Παρατηρώ τον κόσμο γύρω μου. Συνεχής κίνηση. Κι αν ακόμη πεθάνω, ο κόσμος θα συνεχίσει να κινείται. Η γη θα συνεχίσει να γυρίζει, ο αέρας να φυσάει, ο ήλιος να ανατέλει και να δύει. Η φύση, η πλάση όλα είναι σε συνεχή ζωή που δόθηκε απ'τον Ζωοδότη. Αυτό με κάνει να νιώθω ένα τίποτα, γιατί ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω από μένα. Όμως, αυτό με κάνει να νιώθω την ίδια στιγμή ότι αξίζω τόσα πολλά: η αγάπη Του, δεν με αφήνει να περάσω στην ανυπαρξία, αλλά στην άλλη (την όντως) ζωή!
Θεέ μου, δώσε μου μετάνοια. Ώστε κι αν ακόμη αναχωρήσω απ'τη ζωή αυτή την προσωρινή, να με δεχτείς στην στοργική αγκαλιά του Παραδείσου Σου.
Γειά σου Σεβάχ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδιαφέρον το Κείμενό σου και Επεικοδομητικό.
Κ.