Είχα διαβάσει κάπου ότι τίποτα από μόνο του δεν είναι τέλειο, αν δεν έχεις κάποιον να το μοιραστείς. Η παρέα είναι αυτή που μας κάνει να περνάμε καλά, η παρέα μάς δίνει χαρά, μας "απογειώνει".
Αν η παρέα σου, οι φίλοι σου αγαπούν και τον Χριστό, τότε, όσο πλησιάζει ο καθένας από την παρέα σου τον Χριστό τόσο δένεστε και μεταξύ σας! Ανεπαίσθητα, αβίαστα, ειλικρινά... Είναι σαν να έχουμε ομόκεντρους κύκλους όπου στο κέντρο είναι ο Χριστός και σε τροχιές στους άλλους κύκλους είναι οι φίλοι σου και εσύ. Όταν προσπαθούν όλοι να πλησιάσουν προς το κέντρο (τον Χριστό) τότε πλησιάζουν και μεταξύ τους!
Επηρεάζουμε τους φίλους μας και επηρεαζόμαστε απ'αυτούς. Σε μια ομιλία είχα ακούσει κάτι σχετικό: "Αν μπεις σε ένα κατάστημα με αρώματα, βγαίνοντας θα μυρίζεις και συ άρωμα. Αν είσαι σε μέρος όπου έντονα μυρίζει τσιγάρο, τότε βγαίνοντας και συ θα μυρίζεις τσιγάρο..." Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τους φίλους.
Προσπάθησε πάντα να έχεις τους πιο καλούς φίλους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου