Άνοιξε τα χέρια σου και αγκάλιασε τον κόσμο γύρω σου. Δοκίμασέ το πρώτα σαν άσκηση στο μπαλκόνι σου, στην ταράτσα του σπιτιού σου, στη φύση, σε κάποιο βουνό ή στην ακροθαλασσιά. Όλα τα έφτιαξε τόσο όμορφα, τόσο σοφά, τόσο τέλεια ο καλός Θεός μας.
Σιγά-σιγά, καθώς περνάει ο καιρός και θα μεγαλώνεις, θ'αρχίσεις να συνειδητοποιείς ότι είναι πολύ ωραίο να αυξάνεις τη χωρητικότητα της αγάπης μέσα σου. Μα είναι ταυτόχρονα και δύσκολο: τα πάθη, η αμαρτία, ο εγωισμός πάντα θα θέλουν να κατατρώγουν αυτή την αύξηση που θέλεις.
Μα ο Θεός μας κι η Αγάπη Του υπερέχουν έναντι της πονηρής ενέργειας του αιώνιου εχθρού μας. Με την εξομολόγηση, με τη συμμετοχή στην Θ.Κοινωνία επιτρέπουμε στο Θεό να επεμβαίνει στη φθαρτότητά μας και να μας πλαταίνει την καρδιά.
Έτσι, η αγκαλιά (που στην αρχή ανέφερα) σιγά-σιγά αρχίζει να γίνεται βιωματική καλή συνήθεια. Αγαπώ τον εαυτό μου, αγαπώ τον συνάνθρωπό μου, αγαπώ τον Θεό μου. Αντιλαμβάνομαι ότι όλα συνδέονται: η φύση με μένα, η φύση με τον Θεό, εγώ με τον Θεό. Όλα μπορούν να μεταστοιχειωθούν και να γίνουν αγνή, άδολη αγάπη αν επιτρέψουμε στον Θεό Πατέρα μας να γίνει μέρος της ύπαρξής μας.
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με
Αγκαλια σε όλους και για ολους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδιαφέρον.Αξίζει για Γόνιμο Προβληματισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ.
Όσο μεγαλώνεις φίλε μου συνειδητοποιείς πως όλα τα άλλα είναι περιτά και πως η Αγάπη είναι εκείνο που σε συντροφεύει ακόμα και στη...μοναξιά της ηλικείας σου. Με την Αγάπη δεν είσαι μόνος ποτέ.
ΑπάντησηΔιαγραφή