...Επειδή χάνεις τόσα πολλά! Δε ξέρεις τι χάνεις! Ειλικρινά...
Μου λες ότι δεν πίστευες ότι είμαι τόσο πολύ της εκκλησίας. Και σου είπα ότι δεν είναι αυτό το θέμα. Ο Χριστός είναι παρών. Το θέμα είναι να τον δεις εσύ(υγ.1)! Να τον αγγίξεις εσύ! Να τον βιώσεις, να τον αισθανθείς εσύ! Αυτό είναι το θέμα. Να αφήσεις στην άκρη όποιες προκαταλήψεις, εμμονές, ψεύτικες ιδέες έχεις ακούσει και να ξεκινήσεις απ'την αρχή. Να χτίσεις προσωπική σχέση με το Θεό. Εσύ και ο Θεός σου!
Ο χριστιανός ο αληθινός ζει εκρηκτικά τη ζωή του. Την ελπίδα του, τη μετάνοια και τη καθημερινότητά του. Ζει εκρηκτικά, δυναμικά την αγάπη. Ξέρεις γιατί; Γιατί είναι ερωτικό πλάσμα. Ποιητικό πλάσμα. Ο χριστιανός δεν είναι ο ανέραστος κακομοίρης. Αλλά ένα πλάσμα γεμάτο δύναμη ψυχής που την αντλεί απ'την διαρκή προσπάθεια καθαρής σχέσης με το Θεό. Έχεις ακούσει τη φράση θείος έρως; Ε, αυτό ακριβώς είναι! Αυτή η φλόγα. Αυτό το "τρελό", υπέρλογο βίωμα...
Λόγια μπορείς να λες και να σου λέω... Αλλά το θέμα είναι ο καθένας μας προσωπικά να τα ζήσει! Να αναζητήσει. Να ψάξει. Να προσευχηθεί. Να κάνει αγώνα...
υγ1: ("έρχου και ίδε" που λέει στο ευαγγέλιο)
υγ2: πάτα στις λέξεις με το μπλε χρώμα
Το προσωπικό βίωμα...Αυτό έχει ουσία.. Να ζήσει ο καθένας το Θεό μέσα στη ψυχή του.. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠανέμορφη ανάρτηση Γιώργο!
Καλημέρα Σταυρούλα :))
ΔιαγραφήΝα έχει και να ζήσει το Θεό ο καθένας μέσα στην ψυχή του. Αυτό έχει παργματική ουσία,,,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα V!
ΔιαγραφήΌντως...
Πολύ όμορφη περιγραφή του Χριστιανού Σεβαχ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ προσωπική σχέση μας με τον Θεό είναι συχνά και στάση ζωής.
Και δεν πρόκειτε για μία σχέση "ουτοπική" αλλά για μία σχέση ολοζώντανη και αληθινή.
Να βλέπουμε το χάδι του μέσα από απλές στιγμές, συναισθήματα και γεγονότα, η μέσα στα λόγια τον ανθρώπων που συναντάμε.
Όπως και να βλέπουμε το πόσο τον λυπήσαμε πάλι μέσα από περιστατικά και γεγονότα που μας συμβαίνουν, και πολύ συχνά μέσα από ασθένειες....
Δεν χρειάζεται να πάμε κάπου μακριά να χτίσουμε αυτή την προσωπική σχέση.... Είναι πάντα δίπλα μας...
«Δες με, στέκομαι μπροστά στην πόρτα και χτυπώ. Αν κάποιος ακούσει τη φωνή μου και μ’ ανοίξει την πόρτα,
θα μπω στο σπίτι του και θα δειπνήσω μαζί του, κι αυτός μαζί μου». (Αποκάλυψη 3:20)
Καλημέρα!
Καλησπέρα Ελένη!
ΔιαγραφήΌντως φοβερό και συγκλονιστικό και ενθαρρυντικό το απόσπασμα...
Σ'ευχαριστώ για τα τόσο καίρια σχόλιά σου.
"Να χτίσεις προσωπική σχέση με το Θεό. Εσύ και ο Θεός σου! " Τι ωραία φράση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα έχεις μια όμορφη μέρα.........κοντά στον Θεό!!!
Καλησπέρα Ω!
ΔιαγραφήΝα κοιτάζουμε πάντα προς το Θεό! Είτε είμαστε στην πτώση είτε στη μετάνοιά μας :)
Ο αληθινός Χριστιανός, σίγουρα δεν είναι ο ανέραστος κακομοίρης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως, πόσοι από εμάς βιώνουμε αληθινά τον Χριστό στη ζωή μας;
Λεγόμαστε Χριστιανοί, είμαστε όμως;
Νομίζω ότι δεν αγαπάμε όσο θα έπρεπε τον Χριστό.
Βάγια
Όντως, Βάγια...
ΔιαγραφήΑς το αναλογιζόμαστε και ας επαναπροσδιορίζουμε το πόσο καθαρή σχέση έχουμε με το Χριστό κάθε μέρα.
Καλό βράδυ :)
Πριν ενα χρονο αυτα τα λογια θα μου φαινονταν ...κινεζικα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμως για τον καθενα υπαρχει ο καταλληλος χρονος,φτανει ν αφησεις μια χαραμαδα ανοιχτη να μπει μεσα λιγο φως.Τοτε βλεπεις καθαρα τα σκοταδια στα οποια ζουσες και δε θες να ξαναγυρισεις .
Ο Κυριος μας αγαπα ολους το ιδιο μ ενα τροπο που αδυνατουμε να συλλαβουμε..
Απο εκεινη την ευλογημενη μερα ειμαι ενας ανθρωπος πραγματικα χαρουμενος.Παλι πεφτω,παλι γονατιζω αλλα τωρα πια ελπιζω.Εχω πυξιδα και σκοπο ,ζω μια ζωη με πραγματικο νοημα.
Μακαρι ολοι ν ανοιγουμε την πορτα μας στην ευτυχια,στον Χριστο μας.
Καλησπέρα Ποτούλα!
ΔιαγραφήΠολύ χαίρομαι με τα όσα έγραψες! Είναι πολύ ευχάριστα νέα.
Και, όντως, ο καθένας μας πρέπει να προσπαθεί, να ελπίζει και να αγωνίζεται.
Καλή δύναμη :)
Τι υπέροχα λόγια.
ΔιαγραφήΑληθινά, προσωπικά, γραμμένα από καρδιάς.
Πρέπει να ομολογούμε την χαρά που μας προσφέρει ο Χριστός.
Σ' ευχαριστώ γλυκιά μου Ποτούλα.
Μου δίνεις θάρρος.
Σεβάχ μου ήρθα και διάβασα με την ησυχία μου σήμερα που δε δουλεύω όλες σου τις παραπομπές .... Φεύγω με μεγάλη αγαλλίαση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα΄σαι καλά!
Τα φιλιά μου!
ΥΓ: Δεν ξέρεις πόσο ταιριάζει το σχόλιο της Ποτούλας με τη δική μου περίπτωση .... Άργησα και εγώ να καταλάβω αυτή τη γλώσσα.. Κι ακόμα έχω δρόμο .....
Χαίρομαι διπλά, Αριστέα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα :)
πραγματικά πολύ αισιόδοξη και χαρούμενη ανάρτηση, ευχαριστούμε! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήσοφία
Καλημέρα Σοφία.
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά :)
Ξαναήρθα μέσω των link που άφησες στην Μαρία σήμερα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο μου άρεσε η τοποθέτησή σου!
Και τι όμορφα που θυμήθηκα ξανά αυτή σου τη δημοσίευση!
Καλά να περνάς φίλε μου!