χρειάζεται να'χεις ελπίδες ζωντανές. Από αυτές που φλογίζουν την καρδιά και της δίνουν φτερά για να πετάξει.
Στο δρόμο που βαδίζεις,
να'χεις, φίλε, προετοιμαστεί. Σαν τους ναυτικούς που μελετούνε τον καιρό και τους ανέμους. Που μετράνε με τη θωριά τους τη θάλασσα πριν ξανοιχτούνε στα βαθιά.
Στο δρόμο που βαδίζεις,
θ'ακούσεις πολλές φωνές που θα σου τάζουν χίλια δυο ταξίματα μάταια. Καλέσματα χωρίς αλήθεια, χωρίς τιμή και λεβεντιά.
Στο δρόμο που βαδίζεις,
κράτα το βλέμμα σου στη γη, μα έχε τη ψυχή σου τον ουρανό να ατενίζει. Χαμηλά να περπατάς, μα με προσευχή ψηλά να φτερουγίζεις.
Στο δρόμο που βαδίζεις,
πολλά θα μάθεις, πολλά θα διδαχτείς. Κράτα μες στην καρδιά σου τη φλόγα που'χες στην αρχή και μ'αυτή σαν οδηγό το τέρμα θα προσμένεις.
Στο δρόμο αυτό δεν είσαι μοναχός. Μην πεις πως νιώθεις μοναξιά. Γύρω σου τόσες ψυχές, τόσες καρδιές αγώνα δίνουν μαχητικό. Στο δρόμο που βαδίζεις μάθε να ζεις την κάθε στιγμή. Να ζεις, να χαίρεσαι. Να ελπίζεις. Να ελπίζεις.Να συνεχίζεις και με χαμόγελο να προχωράς....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου