Όχι βέβαια! Μα, γι'αυτό πλαστήκαμε. Για να τα θέλουμε όλα! Να επιθυμούμε τα πάντα! Η ύπαρξή μας, η "φτιαξιά" μας είναι τέτοια που δεν ικανοποιείται με τα λίγα, με τα πρόχειρα, αλλά θέλει να φτάσει μακρυά. Όσο πιο μακρυά, όσο πιο πολλά, όσο πιο ψηλά γίνεται.
Όμως, ο κίνδυνος ελλοχεύει! Αν χάσουμε το Θεό μας, αν η καρδιά μας πλέον δε νιώθει την ανάγκη να γλυκαίνεται απ'το Χριστό, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν. Τότε, δε θα θέλουμε να φτάσουμε ψηλά στη Βασιλεία του Θεού. Τότε, δε θα θέλουμε να μειώνουμε τα πάθη μας. Τότε, θα τα ζητάμε όλα με τρόπο ισοπεδωτικό, εγωιστικό. Η ματιά της ψυχής μας, θολωμένη απ'τα πάθη, θ'αρχίσει να πρόσκειται στα γήινα, στα πρόσκαιρα... Απροστάτευτοι, χωρίς πυξίδα ουράνια, θα μπερδευτούμε...
Προσπάθεια φίλε/η! Αυτό μας αρκεί! Κάνε τον αγώνα σου με πίστη και υπομονή.Και να θέλεις να βγεις νικητής! Γι'αυτό πλάστηκες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου