Βιβλιοπροτάσεις

Φως στο σκοτάδι της αθεΐας 

Της μοναχής Ολυμπιάδος  Ντίτορα. Το εξέδωσε το 2006 η μητρόπολη Βέροιας. Αποτελεί αφηγηματική βιογραφία του αγίου Λουκά, επισκόπου Συμφερουπόλεως του ιατρού. Ο άγιος Λουκάς ο ιατρός είναι ένας απ'τους πιο πρόσφατους άγιους που ανέδειξε η πονεμένη ρωσική γη την εποχή που το σταλινικό καθεστώς βάναυσα πολεμούσε την ορθοδοξία.

Το πνευματικό ανάστημα του αγίου Λουκά πολύ γλαφυρά σκιαγραφείται μέσα απ'το βιβλίο αυτό. Έχει πολλούς διαλόγους που βοηθούν τον αναγνώστη να μη μένει απλά στην ανάγνωση των ιστορικών γεγονότων και της ζωής του αγίου. Σε κάθε εξορία του συμμετέχεις και συ. Σε κάθε θεραπεία του θεραπεύεσαι και συ. Σε κάθε θαύμα του δοξάζεις το Θεό.

Η αόρατη γωνιά το διάβασε και σας το προτείνει!

Θέλω ένα παστελάκι

Ήταν ένα γεροντάκι που έμενε στην έρημο μακρυά μόνο του και πάει ο άγιος Μακάριος στο κελί του να τον επισκεφτεί. Και του λέει: "Τι κάνεις παππούλη; Καλά;" "Καλά. Σ'ευχαριστώ που ήρθες πάτερ Μακάριε".
Άγιος Μακάριος. Μέγας άγιος. Με οπτασίες και εμπειρίες και βιώματα. "Τι κάνεις πάτερ;" τον ρωτάει ο άγιος Μακάριος. "Είμαι πολύ καλά, δόξα τω Θεώ!" "Θα ήθελες τίποτα; Θα ήθελες να σου κάνω κάτι εγώ; να κάνω κάτι για σένα; πες μου! Ζήτησέ μου κάτι". "Τι να σου ζητήσω;" Ε, ντρεπότανε. "Πες μου, πες μου τι θέλεις"; "Ε, τίποτα, έχω εδώ χρόνια στην έρημο. Ε, όλο παξιμάδια τρώω". "πες μου κάτι, τι θέλεις; Πες μου πα΄τερ!" "Ε, θα μου άρεσε να έχω ένα παστελάκι! Ένα παστέλι θα μου άρεσε", του λέει, "το έχω πεθυμήσει. Αλλά έτσι το είπα, επειδή με ρώτησες. Δεν θέλω, όμως, τίποτα. Έτσι το είπα. Κάποια άλλη φορά".

Μ'αυτό τον τρελό τρόπο...

Ο Γιώργος και η Μιμή γνωρίστηκαν κατά τις σπουδές τους και σύντομα μετά το τέλος τους παντρεύτηκαν.

Και ενώ όλα έδειχναν θαυμάσια, μια μέρα η Μιμή είπε ότι δεν θα ξαναμαγειρέψει,γιατί βαριόταν και στη συνέχεια έλεγε άπρεπα λόγια και γενικά ήταν όλο νεύρα.

Ο Γιώργος της είπε: «Μα γιατί καλή μου; Εμείς παντρευτήκαμε για να είμαστε διπλά ευτυχισμένοι». Όμως η Μιμή ήταν αμετάπειστη.

Τρέχει ο Γιώργος σε ένα γνωστό του παπά και του λέει με πίκρα: «Ατύχησα στο γάμο μου πάτερ. Μόνο όταν ήμασταν αρραβωνιασμένοι ήταν όμορφα.Τώρα τρέμω στη σκέψη πώς θα κάνω οικογένεια με αυτό το κορίτσι!

Απάντησε ο παπάς: «Ο νόμος του Θεού δεν επιτρέπει διαζύγιο. Εσύ ξέρεις τον τρόπο που θα την κάνεις να διορθωθεί.

Πέρασαν λίγες μέρες και ο νεαρός πήρε δυο κόλλες χαρτί και τις πήγε στον παπά για να τις δει. Ήταν δεσμεύσεις για τρόπους συμπεριφοράς δικής του σε στιγμές δύσκολες.

Εάν η Μιμή κάνει…εγώ γελάω.Εάν η Μιμή πει εγώ σφυρίζω και άλλα τέτοια.

Ξαναπήγε στον παπά. Τι είναι αυτά ρε Γιώργο; Τι θέλεις να πετύχεις με αυτά;

Απάντησε: «Χωρίς να δημιουργώ περισσότερη ένταση και τριβή, να της προκαλώ αφορμή για αυτοέλεγχο. Τα μελέτησα όσο πιο καλά μπορούσα. Ευλόγησέ τα λοιπόν να φέρουν αποτέλεσμα.

Μετά ελάχιστο χρονικό διάστημα η Μιμή «άλλαξε» και το εκμυστηρεύτηκε στον άνδρα της:

Κατάλαβα ότι έκανα λάθη και ότι δεν ψάχνεις να βρεις σε μένα λάθη για να με ταπεινώσεις. Κατάλαβα ότι με αγαπάς ειλικρινά. Είσαι αληθινός άνδρας. Ξέρεις να κυβερνάς τον εαυτό σου. Σε εμπιστεύομαι. Βοήθα με να μπούμε σε έναν κόσμο πιο όμορφο. Σε αγαπάω δυο φορές.

Με ένα τρόπο «τρελό» ένας νεαρός κατάφερε να φανεί στα μάτια της γυναίκας του, αληθινά άνδρας, περισσότερο άνδρας από ό,τι τον είχε φανταστεί.

(από το "ζωντανό ιστολόγιο")

Καλό λογισμό...

Να έχουμε ωραίους λογισμούς. Να μη σχολιάζουμε. Να μην κατακρίνουμε. Σαν αυτό τον ασκητή που μπήκε -λέει- στο κελλί του μοναχού του ακατάστατου... Βλέπει μέσα φίρδην-μίγδην όλα... Δεν ήξερες πού να πατήσεις και πού να σταθείς και πού να βρεθείς. Πλήρης ακαταστασία! Πλήρης ακαταστασία! Χάος! Μολύβια, ξύστρες, τετράδια, βιβλία, σκαμνάκια πεταμένα, ράσα από δω παρητημένα, κατσαρόδλες, φλούδες... Τίποτα...
Και ο ασκητής αυτός που μπήκε, είδε τόσα πράγματα. Το μυαλό του, όμως, αγαθό. Καλός. Αγαθός Ισραηλίτης που λέμε. Καλός άνθρωπος. Δεν κάθισε να σχολιάσει, να κατακρίνει. Τι είπε; "Πω, πω, πάτερ μου...Φαντάζομαι...Πού να προλάβεις να βάλεις σειρά στα πράγματά σου, έτσι που αγαπάς το Θεό, που όλη μέρα κάνεις προσευχή. Εσένα το μυαλό σου είναι στο Θεό. Πού να βρεις χρόνο να βάλεις νοικοκυριό εδώ πέρα. Αυτά τα κάνουν οι άνθρωποι που έχουν χρόνο. Εσύ έχεις το μυαλό σου στην προσευχή. Πού μυαλό για συμμάζεμα και δουλειά"; -που ο άλλος ασκητής ήταν τεμπέλης πρώτης τάξεως! Αλλά ο καλός ο ασκητής που μπήκε και τον είδε δεν σκέφτηκε περί τεμπελιάς τίποτε...

απόσπασμα από ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου (www.atheataperasmata.com)

Ο ένας για τον άλλο

Ξέρετε τι σημασία έχει το να προσευχόμαστε για τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη; Πολύ μεγάλη σημασία! Και έχει πολύ δύναμη η προσευχή μας για τους άλλους ανθρώπους! Όταν ακούμε, λοιπόν, ένα κακό, ένα πρόβλημα, μια δυσκολία, έστω και δυο λόγια προσευχής να κάνουμε...Έτσι, μαθαίνουμε έμπρακτα την αγάπη στους αδελφούς μας. Και μαθαίνουμε να βαστάζουμε ο ένας το βάρος του άλλου. Μαθαίνουμε ότι δεν είμαστε άτομα, δηλαδή ο καθένας κλεισμένος στο καβούκι του και στον εαυτό του και να πούμε "α, ευτυχώς δεν είναι σπίτι μου το κακό τούτο, δεν είμαι εγώ που υποφέρω"... Δεν έχει σημασία που είναι (το πρόβλημα)! 

Όλοι είμαστε αδελφοί! Όλοι είμαστε ένα σώμα! Και όταν προσευχόμαστε για τους θλιμμένους αδελφούς μας που περνούν πόνους, θλίψεις, δοκιμασίες, τότε μαθαίνουμε μέσα μας εμπειρικά να αισθανόμαστε τους άλλους σαν αδελφούς μας. Και τον κόσμο όλο σαν την οικογένειά μας.

απόσπασμα από ομιλία του π.Αθανασίου, μητροπολίτη Λεμεσού

Με τη ματιά της γερόντισσας Γαβριηλίας

- Τι είναι ζωή γερόντισσα;
- Ζωή είναι το μεγαλύτερο μυστήριο για τον άνθρωπο. Για μένα προσωπικά, γυρεύοντας μες στο φτωχό μυαλό μου, δεν μπόρεσα να το βρω... Διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας τη Γραφή, βρήκα το πρόσωπο του Χριστού να σου λέει "Εγώ είμαι η Ζωή". Δηλαδή τόσο μόνο ξέρω. "Εγώ είμαι η Ζωή".
- Αν σας ρωτήσω τι είναι θάνατος;
- Θάνατος; Θάνατος για μένα ΔΕΝ υπάρχει! Η ζωή μας δεν μας ανήκει πρώτα-πρώτα, αλλά ανήκει στον Θεό. Γιατί αυτός μας έκανε! Έτσι; Ύστερα, όπως την πλάθουμε, δεν μπορούμε να την πλάσουμε χωρίς Χριστό. Εγώ πάλι μιλώ με τη δική μου πείρα. Έτσι; Άμα την πλάσουμε με Χριστό... Σου λέει: "Άνευ εμού ουδέν δύνασθε ποιείν". Ωραία! Προχωρώ μαζί του! Αυτό. Τώρα, έρχεται η ώρα που θα φύγω. Εμένα μου φαίνεται τόσο απλό, γιατί δεν υπάρχει θάνατος. Κλείνει μια πόρτα και ανοίγει μια άλλη. Ένας ζωγράφος έχει κάνει ένα θαυμάσιο πίνακα. Έχει απ'τη μια πλευρά ένα κήπο και απ'την άλλη πλευρά έναν κήπο. Και στη μέση ένα τοίχο. Και ένα τριανταφυλλάκι βρήκε μια τρύπα στον τοίχο. Πέρασε το κλαδάκι του και εξακολουθεί να ανθεί στο άλλο μέρος του κήπου που δεν το βλέπουμε. 'Ετσι νομίζω είναι...

(απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα από συνομιλία με τη γερόντισσα Γαβριηλία)

Η αληθινή προσευχή

Η προσευχή μοιάζει με διαλεχτά, εύοσμα άνθη, τα οποία ποτίστηκαν και μεγάλωσαν με τα πύρινα, έμπονα και γεμάτα αγώνα δάκρυα...

Αυτά τα άνθη προσφέρονται ευλαβικά, ταπεινά, ικετευτικά στον Θεό Πατέρα μας και η έτσι η προσευχή μας αποδίδει...

Μόνο η αληθινή προσευχή φτάνει στο θρόνο του Θεού όπως τα ωραία, πολύχρωμα λουλούδια τραβούν την προσοχή μας. Ενώ αν η προσευχή είναι ψεύτικη, εγωιστική, νοθευμένη, τυπική όπως τα ξερά λουλούδια δεν τραβούν την προσοχή...

Οι ωραιότερες πτήσεις!

Ο Χριστός θέλει να τον αγαπούμε χωρίς αυτή την βεβαιότητα ότι τον κρατούμε. Χωρίς σιγουριές. Θέλει να σ'φήνει έτσι. Σ'αυτό το κενό. που σ'αυτό το κενό μπορείς να κάνεις τις ωραιότερες πτήσεις, τα ωραιότερα σχέδια στον ουρανό της αγάπης του, στο πέλαγος της ζωής, στους κυματισμούς.

Νομίζεις ότι δεν ξέρεις πού πας μες στο πέλαγος και σου λέει: "Άσε τον άνεμο, θα σε πάει αυτός". "Μα δεν έχω πυξίδα. Νιώθω ότι δεν ξέρω τίποτα". Αφέσου και θα βγει κάτι καλό"...


απόσπασμα απ'το βιβλίο του π.Ανδρέα Κονάνου "Δυνάμωσε την ψυχή σου", εκδ.Σωματείο Παναγία Γάλαξα η Θαλασσοκρατούσα

Γράμμα για έναν ζηλιάρη

ΦΙΛΕ ΜΟΥ, 

Αρνήσαι να παραδεχτείς οτι ζηλεύεις.

Λές εγώ δε ζηλεύω.

Σκέψου καλύτερα όμως. 

Πόσες φόρες συνέκρινες τη θέση σου με αυτή του αδελφού σου;

Πόσες φόρες είπες γιατί αυτός ναι και εγώ όχι;

Πόσες φόρες κράτησες το <<Μπράβο>> και δεν το χάρησες απλόχερα;

Πόσες φορές ένοιωσες άβολα  όταν επαινούσαν άλλο εκτός απο εσένα;

Μερικά λόγια για τη Θ.Λειτουργία

Ἡ θεία λειτουργία, ἀδελφοί μου, μᾶς μεταμορφώνει ἀπὸ ἄτομα σὲ πρόσωπα. Πλαταίνει τὶς καρδιές μας. Διευρύνει τὶς συνειδήσεις μας. Μᾶς κάνει πανανθρώπινους καὶ παγκόσμιους. Παίρνει τὴν ἀγωνία μας, τὴν ἔγνοια μας, τὴν ὀδύνη μας καὶ τὴν κάνει πανανθρώπινη ἀγωνία, πανανθρώπινη ἔγνοια καὶ πανανθρώπινη ὀδύνη. Ἂν ἔχω ἀγωνία γιὰ ἕνα δικό μου ἄρρωστο ἄνθρωπο, μὲ τὴ θεία λειτουργία μεταμορφώνω τὴν ἀγωνία μου αὐτὴ σὲ ἀγωνία γιὰ ὅλους τοὺς ἀρρώστους ἀνθρώπους. Ἄν ἔχω ἔγνοια τὸ παιδί μου, μὲ τὴ θεία λειτουργία μεταμορφώνω τὴν ἔγνοια μου σὲ ἔγνοια γιὰ ὅλα τὰ παιδιὰ τοῦ κόσμου. Ἂν πενθῶ γιὰ τὴν ἀπώλεια κάποιου ἀγαπημένου προσώπου, μὲ τὴ θεία λειτουργία μεταμορφώνω τὸ πένθος μου σὲ προσευχὴ γιὰ ὅλους τοὺς κεκοιμένους ἀνθρώπους. Μὲ τὴ θεία λειτουργία «συν-χωρώ», χωρῶ μέσα στὴν καρδιά μου, μαζὶ μὲ τοὺς δικούς μου καὶ ὅλους τοὺς ἄλλους, ὄχι μόνο τοὺς ἀξιαγάπητους ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐχθρούς.

Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ἡ θεία λειτουργία μᾶς ὁδηγεῖ στὴν ἀνάληψη μιᾶς παγκόσμιας εὐθύνης. «Ὅλοι εἴμαστε ἔνοχοι γιὰ ὅλα καὶ πιὸ πολύ ἀπὸ ὅλους ἐγώ». Γιὰ ὅσα κακὰ συμβαίνουν στὸν κόσμο, ἀναλαμβάνω ἐγὼ τὴν εὐθύνη μου. Λέω ἐγὼ τὸ «Κύριε έλέησον» καὶ γιὰ ὅσους δὲν μποροῦν νὰ τὸ ποῦν. Βαστάζω τὰ βάρη τῶν συνανθρώπων μου ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ προσεύχομαι γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ σύμπαντος κόσμου. Συμμετέχω ἔτσι στὴν προσευχὴ τοῦ Χριστοῦ στὴ Γεθσημανὴ καὶ τὸν ἀκολουθῶ στὸ Σταυρὸ καὶ στὸν ᾍδη. Γεμίζοντας τὴν καρδιά μου μὲ τὴν σταυρικὴ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ τὴν ἐτοιμάζω νὰ κατοπτρίσει τὴν ἀναστάσιμη δόξα τῆς Βασιλείας Του, ποὺ ἀνατέλλει ἀπὸ τὸ Ἅγιο Ποτήριο καὶ διαλύει τὸ σκοτάδι τοῦ θανάτου μέσα μου καὶ γύρω μου.

απόσπασμα από http://makedonitissa.blogspot.com/2011/06/7-15-2011.html. Ευχαριστούμε θερμά τον π.Ηλία για την ευγενική παραχώρησή του.

Δες τα πράγματα αισιόδοξα!

Μη μιλάς για το χτες! 

Έγινε αυτό. Πέρασε. Μη δίνεις συνέχεια. Ζήσε το τώρα. Δώσε στο Θεό μια ευκαιρία να σου δώσει τα δικά του καινούρια δώρα.

Ζήσε τη ζωή σου με ελπίδα. Με προσμονή μιας καλύτερης κατάστασης. Να'σαι αισιόδοξος και αισιόδοξη, με πίστη στο Χριστό... Αυτή η πίστη να σε κάνει να βλέπεις τα πράγματα μέσα στο φως. Όταν έρχεται ένα φως στη ζωή σου! Ότι ήρθε το φως στη ζωή σου! Ότι είναι μέσα στο φως η ζωή σου! Ότι είσαι μέσα στο φως! Έτσι να νιώθεις και συ...

Δες τα πράγματα αισιόδοξα.Δες τα πράγματα με ελπίδα στο Χριστό. Τόνωσε λίγο το ηθικό σου. Ανέβα λίγο. 

απόσπασμα από ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου (www.atheataperasmata.com)

Θέλω να ζήσω πολλά χρόνια και ευτυχισμένος

Στην αγία Γραφή υπάρχουν λόγια σοφά, λόγια άγια, λόγια που αντικατοπτρίζουν τον Θεό. Επέλεξα ένα κομμάτι που μιλάει για τη συμπεριφορά των παιδιών προς τους γονείς. Ένα θέμα που όλοι μας δεν το προσέχουμε ιδιαίτερα... 

Λέει εκεί: "Εσείς, παιδιά, να υπακούτε τους γονείς σας, σύμφωνα με το θέλημα του Κυρίου. Αυτό άλλωστε είναι και το σωστό. Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, αυτή είναι η μόνη εντολή που περιέχει υπόσχεση: για να ζήσεις και να ευτυχήσεις πολλά χρόνια πάνω στη γη" (Εφεσ.6, 1-3).

Όλα είναι για καλό!

Είναι δυνατόν ο καλός Θεός να επιτρέψει κάτι για έναν κακό σκοπό;

Δες το, δες το κάπως αλλιώς. Όλα σε καλό θα βγουν... Και αυτό δεν είναι μια ψευδαίσθηση. Θα το δεις. Η ζωή σου 'χει αποδείξει -μες στα πράγματα σου 'χει δείξει ο Θεός- ότι πολλά που τα φοβόσουν, που 'χες τρομάξει, που 'χες απελπιστεί, στο τέλος αντιμετωπίστηκαν. Και βρήκες μέσα σου δυνάμεις....

Εδώ, μου το λένε παιδάκια στο σχολείο, κοριτσάκια και αγοράκια Α' Λυκείου, και μου λένε ότι "νόμιζα στη ζωή μου ότι αυτό δεν θα το άντεχα ποτέ και όταν ήρθε το περιστατικό στη ζωή μου, το άντεξα μια χαρά. Και γω δεν πίστευα αυτό ότι θα το καταφέρω".

Έχεις μέσα σου δυνατότητες, χαρίσματα, ψυχικά αποθέματα, ενεργητικότητα... Σε κατάσταση που περιμένει. Που κοιμάται. Που περιμένει το θαύμα...

απόσπασμα από ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου (www.atheataperasmata.com)

Όλα θα πάνε καλά...

Σε σένα που πονάς, γιατί νιώθεις μοναξιά... Σε σένα που έχεις δυσκολίες και δεν βλέπεις φως πουθενά... Σε σένα που νιώθεις ότι όλα σου πάνε με ακρίβεια προς την καταστροφή... Σε σένα που θες, αλλά δεν μπορείς... Που προσπαθείς, αλλά όλο αποτυγχάνεις... Σε σένα, φίλη και φίλε, που νιώθεις πληγωμένος, κουρασμένος, απελπισμένος...

Σου λέω ότι όλα θα πάνε καλά... Όλα θα πάνε καλά... Μην ανησυχείς... Τα προβλήματα κάποτε τελειώνουν. Θα έρθει κάποτε ο ήλιος και θα φωτίσει την κουρασμένη σου ψυχή. Θα χαϊδέψει την πληγωμένη σου καρδιά. Θα έρθει κάποτε αυτή η μέρα. Το πιστεύω με όλη μου την καρδιά. Μονάχα μην απελπίζεσαι. Συνέχισε να υπομένεις, να ελπίζεις, να αγωνίζεσαι...
Δεν είσαι μόνος σου! Δεν είσαι μόνη σου! Είμαστε όλοι εδώ! Και συ έχεις προβλήματα και εγώ έχω δυσκολίες. Έλα μαζί μου να ενώσουμε τον πόνο μας και να τον κάνουμε προσευχή... Μια γιγάντια, αληθινή, πύρινη, καρδιακή προσευχή που είμαι σίγουρος που θα αγγίξει τον Θεό.

Όλα θα πάνε καλά...