Δεν υπάρχει ατομική σωτηρία

...Το ότι ξεχωρίζω τον εαυτό μου απ'το όλον κι διεκδικώ την ατομική μου κατοχύρωση, την ατομική μου εξασφάλιση. Αυτό είναι ένα σύμπτωμα του πολιτισμού του κοσμικού που μιλάει για ατομικά δικαιώματα και αυτό είναι ένα σύμπτωμα της θρησκευτικής γνώσης ότι μιλάει για ατομική σωτηρία, "μια γωνιά του Παραδείσου να'χουμε".
Και δεν καταλαβαίνει αυτός ο άνθρωπος πως μ'αυτή τη στάση της καρδιάς του επαναλαμβάνει μέσα του το αμάρτημα του προπάτορα και το αφομοιώνει σαν προσωπικό του αμάρτημα και πτώση. Απ'τη στιγμή, λοιπόν, που σκεφτείς έτσι, ήδη είσαι στο αδαμιαίο σύμπλεγμα. Στην ίδια πτώση. Που θέλεις να μεταφέρεις την ευθύνη σου στον άλλον. Είναι μεγάλη πτώση αυτό το πράγμα...

(Απόσπασμα από ομιλία του π.Βαρνάβα Γιάγκου -Ι.Ν.Παναγίας Λαοδηγήτριας Θεσσαλονίκης)