Ίσως η αγάπη περνάει και ανθίζει ανεπαίσθητα, διακριτικά και αθόρυβα, μέσα απ'τον διπλανό σου...
Disable_right_click
Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011
Σαν τον ουρανό..
Το 'χεις προσέξει ποτε; Η ζωή μας είναι σαν τον ουρανό...
Μια γαλάζιος, μια σκοτεινός. Μια με ήλιο, μια με βροχή. Μια καθαρός και μια μαύρος απ'τα πολλά σύννεφα. Και στη ζωή μας το ίδιο ακριβώς συμβαίνει! Τη μια χαρά, την άλλη λύπη. Την μια στιγμή αισθανόμαστε πως όλα θα πάνε καλά και την άλλη βυθιζόμαστε μέσα σε σκέψεις απελπισίας...
Θέλει, τότε, πολύ μεγάλη προσοχή! Μην πεις με την πρώτη δυσκολία ότι ο Θεός σε εγκατέλειψε. Ότι σε αγνοεί... Ίσα-ίσα! Τότε είναι που βρίσκεται πολύ πιο κοντά σου. Κάνε κουράγιο, κάνε υπομονή. Και μην σταματήσεις ποτέ να ελπίζεις και να προσεύχεσαι! Μετά τις αστραπές και τις βροντές, μετά την δυνατή βροχή, έρχεται το ουράνιο τόξο. Έρχεται η γαλήνη, η ηρεμία!
Γι'αυτό, φίλε και φίλη, έχε το βλέμμα σου σ'Αυτόν και ποτέ σου μη φοβηθείς! Όλα θα πάνε καλά!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου