Ο τίτλος είναι απ'την ομώνυμη ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου, απ'τη σειρά εκπομπών "είκοσι λεπτά αρκούν". Μου άρεσε πολύ αυτή η ομιλία. Ίσως γιατί κι εγώ περνώ δύσκολες στιγμές. Ίσως διότι το timing ήταν ό,τι πρέπει. Ήθελα να τη μοιραστώ μαζί σου.
.....κι είναι ένα πολύ καλό βήμα αυτό που κάνεις: το ότι αφήνεσαι κι ανοίγεσαι. Ανοίγεις το νου σου. Ανοίγεις την καρδιά σου και λες: Ίσως κάποια μέρα, ίσως κάποια στιγμή, μπορεί και τώρα, να το δω αλλιώς το θέμα μου. Κι αν το δω αλλιώς, θα χαμογελάσω. Θα πω "ναι, ξεπερνιέται. Μπορώ, ναι. Μπορώ να ζήσω. Μπορώ να παλέψω".....
Εύχομαι να'σαι καλά. Να προσπαθείς. Να ελπίζεις. Και να τη μοιράζεις και στο διπλανό σου. Πού ξέρεις... Ίσως, ο διπλανός σου το'χει κι αυτός ανάγκη. Μαζί, στην ίδια γη περπατάμε. Καλή δύναμη!
Δυναμη και υπομονη θαλασσινε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ, Αριάδνη μου! Να εύχεσαι.
Διαγραφή