Κομμάτια ατόφιο γαλάζιο

Όλ'αυτά που νιώθεις,
όλ'αυτά που βλέπεις, που αναζητάς
όλ'αυτά που θέλουμε,
που αγωνιζόμαστε να καταφέρουμε,
Όλα,
είναι κομμάτια του ίδιου ουρανού.

Κι αν δεν το καταλαβαίνουμε,
είναι γιατί πιέσαμε τα πράγματα πολύ.
Είναι γιατί εστιάσαμε υπερβολικά σε ασήμαντες λεπτομέρειες
και πιστέψαμε γεμάτοι βιασύνη
πως ο κόσμος είναι αυτό που εμείς βλέπουμε μονάχα.
Σα μαγνήτης η υπερβολή μάς τράβηξε
και χάσαμε τη μαγεία του ορίζοντα.
Ξεχάσαμε πώς είναι να θαυμάζεις σαν παιδί
το ανεκτίμητο γαλάζιο τ'ουρανού.

Δώσε μου το χέρι.
Πάμε να κάνουμε μερικά βήματα πίσω.
Να δούμε τον ουρανό ν'αλλάζει χρώματα.
Να ταξιδέψει μαγεμένη η καρδιά στο γαλάζιο άπειρο.
Να νιώσουμε πως τα κομμάτια ουρανού
που -σα θησαυρούς κι έννοιες- έχουμε μέσα μας,
κατά βάθος ενώνονται.
Μ'έναν τρόπο μυστικό, αληθινό.
Απελευθερωτικό.