"και έλεγε τω Ιησού: μνήσθητί μου, Κύριε,
όταν έλθης εν τη βασιλεία σου"
(Λουκά, 23, 42)
Όσο προχωρώ στη ζωή μου, όλο και πιο πολύ συνειδητοποιώ πως κάθε στιγμή είναι ξεχωριστή.
Ή μάλλον για να το πω λίγο διαφορετικότερα:
κάθε στιγμή είναι ένας κόσμος ξεχωριστός!
Μπορεί χρονικά και ποσοτικά να είναι απειροελάχιστη η αξία της, όμως η επιρροή της, η αξία της μέσα στην ψυχή μας, οι επιπτώσεις και οι συνέπειές της να αφήσουν ανεξίτηλο χρώμα.
Οι αποφάσεις μας, μικρές ή μεγάλες, πολλές φορές λαμβάνονται σε μια στιγμή. Μια μικρή στιγμή.
Γι'αυτό θαρρώ πως όταν αυτές οι στιγμούλες μπορούν να μας φέρουν (ή καλύτερα: να μας φέρνουν) στην αγκαλιά του Θεού.
Αδερφή/έ, πόσο τέλειο θα ήταν
αν και την πιο απλή, μικρή στιγμή
την κάναμε γλυκιά κι ευλογημένη και ουράνια!
Τέτοιες στιγμές, βουτηγμένες στην ατέρμονη Χάρη Του, κάνουν τη ζωή μας μια ατέλειωτη παραδεισένια περιπέτεια.
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με τον αμαρτωλό
ο πίνακας είναι της Jeanne Bessette
Αξίζει για Γόνιμο Προβληματισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ.
Πραγματικά έτσι είναι.Περισσοτερες οι θλίψεις οι αδικίες οι στενοχώριες οι πόνοι από τις ευλογημενες χαρές.Αλλα έτσι είναι η ζωή του Χριστιανού στενή και τεθλιμμενη.Αν τα αντέξουμε τότε μεγάλη η χάρη του Κυριου μας
ΑπάντησηΔιαγραφή