Disable_right_click


Δευτέρα 29 Ιουνίου 2020

Για όλους

Κοιτούσα σήμερα (γιορτή Πέτρου & Παύλου) στην εκκλησία τις αγιογραφίες του ναού. Και αντιλήφθηκα πως στις αγιογραφίες υπάρχουν άνθρωποι (άγιοι!) από όλες τις κοινωνικές 'τάξεις', από όλα τα επαγγέλματα, όλες τις ιθαγένειες. Άνθρωποι (άγιοι!) όλων των ηλικιών, ανεξαρτήτως φύλου, χωρίς καμιά 'διάκριση'. 

Ο Παράδεισος, η αγκαλιά του Θεού, η μετάνοια, η ζωή αλλά κυρίως η Όντως Ζωή είναι για όλους: πλούσιους και φτωχούς, πρώην ληστές, πρώην αμαρτωλούς, πρώην ασώτους αλλά και για ασκητές, μοναχούς, κληρικούς, λαϊκούς, καλά παιδιά και πρώην...κακά παιδιά!

Για όλους! 

Η Βασιλεία του Θεού βιάζεται και βιασταί αρπάσσουσιν αυτήν. Δηλαδή η Όντως Ζωή θέλει να την θέλεις, να επιθυμείς να έχεις σχέση με τον Ζωοδότη Θεό αλλά και με τους ανθρώπους. Μονάχα όσοι αγωνίζονται έχουν μερίδα στη Βασιλεία Του. Ένας αγώνας που ξεκινά από τη βάπτισή μας ως Χριστιανοί και τελειώνει με το που κοιμηθούμε κι ανοίξουμε τα μάτια μας στην άλλη ζωή.

Καλό αγώνα σε όλους μας. Να θυμάσαι, αδερφή/έ πως όπου κι αν είσαι, ό,τι κι αν κάνεις, εφόσον ανασαίνεις ακόμη, έχεις τη δυνατότητα/ την ελευθερία/ την ελπίδα να απαλλαχτείς από το βαρύ φορτίο των αμαρτιών. Η στιγμή που ζεις είναι η δική σου στιγμή! Αγωνίσου, προσπάθησε, να χαίρεσαι, να χαμογελάς! 

Καλό αγώνα!!

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2020

Η ιερότητα του ονόματός μας

μικρό διαμάντι από εδώ
Κάποιος παππάς πήγε σε ένα κέντρο, που διασκέδαζαν κάποιοι μαθητές λυκείου. Και αντί χαιρετισμού, τους λέει:
- Γειά σας μαλάκες!
Κέρινοι έμειναν όλοι, όλα τα παιδιά! Του λένε τα παιδιά:
- Πάτερ, τί εκφράσεις ντροπής είναι αυτές; Τί ήταν αυτό που μας είπατε, μας ντροπιάσατε;
- Ακούστε παιδιά μου, έτσι δεν αποκαλείστε όλοι μεταξύ σας; Έτσι και εγώ σας αποκάλεσα, όπως ονομάζεστε. Που είναι το παράξενο;
Όμως παιδιά μου να ξέρετε, ότι ο διάβολος δεν θέλει να ακούει το ιερό όνομα του βαπτίσματος, που πήρε ο καθένας μας. Έτσι αφού αρχικά έκοψε τα ονόματα π.χ. ο Κωνσταντίνος να αποκαλείται Κώστας στην συνέχεια έδωσε και το προσωνύμιο μαλάκας! Και λέει τώρα ο διάβολος:
''Καλά πάμε, όλοι είναι δικοί μου, γιατί έχουν την σφραγίδα την δική μου, είτε αμαρτάνουν είτε δεν αμαρτάνουν! Ακούω αυτό που θέλω!''
Πρέπει να ξέρετε, ότι η προσφώνηση του ονόματος του βαπτίσματος, είναι ιερή ομολογία. Ομολογούμαι το όνομα του βαπτισμένου, που είναι γραμμένο στο βιβλίο της ζωής και τιμούμε και το όνομα του Αγίου, προσφωνώντας το. Δεν σας αποκάλεσα λοιπόν έτσι παιδιά μου για να σας προσβάλλω, αλλά για να σας δείξω, που καταντήσατε! Ελπίζω να με καταλάβατε και να διορθωθείτε!...

Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα

Παρασκευή 12 Ιουνίου 2020

Το διάβασα κ μου άρεσε!

Παντρευόμαστε, για να πάμε μαζί στον Ουρανό!
Το διαζύγιο είναι η τρανή απόδειξη ότι παντρεύτηκα τον άλλον για λάθος λόγους.
H ανικανότητα δύο ανθρώπων να αγαπηθούν, διότι πολύ απλά δεν θέλησαν να ενώσουν τις ζωές τους αλλά ο καθένας να κρατήσει σε απόσταση τον εαυτό του από τον άλλον χωρίς να γίνουν ένα. Όταν στον γάμο βασιλεύει το «εγώ» και όχι το «εμείς» τότε αυτός ο γάμος είναι καταδικασμένος να αποτύχει.
Συγκεκριμένα παντρεύτηκα τον άλλον διότι ήθελα κάτι από αυτόν και όχι τον ίδιο όπως είναι. Το αποτέλεσμα είναι αυτό το κάτι να στραβώσει οπότε δεν μπορώ πλέον να είμαστε μαζί. Αυτό συμβαίνει διότι δεν υπάρχει κοινή πορεία αλλά συναλλαγή ικανοποίησης εγωϊσμών. Πολλοί άνθρωποι θέλουν να είναι μαζί διότι ο ένας θέλει από τον άλλον να μοιραστεί ένα κομμάτι από τη ζωή του και συνήθως για λόγους ηδονής «Να περνάμε καλά!» …Όταν όμως τους πεις να γίνει ο άλλος Η ΖΩΗ ΣΟΥ τότε τρομάζουν. Τρομάζει η ευθύνη, το δόσιμο, η θυσία, διότι πρέπει κάτι να αφήσεις από τον εαυτό σου και οι περισσότεροι άνθρωποι αρνούνται να το κάνουν.
Δεν παντρεύομαι για κανέναν λόγο…ούτε για να κάνω οικογένεια, παιδιά, περιουσία, καλή ζωή. Δεν ξέρω αν θα γίνει κάτι από αυτά και ούτε πρέπει να με ενδιαφέρει.
Αλήθεια πόσα ζευγάρια δεν θα ήταν μαζί αν δεν έκαναν παιδιά, αν χρεοκοπούσαν, αν κάποιος πάθαινε κάποια αρρώστια. Παντρευόμαστε και θέλουμε «ροζ συννεφάκια» και χαρές….
Ξεχνάμε ότι η αγάπη δοκιμάζεται στον πόλεμο και στις πληγές...
Πόσοι γάμοι γίνονται για προσωπικά θέλω και επιθυμίες; Πόσε ζευγάρια παντρεύονται για τον Χριστό και την Βασιλεία των Ουρανών; Δυστυχώς δεν βλέπουμε τον άλλον ως συνοδοιπόρο σε αυτό το ταξίδι αλλά σαν ένα μέσο εκπλήρωσης επιθυμιών ..... Φοβερή δυστυχία και τραγικότητα....
Τι αγάπη έχεις στον γάμο; Αυτό θα φανεί από τις μάχες που θα δώσεις στην πορεία αυτού του ταξιδιού. Δεν έχει σημασία αν είναι νίκη ή ήττα….Αλλά η ουσία…. Κάποιοι νόμιζαν ότι η Σταύρωση του Χριστού ήταν μια ήττα ….Όμως ήταν Δόξα διότι ακολούθησε η Ανάσταση…
Μην φοβόμαστε τον πόλεμο ή τις πληγές αλλά να μιλήσουμε στον γιατρό που μπορεί να τις θεραπεύσει. Έχουμε Αρχιερέα Μέγα όπως έλεγε ο Απόστολος Παύλος οπότε δεν φοβόμαστε τίποτα.
Η Ευτυχία υπάρχει εκεί που υπάρχει ο Χριστός , εκεί που δεν υπάρχει ο Χριστός η ευτυχία απουσιάζει. Στον Εκκλησιαστικό γάμο δεν παίρνει το ζευγάρι μια «αόρατη ευλογία», αλλά έρχεται στη σχέση αυτή ένα συγκεκριμένο Πρόσωπο. Αυτή η σχέση πλέον δεν είναι μια ανταλλαγή ηδονών και ικανοποιήσεων. Δεν είναι μια πορεία για να περάσουμε καλά. Είναι ένα ταξίδι με πηδαλιούχο τον Χριστό και προορισμός η Βασιλεία των Ουρανών….
''Ευτυχία μέσα στο γάμο υπάρχει, αλλά απαιτεί μια προϋπόθεση: να έχουν αποκτήσει οι σύζυγοι πνευματική περιουσία, αγαπώντας το Χριστό και τηρώντας τις εντολές Του. Έτσι θα φτάσουν να αγαπιούνται αληθινά μεταξύ τους και να είναι ευτυχισμένοι.''
∽ Όσιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης
Θα ταξιδέψουμε μαζί και με τον Χριστό μπροστά με οποιοδήποτε κόστος…. Με αρρώστιες, με οικονομικές δυσκολίες, με πολλά παιδιά, χωρίς παιδιά, σε πόλεμο, σε χαρές , σε λύπες…Θα ταξιδέψουμε μαζί …
Επιτυχημένος γάμος δεν είναι αυτός που έχει παιδιά, εγγόνια και περιουσία. Η επιτυχία του γάμου δεν έγκειται στην κοινωνιολογική καταξίωση αλλά στην πνευματική ολοκλήρωση. Επιτυχημένος γάμος είναι όταν το ζευγάρι πάλεψε για αυτή την ένωση και η πορεία του γάμου έφτασε στην Βασιλεία.
Ένα όμορφο Puzzle, μια συγκλονιστική ένωση..ένα ταξίδι..Αυτή είναι η ευωδία του Γάμου.
Aυτή είναι η ομορφιά του γάμου. Δυο κομμάτια παζλ από δύο ξεχωριστές όμορφες εικόνες καλούνται να ενωθούν και να γίνουν ΈΝΑ. Να δώσουν άλλη μια όμορφη ολοκληρωμένη εικόνα.
Ο έρωτας ωριμάζει για να γίνει ένα θεμέλιο αγάπης που θα κρατήσει το οικοδόμημα που λέγεται οικογένεια.
Αυτό μόνο με την Χάρι του Θεού μπορεί να γίνει και όχι με ανθρώπινα μέσα.
Δυο ξεχωριστές προσωπικότητες καλούνται να ενωθούν. Σε ένα μέγα Μυστήριο, σε ένα μέγα θαύμα.
Το σάρκα μία , είναι μια πορεία ένα γίγνεσθαι μέσα στην κιβωτό της σωτηρίας με πηδαλιούχο τον Χριστό.
Δυο αγάπες που πάσχουν πορεύονται με δυσκολίες, πόνους και χαρές , τα υλικά από αυτές τις αγάπες προσφέρονται στον αναμορφωτή Χριστό ώστε μέσα σε εκείνο το εργαστήρι του γάμου να γίνει η θεραπεία και τα στεφάνια του Μυστηρίου να γίνουν στεφάνια αγιότητος.
Αυτό θέλει τρόπο και κόπο αλλά πάνω απ’ όλα πόθο και υπομονή ώστε η Θεία Χάρις να εργαστεί όπως χρειάζεται για να έχουμε τη μεταμόρφωση …
Ένας μόνο λόγος υπάρχει για να παντρευτώ μαζί σου στην Εκκλησία:
«Θέλω να ζήσω μαζί σου και να πάμε στον Χριστό ως συνοδοιπόροι. Δεν μπορώ μόνος σε χρειάζομαι για να φτάσω στον ουρανό μαζί σου , με όποιο κόστος. Δεν ξέρουμε πως θα γίνει αυτό, ας το αφήσουμε στον Χριστό. Εκείνος γνωρίζει καλύτερα. Να κάνουμε τον γάμο εργαστήρι αγιότητος, να ξεχάσουμε τον εαυτό μας , να παλέψουμε τα πάθη μας και να ενωθούμε με τον Χριστό με όποιον τρόπο. Να σταυρωθούμε ο ένας για τον άλλον, διαφορετικά αν θέλουμε απλά να ταιριάξουμε τα πάθη μας, τα θέλω μας και τις επιθυμίες μας σε ένα γάμο που θα λέγεται ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Α.Ε. υπάρχουν τα δημαρχεία και τα δικηγορικά γραφεία.»
Πολλοί θα παντρευτούν στην Εκκλησία αλλά δεν θα καταλήξουν όλοι οι γάμοι στη Βασιλεία των Ουρανών. . .
Καλό ταξίδι….
π.Σπυρίδων Σκουτής - euxh.gr - Ιερά Μητρόπολη Λήμνου

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2020

στήριξον ολισθηρόν

Ολισθαίνουμε. Κοινώς, τσουλάμε, παρεκκλίνουμε από την πορεία μας. Αυτό είναι αποτέλεσμα της βαθιάς, χαοτικής, στυγνά αληθινής ελευθερίας μας. Μας προίκισε ο Θεός μας με την απόλυτη -δίχως όρους και κρυφά σημεία- ελευθερία. 

Έτσι, πολλές φορές ξεφεύγουμε από το στόχο που μας έχει ετοιμάσει: την αιώνια ζωή. Τη ζωή μαζί Του. 

Αλλά είναι και στοργικός Πατέρας μας. Όσο κι αν ολισθαίνουμε, Εκείνος πάντα θα περιμένει το δικό μας ελεύθερο 'καρδιακό συγγνώμη' για να μας αγκαλιάσει, να μας σφουγγίσει τα δάκρυα των ματιών και της καρδιάς. Θα'ναι εκεί για να επουλώσει τις πληγές της ολίσθησής μας.

Πού αλλού μπορεί κανείς να βρει τέτοιον πατέρα; Πού τέτοια αγάπη; Πού τέτοια πατρική τρυφερότητα; Πού τέτοια χαρά κι αγαλλίαση;

Στήριξέ μας, Πατέρα Θεέ μας. Βοήθησέ μας να επιδιώκουμε τη σχέση μαζί Σου και τη σχέση με τους γύρω μας συν+ανθρώπους. Όλοι μαζί χωράμε. Συν+χωράμε. Προχωράμε. Προς τη γη που ετοίμασες για όλους μας.