Καθημερινά περπατάμε... Περνάμε και προσπερνάμε πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους. Και συνήθως κλεινόμαστε (και οχυρωνόμαστε) στο κάστρο του εαυτού μας. Χάνουμε τη δυνατότητα να επικοινωνήσουμε αληθινά με τους άλλους.
Κάπου διάβασα πως κάθε άνθρωπος είναι και μια ευκαιρία συνάντησης. Αυτό με έκανε να σκεφτώ ότι και ο Χριστός το ίδιο έκανε όταν ήρθε στη γη! Δεν κλείστηκε στον εαυτό Του. Επικοινωνούσε με τους ανθρώπους! Τους μιλούσε, τους βοηθούσε. Δεν έκανε διακρίσεις! Και τους αγαπούσε όλους...Όλους!
Άραγε εμείς ακολουθούμε το παράδειγμά Του;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου