Όσο πιο πολύ αγαπάς τον Θεό τόσο πιο πολύ χρησιμοποιείς την καρδιά σου. Αφήνεις την λογική (λογική και πίστη πουθενά δεν συνδέονται) και σκέφτεσαι με την καρδιά. Και, όταν λέμε καρδιά, εννοούμε όχι τη σάρκα, αλλά τις ενέργειες της καρδιάς.Θυμάσαι τι λέει στο "μικρό πρίγκιπα"; Μόνο με την καρδιά μπορείς να δεις αληθινά. Η ουσία χάνεται σαν ψάχνεις με τα μάτια...
Άρχιζε να καλλιεργείς την καρδιά σου. "Όποιος ζει με την καρδιά ξεκουράζεται,όποιος ζει με το μυαλό κουράζεται", έλεγε ο γέροντας Παϊσιος. Είναι πιο καλό το να μη μιλάς πολύ και να κάνεις την καρδιά σου να μιλά. Να Του μιλά. Να Του δείχνει εμπιστοσύνη. Να Του αφήνεις, να Του αποθέτεις όλα τα προβλήματα, τις δυσκολίες σου, τους φόβους και τις αγωνίες που έχουν γεμίσει ως την επιφάνεια της συνείδησής σου.
Για να δούμε τα ίχνη του Θεού, για να βρεθούμε στα ίχνη της μυστικής ένωσής μας μαζί Του πρέπει να βάλουμε την καρδιά μας να λειτουργεί. Ν'αρχίσει να προσεύχεται... Και γι'αυτό δεν χρειάζονται πολλά-πολλά λόγια. Ένας αναστεναγμός με πόνο ψυχής ισοδυναμεί με δυο κουβάδες δάκρυα, θα μας συμβούλευε ξανά ο γέροντας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου