Να σου εξομολογηθώ κάτι θέλω σήμερα...
Πολλές φορές μου στέλνεις mail ή σχόλια και μου λες πόσο σου άρεσε το τάδε κείμενο κλπ κλπ. Αλλά μέσα μου ξέρεις τι νιώθω; Πως είμαι ένα τίποτα! Αυτά που γράφω είναι απλά σκέψεις μου. Πολλές φορές είναι επιφανειακές, επιπόλαιες. Ίσως και αποτέλεσμα παροδικών συναισθημάτων και καταστάσεων. Είμαι ένας αδύναμος άνθρωπος. Και γεμάτος κηλίδες αμαρτίας στην ψυχή μου.
Κάθε μου ανάρτηση είναι απλά μια προσπάθεια να προσεγγίζω το Χριστό και εσένα. Και θέλω πάρα πολύ να το πετύχω. Αυτό είναι το κίνητρο της γραφής μου: πιστεύω πως μέσα απ'την αόρατη γωνιά μπορώ να Τον προσεγγίζω και να σε προσεγγίζω. Αυτή είναι η μεγάλη μου προσδοκία: να έρθουμε όλοι πιο κοντά μεταξύ μας και πιο κοντά στον Δημιουργό μας. Θέλω να ζω τη χαρά από τώρα! Θέλω να νιώθω την ελπίδα Του από τώρα! Γι'αυτό και σου ανοίγω την καρδιά μου... Δεν το κάνω για κανέναν άλλο λόγο ιδιοτελή.
Έλα, φίλη/ε μου καλέ, λοιπόν στη αόρατη γωνιά και δες την απλά. Και δικαιολόγησέ την για τις ατέλειές της. Μόνος τέλειος είναι ο Χριστός...
Να έχεις μια καλή μέρα γεμάτη ειρήνη.
