Για μια ακόμη φορά εισερχόμεθα στη Μεγάλη Εβδομάδα. Ας μην εξαντλήσουμε τα "θρησκευτικά μας καθήκοντα" ανάβοντας ένα κερί ή περνώντας από μια εκκλησία. Ας σταθούμε λίγο στη σκιά του σταυρού. Μην σαν τους Ιουδαίους σκανδαλισθούμε από τον Σταυρωμένο ή μη κι εμείς σαν τους ειδωλολάτρες τον θεωρήσουμε μωρία. Πρέπει να περάσουμε οπωσδήποτε από τη Μεγάλη Παρασκευή για να πάμε στην λαμπροφόρα Κυριακή του Πάσχα. Δεν υπάρχει ποτέ ανάσταση, αν δεν προηγηθεί σταυρός. Δεν μπορούμε να πάμε κατευθείαν στο Πάσχα. Και μη λησμονάμε ότι σύμβολο του χριστιανισμού είναι ο σταυρός. Ενώπιόν του ας γίνουμε όλοι πιο σώφρονες, συνετοί, σοβαροί, σεμνοί και ταπεινοί. Ο σταυρός μειώνει την ένταση των φωνών. Διδάσκει την αγία υπομονή και την οσία σιωπή.
απόσπασμα από τα εόρτια γράμματα από το Άγιον Όρος, Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου.
υγ: Ευχαριστώ πολύ τη φίλη Ε. που το επιμελήθηκε και μας το έστειλε! (Ήταν να μπει τη Δευτέρα, αλλά ξεχάστηκα)
Καλή Ανάσταση Σεβάχ μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς φωτίσει τις ψυχές όλων μας!
Καλημέρες αδέρφια :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα και αύριο είναι δύο πολύ δυνατές ημέρες για όλους μας
Πολυ ομορφο το κειμενο ...Καλημερα Σεβαχ μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφα λόγια...ας σηκώσουμε όλοι τον δικό μας Σταυρό, για να μπορέσουμε να φτάσουμε στην Ανάσταση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μεσημέρι :)))