Disable_right_click


Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Χόρεψε αργά



Το πιο κάτω ποιήμα γράφτηκε πριν οχτώ περίπου μήνες από ένα κοριτσάκι που πάσχει από καρκίνο σε ένα νοσοκομείο της Νέας Υόρκης και οι γιατροί του είχαν δώσει άλλους έξι μήνες ζωής...
ΧΟΡΕΨΕ ΑΡΓΑ
Παρακολούθησες ποτέ παιδιά στο λούνα παρκ;
Ή άκουσες τη βροχή να πέφτει στο χώμα;
Παρακολούθησες το τρελό πέταγμα μιας πεταλούδας;
χάζεψες τον ήλιο καθώς ξεθωριάζει τη νύχτα;
Καλύτερα να χαλαρώσεις. Μη χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή. Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Τρέχεις αλαφιασμένος κάθε μέρα;
Όταν ρωτάς κάποιον "πώς είσαι" ακούς την απάντηση;
Όταν τελειώνει η μέρα πέφτεις στο κρεβάτι αγκαλιά
με σκέψεις για εκατοντάδες δουλειές που γυρνούν στο κεφάλι σου;
Καλύτερα χαλάρωσε. Μη χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή. Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Είπες ποτέ στο παιδί σου "θα το κάνουμε αυτό αύριο"
και μέσα στη βιασύνη του δεν είδες τη λύπη του;
έχασες επαφή; Άφησες μια καλή φιλία να πεθάνει
επειδή ποτέ δεν είχες το χρόνο να πάρεις ένα τηλέφωνο
και να πεις ένα "γεια";
Καλύτερα να χαλαρώσεις. Μη χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή. Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Όταν τρέχεις σαν τρελός για να πας κάπου,
χάνεις τη μισή αξία της διαδρομής.
Είναι σα να πετάς ένα δώρο που δεν άνοιξες.
Η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας.
Γι'αυτό χαλάρωσε.
Άκου τη μουσική πριν τελειώσει το τραγούδι.

2 σχόλια:

  1. Όλα γίνονται με τάξη και ηρεμία. Ο άνθρωπος που αγαπά πραγματικά το Θεό ΔΕΝ θα αγχωθεί παρά μόνο για το αν χάσει την ουράνια Ιερουσαλήμ(και πάλι δεν ταράζεται η καρδιά του, ούτε η ύπαρξη του). Η ζωή είναι ένα σύνολο επιλογών..έχω ακούσει. Νομίζω πως μια ζωή είναι αυτή εδώ που αξίζει να δώσουμε τη ζωή μας, όσο μπορούμε, και να ξέρουμε οτι αγωνιστήκαμε ωστέ να μην έχουμε τύψεις για κάτι τι. Δεν είναι καλό να αφήνουμε τον χρόνο να κυλάει εις βάρος μας αλλά να δημιουργούμε κάτι κάθε στιγμή. Αυτό κρύβει μια πραγματική ευτυχία. Είπαν πολλοί: κάθομαι στην καφετέρια για να σκοτώσω τον χρόνο μου. Είναι λάθος όλη η πρόταση, νοηματικώς. Άξιο αναφοράς θα ήταν να λεχθεί οτι και ο χρόνος που μας δίνεται δεν είναι για τελειοτική χαλάρωση ούτε για υπρβολική άσκηση, αλλά για μετάνοια μέσω κάποιων γεγονότων που θα μας λευκάνει από τον βούρκο των αμαρτιών. Πρέπει να ρυθμίζουμε τη ζωή μας με αυτη την σκοποθεσία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή