Μερικές σκέψεις εν κινήσει

All we are is dust in the wind

Everything is dust in the wind

Ο δρόμος μου πάλι γίνεται ταξίδι σε μακρινές χώρες. Αυτού του είδους τα ταξίδια με βάζουν σε πολλές σκέψεις. Κι, επειδή συνήθως έχω πολύ χρόνο είτε στους χώρους αναμονής είτε στις διαδρομές μέχρι τον προορισμό, κάνω προσπάθεια ν'αξιοποιώ όσο πι'όμορφα γίνεται αυτές τις στιγμές. 

Αυτή τη στιγμή που περιμένω ν'ανοίξει η πύλη της πτήσης μου, ήθελα να σου εκμυστηριευτώ μια-δυο σκέψεις μου πάνω στο θέμα της φθοράς. Οι σκέψεις αυτές μου δημιουργήθηκαν από κάποιους στίχους του απόστολου Παύλου που μπορείς να τους αναζητήσεις στην προς Ρωμαίους επιστολή του στο όγδοο κεφάλαιο. Λέει εκεί: "Έχουμε ως αρραβώνα του νέου κόσμου το άγιο Πνεύμα, εσωτερικά όμως στενάζουμε και μεις, γιατί λαχταρούμε να γίνουμε για πάντα παιδιά του Θεού και να γλιτώσουμε το σώμα μας από την φθορά. Γιατί το ότι έχουμε σωθεί συνδέεται με την ελπίδα μας. Η ελπίδα μας όμως είναι για κάτι που δεν το βλέπουμε -γιατί, αν κάτι το βλέπει κανείς, ποιος ο λόγος να ελπίζει; Κι αν ελπίζουμε σε κάτι που δεν το βλέπουμε, αυτό σημαίνει πως το προσμένουμε με υπομονή".

Μήπως τελικά η φθορά έχει σχέση με την ανυπομονησία; Μήπως αυτοί οι τρελοί ρυθμοί της καθημερινότητάς μας μπορούν έμμεσα να γίνουν η αφορμή (ή και η αιτία) να χάνουμε την ελπίδα μας; 

Όλα γύρω μου τρέχουν. Κι εγώ ο ίδιος επίσης! Παρασέρνομαι απ'το άγχος μου, απ'τη δουλειά, απ'τις υποχρεώσεις, από χίλια δύο πράγματα. Μα πόσο σημασία μπορούν όλα αυτά να έχουν; Μήπως αλλού κρύβεται το νόημα;

Είμαστε σκόνη στον άνεμο που λέει το τραγούδι. Υποταγμένοι στης αμαρτίας την φθορά. Η φθορά, όμως, νικιέται με την ελπίδα στην Σταυρωμένη αγάπη Του. Καταργείται ο θάνατος αν όντως πιστέψεις σ'Εκείνον που τον κατατρόπωσε σε μια στιγμή. Η ατέλειωτη χαρά χαρίζεται ως δώρο σ'αυτούς που θα Τον αναζητούν καθημερινά με υπομονή και επιμονή. 

Θεέ μου, Πατέρα μου ουράνιε, χάριζέ μου μετάνοια. Καρδιά που να σε αναζητεί συνέχεια. Χάρισέ μου ταπείνωση. Θέλω κάθε στιγμή να'σαι δίπλα μου. Έτσι νιώθω μόνο ασφάλεια και ζεστασιά. Έτσι μπορώ να ελπίζω ότι κάποια μέρα θα΄μαι μαζί Σου για πάντα. Χαρά μέσα στη χαρά της μουσικής του Παραδείσου Σου!