- Για όλους τους ανθρώπους τ'αστέρια δεν είναι τα ίδια. Για κείνους που ταξιδεύουν, τ' αστέρια είναι οδηγοί. Για κάποιους άλλους δεν είναι παρά μικρά φωτάκια. Για άλλους, τους σοφούς, είναι προβλήματα. Για τον επιχειρηματία μου, ήταν χρυσάφι. Όμως, όλα αυτά τ' αστέρια σωπαίνουν. Εσύ, θα έχεις τ'αστέρια που κανείς άλλος δεν τα έχει ...
- Τι θες να πεις;
- 'Οταν θα κοιτάζεις τον ουρανό τη νύχτα, αφού εγώ θα μένω σ' ένα απ' αυτά, αφού θα γελάω σ' ένα απ' αυτά, τότε για σένα θα είναι σαν να γελούν όλα τ' αστέρια. Εσύ θα'χεις αστέρια που ξέρουν να γελάνε!
Και γέλασε πάλι.
- Κι όταν θα 'χεις παρηγορηθεί (πάντα έρχεται η παρηγοριά), θα χαίρεσαι που με γώρισες.
Θα είσαι πάντα ο φίλος μου. Θα έχεις όρεξη να γελάσεις μαζί μου. Και θ' ανοίγεις καμιά φορά το παράθυρο, έτσι, για την ευχαρίστηση... Και οι φίλοι σου θα σε κοιτάζουν κατάπληκτοι να γελάς, κοιτάζοντας τον ουρανό. Τότε, εσύ θα τους λες: «Ναι, τ' αστέρια με κάνουν πάντα να γελώ!» και θα σε παίρνουν για τρελό. Θα είναι το αστείο που θα σου έχω σκαρώσει ... Και γέλασε ξανά...
(απόσπασμα απ'τον "Μικρό πρίγκιπα" του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ)
"Εσύ, θα έχεις τ'αστέρια που κανείς άλλος δεν τα έχει ... " αγαπημένος μικρός πρίγκιπας! :)
ΑπάντησηΔιαγραφή"M&Τ"
Ναι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένος Εξιπερύ :)
Απο τα αγαπημενα μου βιβλια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο την προοπτικη που βλεπεις την ζωη,εξαρταται η ζωη σου.
Καλο απογευμα.
Πολύ σοφό βιβλίο, Κώστα!
ΑπάντησηΔιαγραφήυγ: Στο βιβλίο της Μάρως Βαμβουνάκη "Μια μεγάλη καρδιά γεμίζει με ελάχιστα" το πρώτο κεφάλαιο λέγεται "το τριαντάφυλλο του αεροπόρου" και αναφέρεται στο "Μικρό πρίγκιπα". Στο συνιστώ να το διαβάσεις!