτεδάκια: την αυθεντική της μυστική συνταγή.

Την θυμήθηκα και μερικές στιγμές πριν όταν φόρεσα τις πιτζάμες που μου είχε αγοράσει. (Ναι, ακόμα τις έχω). Πάντα τέτοιου είδους δώρα μου έκανε: χρήσιμα. Πιτζάμες, παντόφλες, φανέλες, κάλτσες. 

Όμως, τώρα έχουν μείνει ελάχιστα πράγματα για να την θυμάμαι...

Η γιαγιά μου ήταν (είναι!) μια αγία ψυχή. Πάντα μου μίλαγε (κυρίως με το παράδειγμα και τη ζωή της) για το ότι η άλλη ζωή είναι η αληθινή κι ότι πρέπει από τώρα να φροντίζουμε τη...βαλίτσα που θα πάρουμε στο μεγάλο μας ταξίδι!

 Η βαλίτσα οπωσδήποτε πρέπει να έχει μετάνοια. Αγάπη. Μετοχή στα μυστήρια της Εκκλησίας μας. Και πολλές καλές πράξεις (όχι με την ηθικιστική χροιά, αλλά με την βιωματική, μυστική, αγνή τους μορφή). 

Κι εσύ, Σεβάχ, τι κάνεις; Ετοίμασες τη βαλίτσα σου; Αυτή της μόνιμης κατοικίας σου;

Θεέ μου, εσύ που δίνεις τώρα τόση αιώνια χαρά στη γιαγιά μου, δείχνε μου τον δρόμο για την ένωση μαζί Σου. Μη με αποστρέφεσαι, Θεέ μου, Πατέρα μου, λόγω των αμαρτιών μου. Τώρα τη Σαρακοστή, δείχνε μου και δίνε μου ευκαιρίες μετανοίας...

Κυριακή της Ορθοδοξίας (13.03.2022)

 

Σάββατο της Α' εβδομάδας (12.03.2022)

 Ελπίς του κόσμου κραταιά, σκέπη και προστασία, Παναγία Παρθένε, μη παρίδης Αγαθή την δέησιν οικετών, των εκ πόθου σε μακαριζόντων αεί.

Καθαρά Παρασκευή (11.03.2022)

 Της αγνείας υπάρχων η πηγή, τη νηστεία συντήρησον ημάς, Ελεήμων.βλέψον εις ημάς τους σοι προσπίπτοντας. Πρόσχες τη επάρσει των χειρών ημών, ο τείνας τας παλάμας σου, εν ξύλω σταυρούμενος, υπέρ πάντων γηγενών, ο των Ασωμάτων μόνος Κύριος.

Καθαρά Πέμπτη (10.03.2022)

 Νηστεύσωμεν πάσαν ηδονήν, πιαίνοντες τας αισθήσεις νηστεία, και κατανύξεως πόμα θερμώς, πιώμεθα ψάλλοντες. Ευλογείτε τα έργα Κυρίου τον Κύριον.

Καθαρά Τετάρτη (09.03.2022)

 Τω Σταυρώ σου, Κύριε, καμέ ενδυναμώσας, των Νηστειών μοι δώρησαι Αγαθέ, ευσθενώς αποπληρώσαι την περίοδον.

Καθαρά Τρίτη (08.03.2022)

Νύψον, γρηγόρησον, στέναξον, δάκρυσον, δια νηστείας, όλον της αμαρτίας, τον φόρτον ψυχή απόρριψον. Τη θερμή μετανοία απόφυγε το πυρ και δια πένθους των παθών, τον πενθήρη χιτώνα διάρρηξον, την στολήν την θεία λαμβάνουσα.

Καθαρά Δευτέρα (07.03.2022)

Καλή Σαρακοστή, αδέρφια! Με ταπείνωση, διάκριση, υπομονή και αγάπη.Θα προσπαθώ (όσο μπορέσω) καθημερινά ν'ανεβάζω κι ένα τροπάριο από τις ακολουθίες της ημέρας. Από το βιβλίο του Τριωδίου.

Νηστεύσωμεν νηστείαν δεκτήν, ευάρεστον τω Κυρίω. Αληθής νηστεία, η των κακών αλλοτρίωσις, εγκράτεια γλώσσης, θυμού αποχή, επιθυμιών χωρισμός, καταλαλιάς, ψεύδους και επιορκίας. Η τούτων ένδεια, νηστεία εστίν, αληθής και ευπρόσδεκτος.