Από το γεροντικό

Πήγε κάποιος μοναχός σε ένα διάσημο γέροντα (που ήταν ξακουστός, αλλά χωρίς διάκριση) και του εξομολογήθηκε πως εφτά χρόνια τον ταλαιπωρούσαν πορνικοί λογισμοί. Ο αδιάκριτος γέροντας τα'χασε και του είπε: "Τι μοναχός είσαι εσύ που έχεις τέτοιους λογισμούς; Εσύ έπρεπε να είσαι σαν άγγελος. Δεν κάνεις για μοναχός". Ο μοναχός εκείνος απελπίστηκε και σκέφτηκε: "Αφού δεν κάνω για μοναχός, ας πάω τουλάχιστον στον κόσμο να ζήσω εκεί όσο διάστημα της ζωής μου έχει απομείνει".
Στον δρόμο για την πόλη συνάντησε τον Αββά Ποιμένα, ο οποίος και τον ρώτησε πού πήγαινε. Ο μοναχός του διηγήθηκε όλη την ιστορία του και τότε ο Αββάς Ποιμήν του λέει: "Μην τον ακούς, παιδί μου. Εσύ συνέχισε τον αγώνα σου στο μοναστήρι και ποτέ σου μην το βάζεις κάτω". Ο μοναχός αναπαυμένος επέστρεψε στο μοναστήρι του.
Ο Αββάς Ποιμήν αποφάσισε να πάει να βρει εκείνο τον αδιάκριτο γέροντα. Στον δρόμο, όμως, τον συναντάει και του λέει: "Πού πας γέροντα;" "Πάω στην πόλη. Δεν αντέχω άλλο. Τρεις ώρες τώρα με πολεμούν πορνικοί λογισμοί και δεν τους αντέχω. Φεύγω".
Τότε ο Αββάς του λέει: "Ο μοναχός που ήρθε πριν και εξομολογήθηκε σε σένα, εφτά ολόκληρα χρόνια έχει πόλεμο. Και εσύ, τρεις ώρες δεν άντεξες;"