Ταπείνωση και ευφυΐα δεν είναι να ταπεινολογείς, να παριστάνεις τον μηδαμινό. Είναι να αναζητάς τι στ'αλήθεια συμβαίνει, τι όντως αξίζει, ποιος στ'αλήθεια είσαι, τι μπορείς να κάνεις και τη δυσχερέστερη των αρετών: τη διάκριση να τα καταλαβαίνεις χωρίς να γελοιοποιείσαι.
Πώς να ξεχάσω εξάλλου εδώ εκείνη την παράξενη παραβολή των ταλάντων στο ευαγγέλιο; Όταν, όσο σπανίως, ο πράος Ιησούς γίνεται αγανακτισμένος και αυστηρός με όσους αγνοούν και εγκαταλείπουν τα χαρίσματά τους; Το τάλαντο που δόθηκε και που δεν τοκίζεται θα τιμωρηθεί, κηρύττει φλογισμένος. Δεν ξέρω πώς, ξέρω όμως ότι ο πνιγμός που μας προξενούν από μόνα τους τα αξόδευτα χαρίσματά μας είναι ήδη μια ποινή βαριά. Εξορία απ'τη δική σου ζωή που γεννήθηκες για να ζήσεις, και η θλίψη της είναι η βαρύτερη.
απόσπασμα απ'το βιβλίο της Μάρως Βαμβουνάκη "Χορός μεταμφιεσμένων", εκδ. Ψυχογιός
photo by Mariela
Ωραίο κείμενο...δεν το θυμόμουν αν και είναι το πρώτο βιβλίο που διάβασα της Βαμβουνάκη....Συμφωνώ όμως πως ο πνιγμός που μας προξενούν από μόνα τους τα αξόδευτα χαρίσματά μας είναι ήδη μια ποινή βαριά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου απόγευμα φίλε μου :)
Συμφωνώ...
Διαγραφή