Κάθε μέρα που ξυπνάω

Κάθε μέρα που ξυπνάω σκέφτομαι πως ίσως μου χτυπήσει και μένα την πόρτα της σωματικής υγείας ο κορωνοϊός. Σκέφτομαι πως, αν κολλήσω, θα'ναι για μένα κάτι πολύ επώδυνο λόγω και της εύθραυστης υγείας μου. 

Μα νιώθω πως αυτός ο ιός, αυτός ο υποχρεωτικός εγκλεισμός είναι σπουδαίες ευκαιρίες έμπρακτης εξάσκησης του πνεύματος της Ορθοδοξίας μας. Ενός πνεύματος βαθύτατα εμποτισμένου με την μετάνοια, με την ταπείνωση, με το 'άδειασμα' του εγώ και το 'γέμισμα' του εμείς.

"Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής και αγάπης" παρακαλούμε στο Μ.Απόδειπνο τον Θεό να μας χαρίσει. Τι λίγες λέξεις, τι γεμάτα βάθος νοήματα!

Άγιε Θεέ μου, ουράνιε γέματε αγάπη Πατέρα μου, βοήθησέ με να αδράττω τις ευκαιρίες που μου δίνονται. Μάθε με να αγαπώ την μετάνοια. Να την κάνω καθημερινό μου τρόπο ζωής. Βοήθησέ με όχι μόνο να λέω ότι θέλω να είμαι ταπεινός, αλλά να αντέχω όταν έρθουν οι στιγμές του αγώνα.

Αδερφέ/ή μου, το Πάσχα είναι πλέον πολύ ορατό στα ημερολόγιά μας. Ας αρχίσουν και τα μάτια της ψυχής μας να το αναζητούν. Ώστε να ζήσουμε -παρά τον εγκλεισμό- μια Ανάσταση όλοι μαζί! Αγαπημένοι κι ενωμένοι!