Τι είναι η έκτρωση (2λεπτο βίντεο)

 

Της αγίας Κυριακής σήμερα.

κείμενο του καλού φίλου Κυριάκου Κ.

- Πες, Κυριακούλα, πως ο βασιλιάς είναι άγιος"

- Ένας είναι ο άγιος

- Πες Κυριακούλα - τι παράξενο όνομα- πως ο βασιλιάς μας ο Διοκλητιανός είναι ο Κύριος. ένας ακόμη θεός. Πες το κι ας μη το πιστεύεις. Ρίξε και δυο σπυριά λιβάνι στο κράνος για να τιμήσεις ως Κύριο το βασιλέα μας"

- Ένας είναι ο Κύριος. Ο Ιησούς Χριστός

- Μη με φέρνεις σε δύσκολη θέση. Μη δηλώνεις χριστιανή. Τρομοκράτες είναι οι χριστιανοί που γκρεμίζουν το κύρος του βασιλιά. " Ειπέ τω βασιλεί " άγιε” ειπέ τω βασιλεί " Κύριε"

- Είς άγιος, είς Κύριος, Ιησούς Χριστός

- Σύνελθε, Κυριακούλα. Σε θέλει ο γιος του δικαστή . Θυσίασε στους θεούς μας. Παντρέψου τον . Ζήσε χαρούμενη τα 21 σου χρόνια

- Είς άγιος είς Κύριος. Ιησούς Χριστός. Κι εγώ νύφη του

- Και ποια νομίζεις πως είσαι, Κυριακή; Μια ασήμαντη γυναίκα είσαι και θα σε σκοτώσω. Μια γλωσσού που νομίζεις πως θα στήσεις τη γυνακεία χειραφέτηση και θα αλλάξεις τον κόσμο. Από πότε τα κορίτσια μπορούν να πιστεύουν το θεό που θέλουν ή να παντρευτούν όποιον θέλουν; Από ποτε τα κορίτσια θέλουν;"

 

Της Αγίας Κυριακής σήμερα. Ίσως κάπως έτσι να συμβούλευε ο δικαστής τη νεαρή χριστιανή Κυριακή- μια ασήμαντη που τολμάει...- πριν την παραδώσει σε ευρηματικά βασανιστήρια και στο θάνατο. Κι αυτή απαντούσε με τα λόγια των αγίων μαρτύρων εις άγιος... που επαναλαμβάνουνε κι εμεις σε κάθε λειτουργία. Η αγία Κυριακή πεθαίνει ως χριστιανή υπερασπιζόμενη την ελευθερία της συνείδησης με το να μη θεοποιήσει το φορέα της εξουσίας αλλά και ως γυναίκα που διεκδικεί το δικαίωμά της να θέλει.

Κι οι μικρές 15 χρονες 20 χρονες 25 χρονες αγίες μάρτυρες ξυπνούν πρώιμα τη γυναικεία χειραφέτηση .

" Δεν είμαι του πατρός μου δεν είμαι του αντρός μου, είμαι ο εαυτός μου" λέγανε οι φεμινίστριες. Ίσως οι άγιες μάρτυρες οι Κυριακές, οι Παρασκευές, οι Μαρίνες οι Χριστίνρς να λεγαν το ίδιο σλόγκαν κάπως παραποιημένο "δεν είμαι του πατρός μου ούτε του ανδρός μου. Είμαι του Χριστού μου"

 

 

Πώς είναι μια καρδιά γεμάτη Χριστό

 

Πνευματική ζωή και πνευματικός άνθρωπος

 Διάβαζα στο εξαιρετικό βιβλίο "Περί Θεού λόγος αισθήσεως" του γέροντος Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου, σελ. 192-193 (εκδ.Ίνδικτος) :

" (...)Βέβαια, μερικές φορές μέσα μας μπερδεύουμε τα πράγματα και νομίζουμε ότι πνευματική ζωή είναι να είσαι καλός άνθρωπος, να μην κλέβεις, να μην σκοτώνεις, να μην πηγαίνεις σε τόπους κακούς και με κακούς φίλους, να πηγαίνεις την Κυριακή στην εκκλησία (...), να μελετάς χριστιανικά βιβλία.

Όχι, αυτό δεν είναι πνευματική ζωή. (...) Ο πνευματικός άνθρωπος (...) είναι ο αθλητής εκείνος που με μάτι λαμπερό και με στήθη φουσκωμένα έχει βάλει πλώρη και τρέχει για να ανέβει στον ουρανό. Δεν είναι ο καλός ο άνθρωπος. Ο πνευματικός άνθρωπος ξέρει ότι του χρειάζονται φτερά γερά. Και τα φτερά αυτά είναι τα φτερά του αγίου Πνεύματος.

Πρέπει λοιπόν ο πνευματικός άνθρωπος μέσα στη ζωή του να κάνει το παν για να ελκύσει, να κερδίσει το Πνεύμα του Θεού, διότι το Πνεύμα το Άγιο, ο ίδιος ο Θεός έχει τα χαρίσματα της πνευματικής ζωής(...). Και η 'διανομή', το μοίρασμα των 'βασιλικών χαρισμάτων' του αγίου Πνεύματος γίνεται μέσα στην εκκλησία με τα μυστήρια.

Με προσευχή, ταπείνωση και αγάπη.

Αδερφή μου, αδερφέ μου,

καθημερινά έρχομαι σε επικοινωνία με ανθρώπους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες πολλές. Προβλήματα σοβαρά. Μα ο καθένας το αντιμετωπίζει με τρόπο πολύ διαφορετικό. Άλλος με υπομονή, άλλος με θρήνο, άλλος ρίχνοντας τον εαυτό του στις άλλες δουλειές, άλλος με εκδικητικότητα.

Υπάρχουν, μεταξύ αυτών, και κάποιοι που, ό,τι τους τυχαίνει, το αντιμετωπίζουν με τρόπο...τρελό! Πώς;

Με προσευχή, με ταπείνωση. Με αγάπη. Κάνοντας πράξη το 'Πάτερ ημών'.

Ε, λοιπόν, αδερφή/έ μου, αυτοί οι άνθρωποι έχουν ένα τόσο γλυκό πρόσωπο. Μια παρουσία μοναδική!

Πόσο θέλω να μοιάζω σε τέτοιους ανθρώπους.