Ο άχρονος ήχος και το εύηχο του χρόνου

Θα'θελα να μοιραστώ μαζί σου μερικές γραμμές απ'το ημερολόγιό μου. Αντιγράφω επιλεγμένες γραμμές απ'τις αξέχαστες -βαθιά χαραγμένες μέσα μου- ημέρες κάποιας επίσκεψής μου σε μια αθωνική καλύβα στην σκήτη της αγίας Άννας.

Τι διαφορετικοί που ακούγονται εδώ όλοι οι ήχοι! Τα πουλιά, το θρόισμα των δέντρων, η ψαλμωδία, η προσευχή, η ευχή "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με". Ακόμα και η απλή κουβέντα!

Ο ήχος εδώ ξεφεύγει απ'τις χειροπέδες του χρόνου. Αντανακλά την προσωπική στιγμή μιας θεϊκής μοναδικότητας. Αυτό που προηγουμένως σε δυσκόλευε (ή και σε προβλημάτιζε), τώρα -τυλιγμένο απ'τη θεϊκή χάρη- ανθίζει αόρατα μέσα σου και η ευωδιά του σκορπίζει νότες ανήκουστης μελωδίας στο βάθος και στο χάος της ύπαρξής σου...

Πόσο δύσκολος φαντάζεις, Θεέ μου. Μα και με πόση γλύκα μπορείς να ντύσεις ακόμα και το πιο απλό. Το πιο τιποτένιο...

υγ: 1. Η φωτογραφία είναι από εκείνο το ανεπανάληπτο ταξίδι-προσκύνημά μου...

      2. Πολλά πολλά χαιρετίσματα στους καλούς μας φίλους στο εξωτερικό: Αμερική, Αγγλία, Καναδά, Γερμανία, Ρωσία, Αυστραλία, Ιταλία, Ελβετία και Κύπρο!