Ίσως η αγάπη περνάει και ανθίζει ανεπαίσθητα, διακριτικά και αθόρυβα, μέσα απ'τον διπλανό σου...
Disable_right_click
Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011
Σαν το κεράκι
Θέλω να σου πω πως ζηλεύω το κεράκι... Κι έλεγα στον εαυτό μου πως πρέπει να του μοιάσω...
Αλήθεια, έχεις δει πώς λιώνει; Καίει, καίγεται ολόκληρο, ήρεμα, αθόρυβα και φωτίζει... Φωτίζει ώσπου να λιώσει ολόκληρο. Έτσι πρέπει να γίνουμε και εμείς. Έτσι πρέπει να ζούμε κι εμείς. Να είναι η ζωή μας αθόρυβη, μα φωτεινή. Να λιώνουμε από αγάπη ανιδιοτελή. Από προσευχή καρδιακή. Να ζεσταίνουμε τους γύρω μας, τους φίλους και γνωστούς μας αλλά και κάθε άνθρωπο που το'χει ανάγκη με το χαμόγελό μας. Με την αγάπη μας. Με την αισιοδοξία μας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου