Όταν έχετε λύπη

πηγή: εδώ

 Έλεγε ο πατήρ Πορφύριος "Όταν έχετε πολλή λύπη να ψέλνετε τον Αναστάσιμο Κανόνα και θα παίρνετε άλλη δύναμη μέσα σας". Μπορείτε να λέτε και το "Χριστός Ανέστη" και θα δείτε πως αλλάζει η ύπαρξη ολόκληρου του ανθρώπου. Γιατί; Γιατί υπάρχει μια υπόμνηση μέσα από το "Χριστός Ανέστη" της δικής μας ελπίδας της Αναστάσεως. Έτσι, όταν χάνουμε έναν δικό μας άνθρωπο να μη βυθιζόμαστε στο πένθος. Ο απόστολος Παύλος λέει "Μη λυπήσθε καθώς και οι λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα". Είναι ανθρώπινο να κλάψουμε και να πονέσουμε αλλά πρέπει να πιστεύουμε ότι ο άνθρωπος μας δεν πέθανε αλλά κοιμάται. Αυτό είναι ένα βίωμα που μόνο μέσα από την Ανάσταση μπορούμε να το ζήσουμε.

Όμως για να ζήσουμε την Ανάσταση θα σηκώνουμε τον σταυρό μας. Όταν σηκώνει ο άνθρωπος τον σταυρό του με το βλέμμα στην Ανάσταση σιγά - σιγά αρχίζει μέσα του να συντελείται μια κοσμογονία και αρχίζει να καταλαβαίνει τι είναι Ανάσταση χωρίς να μπορεί να το εξηγήσει πάντοτε. Θεωρητικά μιλάμε για την Ανάσταση αλλά πως το ζούμε και πως έχουμε αναστάσιμο βίωμα είναι κάτι το οποίο το δίνει η Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Μόνο έτσι αρχίζει να ζει ο άνθρωπος σταυροαναστάσιμα. Και τότε καταλαβαίνει τη μόνη πραγματικότητα που είναι ο Χριστός, που είναι η Ζωή.

(απο το βιβλίο του π.Γεωργίου Σχοινά «Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΕΝΩΠΙΟΝ ΣΟΥ»)