Disable_right_click


Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Ο βυθός

Έχω χαρά; Πόση χαρά αισθάνομαι; Αφού η χαρά είναι τόσο ωραίο συναίσθημα, γίνεται να'μαι μόνιμα χαρούμενος; 
Έψαχνα καιρό για μια πειστική απάντηση. Ειλικρινά στο λέω! Αλλά πλέον βρήκα ικανοποιητική απάντηση. Η αρχή της απάντησης ξεκίνησε καθώς διάβαζα το βιβλίο της αγαπημένης Μάρως Βαμβουνάκη "Ο παλιάτσος και η άνιμα". Εκεί βρήκα μια αράδα που είναι απίθανη! Διότι αν υπάρχουν σοβαρές αιτίες να λυπάσαι, ακόμα και -έστω για λίγο- να απελπίζεσαι, δεν είναι περισσότερο υγιές να υποφέρεις παρά να είσαι μέσα στην καλή χαρά; Ο ίδιος ο Χριστός φτάνει να ψιθυρίζει: "Περίλυπος είναι η ψυχή μου έως θανάτου...". Να κλαίει όταν πληροφορείται ότι ο φίλος του ο Λάζαρος είναι νεκρός. Κι ας ξέρει για την Ανάσταση, κι ας ξέρει για την μετά θάνατον ατελεύτητο ζωή. Ακόμα κι ας ξέρει, Εκείνος πονάει, κλαίει και αιμορραγεί. Και ένας σοφός άνθρωπος, μου είπε την ίδια μέρα: Η καρδιά μας ας μοιάζει με τη θάλασσα: μπορεί επιφανειακά να είναι άστατη, τρικυμισμένη, αλλά στο βυθό πάντα υπάρχει μια αδιατάραχτη γαλήνη. Έτσι και η ζωή μας: μπορεί να λυπούμαστε, να κλαίμε, να στεναχωριόμαστε, αλλά κατά βάθος έχουμε την ακλόνητη ελπίδα και χαρά του Χριστού και της Ανάστασής του.
Μετά από τα δύο εκείνα γεγονότα, μετά από εκείνα τα γεμάτα φρεσκάδα λόγια, πλέον είμαι χαρούμενα και σταθερά σίγουρος:
Η χαρά έχει βάσεις απίθανες και απέραντες και προεκτάσεις αιώνιες και σαρωτικές!

υγ: Σήμερα είναι του αγ.Ιωάννη του Θεολόγου, του μαθητή της αγάπης! Γιορτάζει μαζί του και η αόρατη γωνιά που 'χει θεμέλιό της την αγάπη :)

20 σχόλια:

  1. Η ανάρτησή σου κρέμασε ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρωινό μου..! :-)
    Ο υγιής άνθρωπος βιώνει όλα τα συναισθήματα, ακριβώς όπως πηγάζουν από την καρδιά του..
    Δεν είμαστε τέλειοι, δεν είμαστε αλάνθαστοι, για να κατέχουμε αδιατάραχτη γαλήνη και ευτυχία στη ζωή μας..
    Ακόμη κι όταν είμαστε ευτυχισμένοι δεν ξέρουμε πώς να το χειριστούμε και αγωνιούμε..
    Ακόμη και στην ευτυχία μας αγωνιούμε..
    Γιατί η καρδιά μας...είναι θάλασσα πολυκύμαντη..!!
    Χρόνια πολλά στην Αόρατη γωνιά..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απαντήσεις
    1. Καλημέρα καλέ μου φίλε!!
      Καλή δύναμη με ελπίδα και ειρήνη σου εύχομαι για τη σημερινή ημέρα :)

      Διαγραφή
  3. Οι λύπες είναι πρόσκαιρες γλυκέ μου Σεβάχ!
    Η χαρά βρίσκεται μέσα μας και περιμένει να σκάσει μύτη την κατάλληλη στιγμή!
    Καλημέρα με χαμόγελα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα Σεβάχ και Χρόνια Πολλά στην Αόρατη Γωνιά......Τι όμορφα που ξεκινάς την μέρα μας........νομίζω φίλε μου οτι αν ήμασταν συνέχεια χαρούμενοι και εξωτερικά τουλάχιστον δεν θα εκτιμούσαμε αυτή την χαρά την αιώνια και την ουράνια γιατί θα την είχαμε πάντα...ενώ τώρα την λαχταράμε όταν δεν είμαστε καλά.....άλλωστε όλα στη ζωή έχουν μια συνέχεια....η άνοιξη έρχεται μετά τον χειμώνα, η Ανάσταση μετά τον Γολγοθά, η επιτυχία μετά την αποτυχία, η χαρά μετά την λύπη.......γι αυτό ότι κι αν μας συμβεί στη ζωή και μας θλίβει εμείς να καρτερούμε την ημέρα που θα χαμογελάσουμε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Άλλωστε-όπως λένε-αν η ζωή ήταν μια ατέλειωτη λιακάδα θα έμοιαζε με έρημο!
    Μ'άρεσε η παρομοίωση με το βυθό!
    Μια επισήμανση μόνο..νομίζω πως ο Χριστός δάκρυσε αντικρύζοντας τη φθορά της ανθρώπινης φύσης που ήταν φτιαγμένη για να είναι άφθαρτη και έπεσε!

    Χρόνια πολλά στην αόρατη γωνιά και σε όλους μας!Καλή δύναμη στον αγώνα σας! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ μου άρεσε η παρομοίωση με την έρημο, Άννα-Μαρία!
      Χμ, σ'αυτό που λες για το δάκρυσε έχεις απόλυτο δίκιο. Μόλις το έψαξα :)

      Καλή συνέχεια!!

      Διαγραφή
  6. Καταπληκτική ανάρτηση! Την καλησπέρα μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χρόνια πολλά Γεώργιε.
    Σύμφωνα με τον απ. Παύλο η χαρά είναι ένας από τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος. Ο άγιος Χαράλαμπος ενώ τον βασάνιζαν τους χαμογελούσε κι έλαμπε από χαρά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι απίστευτη τιμή και δώρο που είναι η πίστη μας, αγαπητέ μου φίλε ανώνυμε!
      Τι μεγαλείο! Αυτό θα πει αγάπη...

      Καλό απόγευμα, ειρηνικό :)

      Διαγραφή
  8. Μου θύμισες κάτι που είχα διαβάσει του Γρηγορίου του Θεολόγου "Να μη στενοχωρείσαι πάρα πολύ από τις θλίψεις. Διότι, εάν λυπούμαστε λιγότερο, θα έιναι λιγότερο θλιβερές."
    Καλή συνέχεια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α,ναι! Κάπου, κάποτε το'χα διαβάσει κι εγώ!
      Ευχαριστώ που μου το θύμισες, φίλη μου :)

      Διαγραφή