Τι ωραία που θα ήταν αν απολαμβάναμε τη ζωή μας;
Ξέρω ότι έχεις ένα σωρό δυσκολίες και προβλήματα... Και εγώ έχω... Πάρα πολλά... Αν,όμως, αρχίζαμε σιγά-σιγά να εμπιστευόμασταν τον Χριστό, θα ήταν πολύ ωραία... Αν εμπιστευόμασταν όλα τα προβλήματά μας, όλες μας τις ανησυχίες, τις ανασφάλειες, στην αγάπη του, τότε θα κάναμε ένα αποφασιστικό βήμα. Ποιο; Αυτό της απόλαυσης της ζωής! Αν λάβουμε μέσα στην ψυχούλα μας λίγη απ'την Χάρη του, τότε θα "μας στρίψει η βίδα" απ'την χαρά, που έλεγε και ο γέροντας Παΐσιος...
Νομίζω πως η λύση είναι να ριχτούμε στην αγκαλιά του Χριστού. "Να αφήσουμε το κακό και να γυρίσουμε το βλέμμα μας στον Κύριο" όπως συμβούλευε και ο γέροντας Πορφύριος. Τότε, βλέπεις αλλιώς τα πράγματα. Τότε, μαθαίνεις όχι μόνο να μην γονατίζεις απ'τις δυσκολίες της ζωής, αλλά να την αγκαλιάζεις! Να την ζεις! Αληθινά! Με ελπίδα, θεία παρηγοριά και αγάπη... Αυτό θα συμβεί, όταν όλα γίνουν Χριστός!
πολυ ωραιο το αθρο σας!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήνα ευχομαστε να βρεθει αυτο το κατσαβιδι που θα στριψει τη βίδα. Γιατι δυστυχως δεν κανουμε το βήμα..
ΑπάντησηΔιαγραφή