Να νιώθουμε, όμως, ενωμένοι: ενωμένοι με τον Χριστό μέσα απ'τον πόνο, ενωμένοι μεταξύ μας με τον πόνο. Να έχουμε κατανόηση στους άλλους. Να κατανοούμε! Δηλαδή, αν εγώ πέρασα το σταυρό το δικό μου στη ζωή μου, να κατανοώ τον άλλον. Και αυτό είναι καλό!
Γιατί, αν είμαστε εμείς σταυρωμένοι και πονεμένοι, θα καταλαβαίνουμε και τους άλλους καλύτερα. Ένας -ας πούμε- που πέρασε δύσκολη εφηβεία δεν κάνει στο παιδί του συνέχεια κήρυγμα και διδασκαλία. Γιατί ξέρει τι θα πει αυτό... Ξέρει ότι είναι δύσκολο. Γι'αυτό, συμπαραστέκεται... Κατανοεί! Καταλαβαίνει! Συμπονεί! Αυτές τις λέξεις μόνο αν έχεις σταυρό, τις καταλαβαίνεις... Συμπόνοια... Ευσπλαχνία...
Έτσι να περάσει η ζωή μας. Και ο ένας να στηρίζει τον άλλο. Χέρι-χέρι θα προχωρήσουμε! Στο'να χέρι τον συνάνθρωπο και στ'άλλο χέρι τον Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου