Αδέρφια,
Χριστός Ανέστη! Χρόνια πολλά!
Συγχωρέστε με για την αργοπορία, πολλές οι υποχρεώσεις και ελάχιστος ο ελεύθερος χρόνος.
Να είστε όλοι γεροί, δυνατοί και πάντα με αγαθή και ειλικρινή διάθεση να στρεφόμαστε πάντα στον αναστημένο Χριστό μας! Ν'απλώνουμε το χέρι μας να μας σηκώνει πάντα ολόρθους!
Έλα, έλα να πάμε μια σύντομη νοητή βόλτα. Ξέρω. Τρέχεις κι εσύ. Πολύ. Μα επειδή καταλαβαινόμαστε, λαμβάνω το θάρρος να σου προτείνω να πάμε παρέα. Πάρε το κομποσκοίνι σου και ξεκινάμε.
Πάμε να επισκεφθούμε τις οικογένειες που παλεύουν να τα φέρουν βόλτα.
Τα παιδάκια και όλους τους ασθενείς που πονούν πολύ στα νοσοκομεία και στις κλινικές.
Έλα να επισκεφθούμε και τους ανθρώπους που είναι ξεχασμένοι, απομονωμένοι, μονάχοι. Αυτούς που δεν έχουν πού να πουν τον πόνο τους και σιγοσβήνουν χωρίς ελπίδα.
Να κάνουμε -έλα, αδερφή/έ μου- έναν κόπο να πάμε να επισκεφθούμε όλους αυτούς που έχουν χάσει συγγενικά τους πρόσωπα. Που νιώθουν σαν δέντρα κατακαμμένα.
Πάμε διακριτικά να επισεκφθούμε και όλους αυτούς τους ανθρώπους που η προσφυγιά, ο πόλεμος και οι κάθε λογής αντιξοότητες τους έφεραν στην πατρίδα μας. Τι πόνος κι εκεί...
Αδερφή/έ μου,
όλοι μας κουβαλάμε τον Σταυρό μας... Ο καθένας τον δικό του. Μα, η αγάπη μας κάνει να βλέπουμε και πιο πέρα από τα δικά μας βάσανα. Και να αφήσουμε τα δάκρυά μας, τον πόνο μας, τις δυσκολίες μας στην Πατρική Του αγκαλιά. Αυτός, ο Θεός Πατέρας μας, που καταδέχθηκε να γίνει άνθρωπος και να μας δείξει στο έπακρο και έμπρακτα τι σημαίνει ΑΓΑΠΗ.
Έλα να λουστούμε στο λυτρωτικό Του Φως. Να αναπαυθούμε.
Καλό μεσημέρι, αδερφή/έ. Εύχου.
Θεέ μου,
πόσες φορές μέσα στη μέρα σε χάνω...
Το νιώθω όταν αρχίζω να κλείνομαι στον εαυτό μου ή όταν δε ζω την κάθε στιγμή όπως θα'θελα ή όπως μου έδειξες Εσύ.
Θεέ μου,
πόσες φορές μέσα στη μέρα νομίζω ότι Σε ακολουθώ. Μα, τελικά απλά ακολουθώ το δικό μου θέλημα. Απλώς ερμηνεύω όπως ο εγωισμός μου θέλει τον κόσμο γύρω μου και μέσα μου.
Θεέ μου,
πόσες ατέλειωτες φορές με έχεις σώσει! Κι εγώ ο αναίσθητος ούτε που το κατάλαβα... Πόσο τυφλός είμαι... Πόσο απρόσεχτος και 'χοντρός' για να καταλάβω την λεπτής αύρας πνοή Σου...
Θεέ μου,
μη με εγκαταλείπεις. Εσύ ξέρεις ότι πάντα κοντά Σου θέλω να ζω. Πάντα στην πατρική Σου στοργή βρίσκω ανάπαυση. Γαλήνη. Ευτυχία.
Δώσε μου, Θεέ μου, Πατέρα μου,
μια ακόμη ευκαιρία να μετανοήσω. Να εξομολογηθώ. Να μεταλάβω Εσένα με τη Θεία Κοινωνία. Να γεμίσω και πάλι όλος Φως. Το Φως Σου.
