Σαν τα φύλλα του φθινοπώρου

Έχεις ποτέ σου σκεφτεί πως μοιάζουμε πολύ στα φθινοπωρινά φύλλα;

Ένα, ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα. Μοιάζουμε ασήμαντοι, αφού είμαστε από χώμα... Ένα μηδενικό. Η ζωή που ζούμε μόνο φθείρεται. "Ένα σωσίβιο η ζωή που ξεφουσκώνει αργά..." λέει σε ένα τραγούδι. Είμαστε περαστικοί από εδώ. Διαβάτες. Σαν τα φύλλα στο φύσημα του ανέμου.

Και όμως! Για τον Θεό, όμως, αξίζουμε τα πάντα!! Γι'αυτό και Εκείνος έδωσε τα πάντα για μας... Επειδή μας αγαπάει τόσο πολύ... Ας μην το ξεχνάμε ποτέ αυτό...