Λίγο πριν κοιμηθείς

Ξέρω πως είναι πρωί, μα έχε το στο νου σου όταν έρθει η ώρα να πας για ύπνο.

Λίγο πριν κοιμηθείς, φίλε, σκέψου...

Σκέψου ποιος είσαι, τι κάνεις, πώς πορεύεσαι στη ζωή σου. Σκέψου το πώς κύλησε η μέρα και πώς εσύ αντέδρασες σε κάθε γεγονός. Σκέψου πως ο Κύριος σε άφησε να ζήσεις και αυτή τη μέρα... Σου έδωσε άλλη μια ευκαιρία να Τον πλησιάσεις...

Τώρα, θέλω να βγεις απ'τον εαυτό σου και να σκεφτείς λίγο τους άλλους. Είσαι ζωντανός. Έχεις το κρεβάτι σου. Όμως, λίγο πριν κοιμηθείς, σκέψου λίγο τα παιδιά που δεν έχουν να φάνε. Σκέψου πόσοι άνθρωποι περιφέρονται απελπισμένοι στους δρόμους. Αυτή την στιγμή. Άστεγοι, φτωχοί, πεινασμένοι, παιδιά μπλεγμένα στα ναρκωτικά.... Τόσος κόσμος υποφέρει. Σκέψου πόσοι -αυτή τη στιγμή- πονάνε σ'ένα νοσοκομείο, πόσοι θλίβονται επειδή έχασαν κάποιο πρόσωπο αγαπημένο, πόσοι είναι απελπισμένοι λόγω χρεών και δανείων, πόσοι άνθρωποι διψούν για λίγες στιγμές χαράς και δεν ξεδιψούν ποτέ... Πόνος, θλίψη, δυστυχία σε κάθε γωνιά του πλανήτη...

Σκέψου τα όλα αυτά φίλε. Όχι για να απελπιστείς! Αλλά για να πεις ένα Κύριε ελέησον. Για να μπορέσεις να μαλακώσεις λίγο την καρδιά σου. Να την συντονίσεις στον παλμό της προσευχής. Ωραίο πράμα αυτό. Τώρα που θα πέσεις για ύπνο, να εύχεσαι για όλους! Αυτό σε ενώνει, σε κάνει μέτοχο χωρίς να σε γκρεμίζει ψυχολογικά. Και όταν Τον παρακαλέσεις, η καρδιά σου θα μαλακώσει. Θα γλυκαθεί. Θα έρθει ο ύπνος και θα σφαλίσει τα μάτια σου... 

Κι εσύ; Εσύ θα κοιμηθείς μέσα στην προσευχή... Να τα θυμάσαι αυτά, φίλε. Λίγο πριν κοιμηθείς....


ΥΓ: Μην ξεχνάτε: http://aoratigonia.blogspot.com/2011/09/blog-post_3442.html

Ελευθερία = υπακοή

Δεν γίνεται να αποκτήσεις πλήρη ελευθερία αν δεν απαρνηθείς τελείως τον εαυτό σου. Ως δούλοι ζουν όσοι αγαπούν τον εαυτό τους και θέλουν να ανήκουν στον εαυτό τους.

Η τέλεια ελευθερία είναι δεν είναι παρά η τέλεια εκπλήρωση των εντολών και όλων των ευαγγελικών παραγγελμάτων και όλες οι εντολές και όλα τα παραγγέλματα ανάγονται στην απάρνηση του εαυτού μας.

Αυτό, επειδή απορρίπτοντας κάποιος την ίδια του τη λογική, κατέχει στην πληρότητά της και χωρίς καμιά ανάμειξη την αλήθεια του Θεού. Απαρνούμενος την αγάπη προς τον εαυτό του, έχει μέσα του μόνιμο κάτοικο την αγάπη για τον πλησίον λόγω του Θεού ο οποίος είναι η αγάπη και η αγάπη είναι η συγκεφαλαίωση όλων των εντολών.

(απόσπασμα απ'το βιβλίο του Θωμά Κεμπήσιου "Η μίμησις του Χριστού", εκδ.Χ.Συνοδινού)


ΥΓ: Μια ιδιαίτερη καλημέρα στους καλούς μας φίλους Π+Φ!! 'Ελαβα το μήνυμά σας. Για περαιτέρω επικοινωνία, το mail μου είναι geothalassinos@gmail.com. Θα περιμένω mail σας!

Ανατρεπτικός....

Ακούω πολλούς να χρησιμοποιούν τη λέξη αυτή, να την πιπιλίζουν  και -δεν σας το κρύβω- αγανακτώ... Αγανακτώ, διότι έχουμε γίνει όλοι μας τόσο συμβατικοί, τόσο εγωιστές, τόσο υποταγμένοι. Πιστοί οπαδοί του ωχαδερφισμού και της ήσσονος προσπάθειας. Διψασμένοι για ανέλιξη, χρήμα, δόξα, πλούτο και επιτυχία... Καλολαδωμένα γρανάζια στη μηχανή της υλιστικής εποχής μας.

Και όλα τα παραπάνω τα συγκρίνω με αυτό που μάς πρόσφερε ο Χριστός με τη διδασκαλία του. Με το δυναμικό, σοφό λόγο του. Που ήρθε να σπάσει το κατεστημένο. Να διαρρήξει κάθε συμβατικότητα και ιδεολογία. Το κήρυγμα του Χριστού ήταν ανατρεπτικό.Έφερε κάτι το εντελώς καινούριο. Η διδασκαλία του πέρα από κάθε φαντασία και όριο. Το κήρυγμά του έσπασε φραγμούς, σύνορα, ιδεολογίες. Ο Χριστός έφερε την αγάπη. Και το έδειξε έμπρακτα με τη θυσία του.

Άραγε, εμείς οι δήθεν χριστιανοί... Τι κάνουμε γι'αυτό; Είμαστε αληθινοί; Πιστεύουμε αυτά που δείχνουμε; Είμαστε αληθινοί; 

Στο δρόμο που βαδίζεις

Στο δρόμο που βαδίζεις, 

χρειάζεται να'χεις ελπίδες ζωντανές. Από αυτές που φλογίζουν την καρδιά και της δίνουν φτερά για να πετάξει. 

Στο δρόμο που βαδίζεις,

να'χεις, φίλε, προετοιμαστεί. Σαν τους ναυτικούς που μελετούνε τον καιρό και τους ανέμους. Που μετράνε με τη θωριά τους τη θάλασσα πριν ξανοιχτούνε στα βαθιά.

Στο δρόμο που βαδίζεις, 

θ'ακούσεις πολλές φωνές που θα σου τάζουν χίλια δυο ταξίματα μάταια. Καλέσματα χωρίς αλήθεια, χωρίς τιμή και λεβεντιά.

Στο δρόμο που βαδίζεις,

κράτα το βλέμμα σου στη γη, μα έχε τη ψυχή σου τον ουρανό να ατενίζει. Χαμηλά να περπατάς, μα με προσευχή ψηλά να φτερουγίζεις. 

Στο δρόμο που βαδίζεις,

πολλά θα μάθεις, πολλά θα διδαχτείς. Κράτα μες στην καρδιά σου τη φλόγα που'χες στην αρχή και μ'αυτή σαν οδηγό το τέρμα θα προσμένεις.

Στο δρόμο αυτό δεν είσαι μοναχός. Μην πεις πως νιώθεις μοναξιά. Γύρω σου τόσες ψυχές, τόσες καρδιές αγώνα δίνουν μαχητικό.  Στο δρόμο που βαδίζεις μάθε να ζεις την κάθε στιγμή. Να ζεις, να χαίρεσαι. Να ελπίζεις. Να ελπίζεις.Να συνεχίζεις και με χαμόγελο να προχωράς....

Κάνε μια προσπάθεια...

Πώς όταν θες να πας από μια πόλη σε μιαν άλλη, χρησιμοποιείς τις ταμπέλες... Λάρισα τόσα χιλιόμετρα, Θεσσαλονίκη τόσα. Στρίψε εδώ, πήγαινε από εκεί...

Το ίδιο συμβαίνει και με τις εντολές του Χριστού. Δεν σε υποχρεώνουν να πας πουθενά. Αν, όμως, θες να είσαι κοντά του, καλό είναι να τις ακολουθήσεις... Αυτές θα σε οδηγήσουν στην πορεία την προσωπικά κατάλληλη για σένα. Θα είναι οι οδοδείκτες σου. Το ασφαλές σου μονοπάτι προς Αυτόν. Θα είναι ο σταυρός σου. Η χαρά σου. Οι δυσκολίες σου. Οι δοκιμασίες σου. Η ίδια η ζωή σου.

Κάνε μια προσπάθεια να ακολουθήσεις, να ζήσεις τις εντολές του κόντρα στον στυγνό ορθολογισμό  της εποχής μας και θα αρχίσεις να τον πλησιάζεις. Αυτόν που είναι Υπέρλογος. Κάνε μια προσπάθεια να ζήσεις τα όσα μάς λέει και δε θα πεθάνεις ποτέ!

Τι γυναίκα να παντρευτώ;

Να παντρευτείς! Και θα σου πω τι θα κοιτάξεις να έχει μια γυναίκα.

Πρώτον, να έχει την αλήθεια στην καρδιά και στα χείλη. Δηλαδή ότι σου λέει να είναι αληθινό. Γιατί κάτω απ’ το ψέμα δεν στεριώνει η οικογένεια.

Δεύτερον να μην παίζει το μάτι της. Όταν είναι μαζί σου μην κοιτάζει άλλον.

Τρίτον, να είναι λιγάκι χριστιανή. Να ξέρει ότι είναι Χριστούγεννα, ότι είναι Τετάρτη, ότι είναι Παρασκευή, ότι είναι Κυριακή.

Και ένα τέταρτο, να σ’ αρέσει και λιγάκι.

Άμα βρεις μια τέτοια, πάρ’ την αμέσως.

απ'το ζωντανό ιστολόγιο (www.istologion.org)

Και αυτό είναι δώρο!

Μετά από ένα μικρό χουζούρεμα στο κρεβάτι σηκώθηκα και σήμερα... Ανοίγω διστακτικά τα μάτια μου και αρχίζω να προσαρμόζομαι σιγά-σιγά στο νέο status. Στην νέα μέρα που ξημέρωσε, στις νέες απαιτήσεις, προσδοκίες και στιγμές της μέρας που θα ακολουθήσουν...

Αλλά καλό είναι, όμως, να πω και ένα ευχαριστώ στην προσευχή μου την πρωινή. Να Του πω "ευχαριστώ" που με άφησε ν'ανοίξω τα μάτια μου και σήμερα. Που μου χάρισε άλλη μια μέρα. Είναι και αυτό ένα δώρο! Και μάλιστα όχι ασήμαντο. Ένας μεγάλος άγιος έλεγε πως κάθε μέρα νέα που ξημερώνει είναι και άλλη μια ευκαιρία για μας ώστε να μετανοήσουμε! Μια ευκαιρία να πούμε ένα "ήμαρτον", ένα "συγγνώμη" έμπρακτο. Να κάνουμε ό,τι μπορούμε να πλησιάζουμε τον Θεό και τον συνάνθρωπο. Για να αγαπάμε όλο και πιο πολύ.

Φίλε, φίλη, ας μην ξεχνάμε κάθε πρωί που ανοίγουμε τα μάτια μας το "ευχαριστώ". Καλημέρα!

Μα αν δεν έχεις λιγάκι αγάπη

Ίσως, ένα απ'τα πιο δύσκολα πράγματα σ'αυτή τη ζωή... Ποιο; Το να έχεις αγάπη. Το να δείχνεις αγάπη αληθινή, ειλικρινή, πηγαία, ανυπόκριτη, χωρίς όρους και διακρίσεις! Μα ταυτόχρονα είναι και το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο! Άμα μάθουμε να αγαπάμε έτσι, τότε όλα θα γίνουν Χριστός, όπως έλεγε και ο γέροντας Πορφύριος. Τότε όλα θα γίνουν φωτεινά, χαρούμενα, ελπιδοφόρα. Τότε δεν θα υπάρχει πια σκοτάδι, θάνατος, κακό! Όλα ξεθωριάζουν και χάνονται μπροστά στην αγάπη!

Όταν το βλέμμα εκπέμπει την αγάπη, τότε μαγνητίζει πάνω του τη θεϊκή ματιά. Και έτσι τα μάτια θα μάθουν να κοιτούν αλλιώς. Φιλτράρουν τα πάντα με το θεϊκό βλέμμα. Θα μάθουν να βλέπουν σε άλλη διάσταση... Τι πιο ωραίο πράγμα...

Πώς λέει και ένα τραγούδι; "Μα αν δεν έχεις λιγάκι αγάπη, δεν έχεις τίποτα πάνω στη γη. Μα αν νομίζεις ότι έχεις κάτι, σου λέω, φίλε, δεν έχεις τίποτα"!

Ο απόστολος Παύλος μάς συμβουλεύει

Βρήκα ένα απόσπασμα απ'την πρώτη προς Θεσσαλονικείς επιστολή όπου ο απόστολος Παύλος συμβουλεύει τους πιστούς της Θεσσαλονίκης. Σας το παραθέτω μεταφρασμένο: 

"...Να έχετε ειρήνη μεταξύ σας. Να συμβουλεύετε τους άστατους, να παρηγορείτε τους λιγόψυχους, να στηρίζετε τους αδύνατους στην πίστη και να δείχνετε μακροθυμία σε όλους. Προσέχετε να μην ανταποδίδετε ο ένας στον άλλο κακό στο κακό, αλλά να επιδιώκετε πάντα το αγαθό και μέσα στην εκκλησία και σ'όλο τον κόσμο.(.....) Να είστε πάντα χαρούμενοι. Να προσεύχεστε αδιάκοπα. Να ευχαριστείτε τον Θεό για το καθετί."

Το πιο όμορφο αστέρι

Κάποτε θα τελειώσει αυτή η μέρα. Θα μείνουμε όλοι μόνοι τελικά. Όλοι είμαστε μόνοι στον κόσμο. Και οι έγγαμοι και οι άγαμοι και οι πολύτεκνοι. Γιατί, τελικά, καθένας κοιμάται στο κρεβάτι του με τον εαυτό του. Ο εαυτός του και ο Θεός του.

Όταν, λοιπόν, μείνουμε μόνοι, αν στάξει ένα δάκρυ απ'τα μάτια μας, ένα δάκρυ μετανοίας, νομίζω ο Χριστός θα το πάρει. Αυτό το δάκρυ δε θα χαθεί. Θα το πάρει και ξέρετε τι θα το κάνει; Αυτή την όμορφη νύχτα, θα το κάνει ένα αστέρι!... Θα το κάνει αστέρι να ζεστάνει την κρύα γη μας, και θα λάμπει αυτό το αστέρι στον ουρανό του κόσμου. Γιατί θα είναι δάκρυ αγάπης!

απόσπασμα απ'το βιβλίο του π.Ανδρέα Κονάνου "Δυνάμωσε την ψυχή σου" εκδ. Σωματείο Παναγία Γάλαξα η Θαλασσοκρατούσα

Αυτή είναι η μαγκιά

Μη συμβιβάζεσαι φίλε. Αυτή είναι η μαγκιά. Να μένεις σταθερός στα πιστεύω σου ακόμα και αν όλα φαίνονται αδύνατα. Να μη χάνεις το κουράγιο σου όταν τα προβλήματα ορθώνονται σαν εμπόδια. Μαγκιά είναι να λες στο χείλος του γκρεμού και της απελπισίας: "Θεέ μου, ακόμα είμαι εδώ. Ακόμα ελπίζω σε σένα"... 

Όταν νιώσεις την απογοήτευση να σε κυριεύει, όταν είσαι έτοιμος να τα παρατήσεις και τίποτα άλλο δεν μπορεί να σου συμπαρασταθεί, μαγκιά είναι να Τον κοιτάξεις. Σ'αυτή (την τόσο αληθινή) στιγμή που πας να λυγίσεις, θυμήσου να Τον παρακαλέσεις. Να μην απογοητευτείς (γιατί τότε ο διάβολος θα σε διαλύσει), να μην δηλώσεις υποταγή. Ο χριστιανός έχει δύναμη. Ο χριστιανός είναι ανυπότακτος! Είναι ήρωας! Είναι αγωνιστής! Είναι μαχητής! 

Και όλα αυτά, όχι από μια υπερφίαλη, εγωιστική σκέψη, αλλά από την τεράστια δύναμη που πηγάζει απ'το ευαγγέλιο, απ'το σταυρό του Χριστού. Από την υπόσχεση που ο ίδιος ο Θεός μάς έδωσε.

ΠΟΤΕ ΣΟΥ ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΣ ΦΙΛΗ, ΦΙΛΕ! ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ! ΜΗ ΧΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΟΥ ΟΣΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝ ΕΧΕΙΣ.

Το ωραιότερο παραμύθι (μέρος Β')

(για την Ανάσταση του Χριστού)

Αν αυτό που πιστεύω είναι ένα παραμύθι, τότε πώς εξηγείται το ότι μπορώ και ζω, κι αντέχω τον πόνο, και βλέπω τον θάνατο και χαμογελώ, και πηγαίνω στο νεκροταφείο και φυτεύω λουλούδια. Και βλέπω τον πόνο να με πλησιάζει και κάνω υπομονή. Και γίνεται σεισμός γύρω μου και εγώ στέκομαι όρθιος... Και βλέπω ναυάγια, απογοητεύσεις, πίκρες, αρρώστιες, προσδοκίες, μοναξιά, θλίψη κι όλα αυτά τ'αντέχω... Ποιος με κάνει κι αντέχω; Ποιος με κάνει και ζω; Εσύ μου λες ότι ζεις κάτι αληθινό, πιο αληθινό απ'το δικό μου. Το δικό σου το αληθινό -έστω- σε κρατάει τόσο όρθιο; Σε κρατάει τόσο δυνατό; 

Ωραία! Εγώ πιστεύω σ'ένα παραμύθι, λες. Δείξε μου εσύ. Τι έχεις και ακολουθείς; Τι σε στηρίζει εσένα στη ζωή; Πώς τα βγάζεις πέρα εσύ με τη ζωή; Πώς θα γλιτώσεις εσύ την απειλή του θανάτου, την απειλή του μηδενός, τη φθορά, τον πανικό του τέλους; Εσύ πώς θα το αντέξεις; Έρχεται ένας θάνατος. Πώς θα τον νικήσεις; Το δικό μου ψέμα είναι το πιο αληθινό και είναι αληθινό, επειδή είναι η αλήθεια! Είναι κάτι που δεν αποδεικνύεται. Ο π. Παΐσιος το'λεγε μ'ένα ρήμα περίεργο. Είναι κάτι -λέει- που "ζήται". Είναι κάτι που βιώνεται. Είναι κάτι που το ζεις, αλλά δεν ήξερε να πει το σωστό ρήμα, αλλά έχει το σωστό βίωμα!

απόσπασμα απ'το βιβλίο του π.Ανδρέα Κονάνου "Δυνάμωσε την ψυχή σου", εκδ.Σωματείο Παναγία Γάλαξα η Θαλασσοκρατούσα

ΥΓ: Απλά σας υπενθυμίζουμε την καθημερινή βραδινή μας συνάντηση http://aoratigonia.blogspot.com/2011/09/blog-post_9514.html

Το ωραιότερο παραμύθι (μέρος Α')

(Για την Ανάσταση του Χριστού)

...Σίγουρος στην ψυχή μου δεν είμαι. Λογικά δεν μπορώ να στο αποδείξω, αλλά να σου πω και το άλλο; Ακόμα κι αν αυτό που λες εσύ -ότι είναι παραμύθι αυτό που πιστεύω- το δικό μου παραμύθι είναι το ωραιότερο παραμύθι του κόσμου. Που δεν είναι παραμύθι, είναι αλήθεια!
Αλλά κι έτσι να το δεις, όλος ο κόσμος σήμερα ζει ένα μύθο, ζει ένα ψέμα. Γράφουν κάτι γιγαντοαφίσες: "Ζήσε το μύθο σου". Ζήσε το ψέμα σου. Στηρίξου κάπου, αρκεί να στηριχτείς. Ωραία! Κι έτσι να το πουν, αυτό που εσύ λες παραμύθι μου, είναι το πιο δυνατό παραμύθι. Που είναι γλυκό σαν παραμύθι, αλλά κρύβει απίστευτες αλήθειες! Κρύβει την αλήθεια της ζωής και του θανάτου.

απόσπασμα απ'το βιβλίο του π.Ανδρέα Κονάνου "Δυνάμωσε την ψυχή σου" εκδ. Σωματείο Παναγία Γάλαξα η Θαλασσοκρατούσα

Τα σκαλάκια

Η ζωή μας είναι μια ανηφόρα. Σίγουρα πράματα! Μια συνεχής ανάβαση. Μια σκάλα. Και μεις τα νήπια που ανεβαίνουμε. Μπουσουλάμε για την ακρίβεια και προσπαθούμε να ανέβουμε. Ο Χριστός που μας παρατηρεί στέκεται συνεχώς δίπλα μας και με το χέρι του από πίσω μας συγκρατεί να μην πέσουμε. Και μας βοηθάει ν'ανέβουμε. 

Αλλά πολλές φορές εξαιτίας του εγωισμού μας νομίζουμε ότι είμαστε σπουδαίοι ότι είμαστε ικανοί από μόνοι μας. Έτσι, ο Χριστός μάς αφήνει για λίγο (έχουμε την ελευθερία να το επιλέξουμε) και έτσι αμέσως τρώμε τα μούτρα μας. Κατρακυλάμε προς τα πίσω και τραυματιζόμαστε. Και όταν καταλάβουμε τα σφάλματά μας, τότε του ζητάμε συγχώρεση (εξομολόγηση) και πάλι απ'την αρχή. Μπουσουλάμε ανεβαίνοντας τη σκάλα...

Κάθε σκαλάκι και ένας αγώνας ξεχωριστός. Κάθε σκαλάκι μας φέρνει πιο κοντά στη χάρη Του. Λέει ο άγ.Ισαάκ ο Σύρος ένα ωραίο: "Με την υπομονή φτάνουμε στην ταπείνωση και στη συνέχεια απολαμβάνουμε τη χάρη του Θεού". Για ν'ανεβούμε τα σκαλάκια χρειαζόμαστε ταπείνωση και υπομονή. Ας έχουμε το βλέμμα μου και την καρδιά μου στραμμένα στο Χριστό και ας μην απελπιζόμαστε ποτέ...