Κάθε μέρα ξυπνάμε το πρωί και όλη μέρα τρέχουμε... Τρέχουμε για δουλειές... Μέσα στο άγχος και στη φασαρία και πνιγόμαστε. Και δεν προλαβαίνω, και έχει κίνηση, και θ'αργήσω λίγο, και πού είσαι, και έχω παρκάρει παράνομα, και να ο τάδε λογαριασμός που ήρθε φουσκωμένος, κλπ...
Χ α μ ό ς!
Ρωτήσαμε όμως την ψυχούλα μας αν αντέχει τόσο πολύ άγχος; Πού πάμε ξυπόλητοι στ'αγκάθια; Γι'αυτό, κάθε πρωί ας μην ξεχνάμε να κάνουμε λίγη προσευχή. Να δώσουμε στον εαυτό μας να πάρει την απαραίτητη δύναμη να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της μέρας με ηρεμία. Με υπομονή. Με πίστη πως o Χριστός μάς παραστέκει και μάς συντροφεύει σε κάθε βήμα μας.
Ε, τότε, όλη μας η μέρα αλλάζει διάσταση! Αλλάζει ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα! Για παράδειγμα: Πέφτεις σε κίνηση; Εκμεταλλεύεσαι το χρόνο αυτό κάνοντας άλλες δουλειές ή κάνοντας προσευχή. Στη δουλειά σου γίνεται ένας χαμός; Εσύ τότε δημιουργείς έναν κύκλο αγάπης και υπομονής και δεν σε γκρεμίζει το άγχος! Αντί να τα βάζεις με το Θεό για κάθε εμπόδιο που σου παρουσιάζεται, τον παρακαλάς να σε βοηθήσει να το ξεπεράσεις...κλπ...
Έτσι, είσαι αισιόδοξος. Έτσι, αναπνέει η ψυχή σου. Μ'αυτό τον τρόπο δημιουργείς ένα κλίμα αγάπης που επηρεάζει θετικά και τους γύρω σου. Και μην ξεχνάς: Ό,τι και αν σε δυσκολεύει, ό,τι και αν σε απασχολεί, η προσευχή τα λύνει ΟΛΑ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου