Μην είσαι...ψάρι!

Άθελά μας, βέβαια! Ναι, πολλές φορές μοιάζουμε σαν τo ψαράκι μες στη γυάλα. Δηλαδή νομίζουμε ότι ο κόσμος είναι ό,τι βλέπουμε πίσω απ'το γυαλί... Στην πραγματικότητα,δηλαδή, δεν ζούμε τη ζωή, αλλά την παρακολουθούμε από μακρυά. Σαν θεατές. Λες και βλέπουμε τηλεόραση...
Η δουλειά, τα προβλήματα, η συνεχής φασαρία, τα τρεξίματα του καθενός, όλα μάς κάνουν να ξεχνούμε πως υπάρχουν και άλλα πράγματα... Μας αποξενώνουν απ'την αληθινή επικοινωνία. Νομίζουμε ότι τα πάντα περιστρέφονται γύρω από μας και τα δικά μας προβλήματα... Θες παραδείγματα; Πήγαινε σε ένα νοσοκομείο να δεις τι πόνος υπάρχει. Πήγαινε σε μια φτωχή συνοικία να δεις σε τι άθλιες συνθήκες "ζουν" κάποιοι συνάνθρωποί μας.

Ίσως σου φανούν υπερβολικά, αλλά είναι η πραγματικότητα. Πιθανόν να ζεις ή να είχες και συ δύσκολες στιγμές. Τότε, νομίζω, θα καταλάβεις...
Όταν βγούμε απ'τη γυάλα του εαυτού μας, τότε θα μπορέσουμε να εκτιμήσουμε, να δούμε καθαρότερα τα πράγματα. Τότε, θα μπορέσουμε να διακρίνουμε τον Θεό... Τότε θα μάθουμε να αγαπάμε.