Σελίδες ημερολογίου

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

τελικά όλα (μα όλα!) στη ζωή μας εδώ στη γη έχουν άμεση σχέση με το πώς είμαστε πνευματικά. Σε τι κατάσταση βρίσκεται η ψυχή μας. Τα τακτοποιημένα ή τα ατακτοποίητά μας. Το συνειδητοποιώ κάθε φορά που αφήνομαι έρμαιο στους λογισμούς ή στα πάθη και τις αδυναμίες μου. Το νιώθω έντονα κάθε φορά που μετά από Θεία Κοινωνία νιώθω τον παράδεισο μέσα μου. 

Πώς αλλάζει εντελώς ο τρόπος μου... Είτε στο καλό είτε στο κακό. Τη μια κόλαση, την άλλη παράδεισος. 

Όπως έλεγε κι ο άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, η αμαρτία κάνει τον άνθρωπο πολύ μπερδεμένο ψυχικά και το ξεμπέρδεμα γίνεται μόνο με τον Χριστό. Χωρίς Χριστό τελικά, όλα θαμπώνουν, αποχρωματίζονται, αποσυντίθενται. 

Ψυχή μου, τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές εδώ στο ημερολόγιο, κάνε προσπάθεια. Αγωνίσου, Σεβάχ. Μια πάλη συνεχής που τα έχει όλα: και νίκες και ήττες και πτώσεις. Κι απογοήτευση. Μα, άμα μετανοήσεις, τι ομορφιά είναι αυτή που νιώθει κανείς μετά! Τι ευτυχία! Σαν να βρίσκουν όλα (μα όλα) το νόημά τους! Χριστέ μου, είσαι απόλαυση! Θέλω για πάντα να 'μαι κοντά σου.