Όπως η αράχνη

Η προσευχή και η εγρήγορση είναι το ίδιο πράγμα, γιατί μόνο όταν προσεύχεσαι, μπορείς να σταθείς στην πύλη της καρδιάς σου. Το άγρυπνο μάτι αντιδρά αμέσως και για το ελάχιστο που θα φανεί στο οπτικό του πεδίο.
 Η αράχνη κάθεται στη μέση από το δίχτυ της και καταλαβαίνει αμέσως και το παραμικρότερο έντομο που πέφτει σ'αυτό. Το σκοτώνει παρευθύς. Το ίδιο κάνει και η προσευχή στην καρδιά σου. Μόλις το ελάχιστο κίνημα της καρδιάς σου πληροφορήσει την προσέγγιση ενός εχθρού, αμέσως η προσευχή τον αφανίζει. Παραμέληση της προσευχής σημαίνει ό,τι εγκατάλειψη σκοπιάς...

(Απόσπασμα απ'το βιβλίο του Τίτο Κολλιάντερ, "Ο δρόμος των ασκητών")