Οι αόρατοι ασκητές

Ίσως έχετε ακούσει και σεις για τους γυμνούς ασκητές κάποιος φορές.(...) Τότε τον ρωτάω (σσ:τον γέροντα Παϊσιο): - Γέροντα να μου πεις. Υπάρχουν ή δεν υπάρχουν;
Και με κοιτάζει με το βλέμμα του αυτό και μου λέει:
- Εσύ τι λες;
- ε, γέροντα αφού υπήρχαν παλιά, ο άγιος Πέτρος ο Αθωνίτης, ο άγιος Μακάριος ο Ρωμαίος, ο άγιος Ονούφριος, γιατί να μην υπάρχουν και σήμερα;
Σταμάτησε λιγάκι, με κοιτάζει στα μάτια και λέει:
- Όταν σε ρωτούν, να βεβαιώνεις ότι υπάρχουν.
- Πόσοι είναι γέροντα; Δώδεκα ή εννέα;
- ούτε δώδεκα ούτε εννέα. Εφτά είναι.
- Και πού βρίσκονται;
Μου λέει:
- Γύρω απ'τον Άθωνα.
- Γυμνοί;
- Ολόγυμνοι.
- Και τι τρώνε;

- Ε,δύσκολο είναι στον ουράνιο πατέρα να τρέφει τα παιδιά του; Αυτός φροντίζει τα πουλάκια.Αυτοί μένουν γυμνοί μέσα στα χιόνια στον Άθωνα.Το φαγητό είναι το λιγότερο.
- Μπορεί να τους δει κανένας γέροντα;
- Εάν θέλουν γίνονται ορατοί. Αν δε θέλουν, μπορεί να είναι δίπλα σου, προσεύχονται και γίνονται αόρατοι.
Εγώ καταλαβαίνετε τώρα εκεί άναψα περισσότερο.
- Πώς γέροντα συμπληρώνεται ο αριθμός;
- Ξέρουν αυτοί πού βρίσκεται ο ισάξιός τους, με τη διόραση που έχουνε, και όταν είναι να πεθάνει κάποιος ή πεθαίνει, πάνε και τον προσκαλούν και συμπληρώνεται πάντα ο αριθμός. Και θα μείνει εφτά μέχρι τους αιώνες.
Εγώ επέμενα περισσότερο... Του λέω:
- Εσύ γέροντα τους γνωρίζεις;
- Τους τέσσερις ξέρω.
- Πώς τους ξέρεις;
- Συναντιόμαστε. Να αυτές τις μέρες θα έρθει ένας παπα-Σεραφείμ να κουβεντιάσουμε. Κάθε πέντε χρόνια έχουμε ραντεβού. (...)

απόσπασμα από ομιλία του π.Αθανάσιου Σιμωνοπετρίτη με θέμα "Αγιορείτικες εμπειρίες"