Δόξα τω Θεώ κι ένας καφές

Θυμάσαι;

Θυμάσαι πού βρισκόσουν πριν μερικά χρόνια; Ίσως χρειάζεται να βουτήξεις στο βαθύ μπλε των αναμνήσεών σου. Ίσως να το έχεις ακόμη στα παράθυρα της καρδιάς σου, φρέσκιες αναμνήσεις...

Όπου και όπως βρισκόσουν, ένα έχει τη μεγαλύτερη σημασία: πως ακόμη είσαι ζωντανός, αδερφή/έ. Πως αγωνίζεσαι. Πως προσπαθείς. Ο καλός μας Θεός μας δίνει ακόμη χρόνο για να ζωγραφίζουμε τη ζωή μας. 

Ας κάνουμε ό,τι καλύτερο για να ζωγραφίζουμε όμορφες αναμνήσεις. Να υμνούμε τον Κύριο. Να μετανοούμε, να εξομολογούμαστε και να κοινωνούμε. Να ζούμε με αγάπη και χαρά. Να πλαταίνουμε την καρδιά μας για να χωράει τον διπλανό μας.

 Πάρε, αδερφή/έ, λοιπόν, μια ανάσα και ξεκίνα!

Και...γιατί όχι; Μπορούμε απλά να ξεκινήσουμε με ένα 'Δόξα τω Θεώ' κι έναν καφέ :)

Άγιε Γεώργιε πρέσβευε υπέρ ημών!

 

Άγιε Γεώργιε!

Άγιε τροπαιοφόρε!

Σε ευχαριστούμε που μας προσέχεις!

Βγάζοντάς με από το αδιέξοδο

Χριστός Ανέστη, αδέρφια μου!

 

Πόσες μα πόσες φορές έχουμε βρεθεί σε διλήμματα... Σε αδιέξοδα... 

Πόσες φορές μεγάλες λύπες μας έχουν περικυκλώσει...

Πόσες και πόσες φορές έχουμε απογοητευτεί από κακές συμπεριφορές...

Τι μπορούμε να κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις;

Ας δοθούμε στην προσευχή. Προσευχή διάπυρη, αληθινή, γνήσια, έμπονη. Και ο Χριστός μας σίγουρα θα μας απαντήσει. 

Όπως το λέει και στο Ψαλτήρι (ψαλμός 117, 5-6) ο Δαυίδ:

"Όταν σε δύσκολη ήμουν θέση, τον Κύριο επικαλέστηκα

κι εκείνος μου αποκρίθηκε, βγάζοντάς με από το αδιέξοδο.

Ο Κύριος με βοηθάει,

δε θα φοβηθώ ό,τι και να μου κάνουν οι άνθρωποι".

 

Χριστός ανέστη, αδέρφια!

 Αδέρφια μου, αγαπημένα!

Χριστός Ανέστη!

Το φως το αναστάσιμο εύχομαι από καρδιάς να γεμίζει τις καρδιές και τις ψυχές σας με γλυκύτητα Χριστού, παρηγοριά, ελπίδα, υπομονή, χαρά!

Είσαι έτοιμη, ψυχή μου;

Έρχεται. 

Έρχεται ο Βασιλιάς της Δόξας. Ο Δημιουργός όλων. Ο Ων. Ο Πατέρας μας. 

Θα έρθει και θα θυσιαστεί ως ο έσχατος όλων για εμάς. 

Για εμάς...

Το διανοείσαι, ψυχή μου;

Νιώθεις τι συμβαίνει αυτές τις ημέρες στις εκκλησιές μας; 

Είσαι έτοιμη, ψυχή μου;

Ανοίχτηκε ο Παράδεισος για χάρη μας!

 Ξέρω ότι περνάς δύσκολα πολλές φορές...

Μου είπες για τα βάσανα, τους σταυρούς που σηκώνεις εσύ, η οικογένειά σου, οι κοντινοί σου άνθρωποι. Ξέρεις κάτι; Όλοι έχουμε μικρότερους ή μεγαλύτερους σταυρούς που σηκώνουμε. Μα...τι λέω; Ο κάθε σταυρός είναι σταυρός. Είναι προσωπικός. Κι έτσι δεν είναι συγκρίσιμος ούτε μετρήσιμος.

Συν τοις άλλοις, είμαστε άνθρωποι με τα πάνω μας και τα κάτω μας. Με τις χαρές και τις λύπες μας. Με τις αρετές και τα πάθη μας. Με τους αγώνες και τις αμαρτίες μας.

Μέσα στις λιακάδες και στις τρικυμίες μας, ας μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε (όσο το επιθυμούμε) στο καράβι που λέγεται Εκκλησία. Και ο καπετάνιος μας είναι ο Θεός μας. Και μας αγαπάει πολύ περισσότερο απ'όσο μπορούμε να δούμε ή να καταλάβουμε ή να φανταστούμε.

Με την Σταύρωση και την Ανάστασή Του, μας χαρίστηκαν τα πάντα! 

Ανοίχτηκε για μας φως και χαρά κι ελπίδα ακόμη και πέραν του τάφου!

Ανοίχτηκε ο Παράδεισος για χάρη μας!  

Κι έχουμε τα μυστήρια (εξομολόγηση, Θ.Κοινωνία, Θ.Λειτουργία) της Εκκλησίας μας. 

Δεν είμαστε άοπλοι!

Γι'αυτό, κάνε κουράγιο, αδερφή/έ. 

Κρατήσου

:)

Όταν η ψυχή μας

 Όταν η ψυχή μας, αρχίσει το ταξίδι για την αιωνιότητα, ο καλός Θεός μας θα μετρήσει την ζέση της ψυχής μας. 

Θα μετρήσει τη μετάνοιά μας.Τα δάκρυα που χύσαμε πριν και κάτω από το πετραχήλι του πνευματικού μας, κατά την εξομολόγησή μας.

Θα μετρήσει τις ειλικρινείς, αθόρυβες, κρυφές καλές μας πράξεις. 

Δεν θα κοιτάξει αν κάναμε ηθικιστικού τύπου 'καλές πράξεις' ούτε το πόσα αλάδωτα κάναμε. 

Δες την σπουδαιότατη αγία, την αγ.Μαρία την Αιγυπτία που γιόρταζε προχθές και χθες.

Δες τον Ληστή τον εκ δεξιών.

Αδερφή/έ μου, μη λυγίζεις. Κάνε κουράγιο. Ζήτα απ'τον Πατέρα μας να ευλογήσει το τώρα σου. Τον αγώνα σου. Τις προσπάθειές σου. 

Ζήτα Του να σε συγχωρήσει, μετέλαβέ Τον και όλη η ζωή σου θα γίνει μια γλυκιά ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ.