Ήθελα να μοιραστώ μαζί σου κάποιες χτεσινές μου σκέψεις... Δε ξέρω πώς θα σου φανούν. Άμα δεις ότι έχεις αντιρρήσεις, θα χαρώ να τις δεχτώ.
Να σταθώ θα ήθελα σ'ένα απ'τα σημεία της χτεσινοβραδινής ακολουθίας. Εκεί που λέει στο Ευαγγέλιο για τους 2 γιους του γαιοκτήμονα: που ο ένας είπε "θα πάω", αλλά δεν πήγε και ο άλλος που τελικά πήγε(αφού προηγουμένως είχε δηλώσει πως δε θα πάει)... Δύο τύποι ανθρώπων εκ διαμέτρου αντίθετοι. Οι ακολουθίες αυτές οι σοφές διαποτίζονται από δυναμικά παραδείγματα που δίνουν βασικούς άξονες πορείας.
Ο ένας γιος: πολυλογάς, μεγάλα λόγια μόνο αλλά από πράξεις μηδέν! Ο άλλος γιος, το ακριβώς αντίθετο.
Έχω την αίσθηση ότι όλη μας η πνευματική πορεία (το σύνολο δηλαδή των ανοδοπτώσεών μας) πρέπει να διακατέχεται από μια συστολή, μια τάση σιωπής. Καλύτερα να ζεις εκρηκτικά μέσα σου κρατώντας τις αναμνήσεις και τα σκιρτήματα της ψυχής σου για σένα και το Θεό σου. Πρόταση ζωής, μέτρο που προτείνει ο Χριστός.
Απλώς σκόρπιες σκέψεις μου... Ίσως και να κάνω λάθος... Θα δείξει...
Καλημέρα φίλε/η μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου