Θεέ μου

 Θεέ μου,

πόσες φορές μέσα στη μέρα σε χάνω... 

Το νιώθω όταν αρχίζω να κλείνομαι στον εαυτό μου ή όταν δε ζω την κάθε στιγμή όπως θα'θελα ή όπως μου έδειξες Εσύ.

Θεέ μου, 

πόσες φορές μέσα στη μέρα νομίζω ότι Σε ακολουθώ. Μα, τελικά απλά ακολουθώ το δικό μου θέλημα. Απλώς ερμηνεύω όπως ο εγωισμός μου θέλει τον κόσμο γύρω μου και μέσα μου.

Θεέ μου,

πόσες ατέλειωτες φορές με έχεις σώσει! Κι εγώ ο αναίσθητος ούτε που το κατάλαβα... Πόσο τυφλός είμαι... Πόσο απρόσεχτος και 'χοντρός' για να καταλάβω την λεπτής αύρας πνοή Σου...

Θεέ μου,

μη με εγκαταλείπεις. Εσύ ξέρεις ότι πάντα κοντά Σου θέλω να ζω. Πάντα στην πατρική Σου στοργή βρίσκω ανάπαυση. Γαλήνη. Ευτυχία. 

Δώσε μου, Θεέ μου, Πατέρα μου, 

μια ακόμη ευκαιρία να μετανοήσω. Να εξομολογηθώ. Να μεταλάβω Εσένα με τη Θεία Κοινωνία. Να γεμίσω και πάλι όλος Φως. Το Φως Σου.