Τώρα η ζωή μου είναι αυτό που λέμε χιλιοχτυπημένη βάρκα που τη χτυπάνε αλύπητα οι κεραυνοί και τη μαστιγώνουν απανωτά οι άνεμοι. Πλέον έμαθα να ζω με τον πόνο. Έχουμε γίνει φιλαράκια.
Μα το παζλ της ζωής μου δεν ήταν πάντα τόσο έντονο. Κάποτε είχα κι εγώ πολύ όμορφες στιγμές: με τη γυναίκα μου, το παιδί μας που τότε είχε έρθει στον κόσμο, τις καλές στιγμές στο γραφείο, ευγνωμοσύνη όταν βγαίναμε βόλτα. Ξέρεις εσύ... Με ηλιοβασίλεμα και τα ωραία του.
Τώρα αυτό που είμαστε, είναι η αχνή σιλουέτα τριών κεριών που στέκουν λυγισμένα. Από τον πόνο; Από την προσευχή; Από τη σφοδρότητα των χτυπημάτων; Βάλ'τα όλα για να'σαι μέσα.
Όμως, βρήκαμε αλήθεια με τη γυναίκα μου. Βρήκαμε το χώρο που κάνεις προσευχές και ξέρεις ότι κάποτε θα εισακουστείς. Βλέπω άλλα ζευγάρια εδώ στο νοσοκομείο που δεν έχουν από κάπου να πιαστούν: αυτό πονάει περισσότερο, ξέρεις...
Οι ψυχές ενώνονται πιο δυνατά απ'τα κορμιά. Και η καρδιά βλέπει πιο καθαρά απ'τα μάτια. Κι έτσι προχωράμε, φίλε... Σταυρός και καρδιά γίναν ένα πια.
(εμπνευσμένο από μια συζήτηση μ'ένα φίλο σκέτο διαμάντι)
Ω καλή δύναμη στο φιλικό σου ζευγάρι Σεβάχ. Πρέπει να είμαστε όλοι συμφιλιωμένοι με την ιδέα πως και οι ασθένειες είναι κομμάτι της ζωής μας. Καλή δύναμη και κουράγιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔοκιμασία είναι φίλες... μέσα από τις δοκιμασίες γνωρίζουμε πραγματικά το Θεό... μέσα από τις δοκιμασίες ωριμάζουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι... άνθρωποι είμαστε και λυγίζουμε... επειδή όμως είμαστε άνθρωποι μπορούμε να σηκωθούμε ξανά...
:)
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημερα καλε μου φιλε!
"Σταυρός και καρδιά γίναν ένα πια!"
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό τα λέει όλα!!!
Καλό σου βράδυ :)
"Οι ψυχές ενώνονται πιο δυνατά απ'τα κορμιά."
ΑπάντησηΔιαγραφή"Σταυρός και καρδιά γίναν ένα πια!"
...οι δοκιμασίες ή θα φέρουν πιο κοντά ένα ζευγάρι ή θα το απομακρύνουν περισσότερο...
Οι άνθρωποι αυτοί στηρίχτηκαν στον Θεό και Εκείνος τους ένωσε και τους δίνει την δύναμη να αντέχουν...Θέλει ψυχή δυνατή ο πόνος....
Καλή δύναμη!