Αύριο, Χριστούγεννα...

Αύριο Χριστούγεννα. Μου φαίνεται σαν όνειρο. Δεν κατάλαβα πώς πέρασε ο χρόνος.Από εκεί που πάλευα καθημερινά και το μόνο που μ'ένοιαζε ήταν να καταφέρω να "βγάλω" τη μέρα, τώρα κοιτάζω τις μέρες που πέρασαν και χαμογελώ. Και ξέρεις γιατί; Επειδή βλέπω το χέρι του Θεού ξεκάθαρο πλέον. Πόσο με προστάτεψε, πόσο με παίδεψε, πόσο τον κυνήγησα. Πόσο τον απογοήτευσα. Πόσο λίγο προσπάθησα...

Και τώρα; Τώρα τι; Και τι σημαίνει που αύριο είναι Χριστούγεννα; Θα πας εκκλησία αύριο; Να πας. Όχι επειδή στο λέω, αλλά γιατί καλό είναι να ζήσεις λίγο διαφορετικά. Πήγαινε και στάσου κάπου που να μη φαίνεσαι και πολύ. Εσύ κι ο Θεός.

Και κοίταξέ Τον και πες του ταπεινά: "Χριστέ μου, για σένα ήρθα σήμερα. Ήρθα λίγο να σε δω. Το ξέρω πως δεν είμαι ικανός να σου μιλώ... Μα εσύ είσαι τόσο καλός. Γεμάτος αγάπη, συγχωρητικότητα. Θέλω να σε νιώσω στην καρδιά μου την ψυχρή. Έλα, Κύριε, και γλύκανε μου τα σκοτάδια. Έλα. Δεν έχω δώρα να σου δώσω. Μονάχα μια καρδιά γεμάτη αμαρτίες και βούρκο. Μα, μέσα απ'το βούρκο, δες. Δες με που σου κάνω νόημα και σε ζητώ. Δάκρυα έχω να σου προσφέρω και μια καρδιά που επιθυμεί να ζήσει".

Πες του ό,τι αισθάνεσαι. Απλά, απαλά και με ταπείνωση. Ακούει. Πάντα ακούει...

Χριστούγεννα έρχονται. Μη χάσεις την ευκαιρία. Γιατί είναι η ευκαιρία να ξαναρχίσεις να ζεις με ελπίδα. Ακόμα κι αν όλα φαίνονται σκοτεινά. Θυμήσου πως φροντίζει ακόμη και για τα μικρά πουλιά τ'ουρανού. Εκείνος το είπε...

Καλά Χριστούγεννα, σου εύχομαι. Εύχομαι μ'όλη μου την καρδιά...

υγ: Η φωτογραφία είναι απ'το Άγιον Όρος. Το 2008 (αν θυμάμαι καλά)