Disable_right_click


Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Ξύπνα τον ήρωα μέσα σου!

Συγκινήθηκα πολύ προχτές όταν είδα ένα παλικάρι με δάκρυα στα μάτια να σταματάει για λίγο έξω απ'το εκκλησάκι του νοσοκομείου. Έσκυψε το κεφάλι, μάλλον προσευχήθηκε, έκανε το σταυρό του και ανέβηκε στην αριστερή πτέρυγα του νοσοκομείου.

Ποιος ξέρει τι δυσκολίες θα'χε. Αλλά αυτό μου θύμισε πως όλοι έχουμε προβλήματα. Όλοι βασανιζόμαστε λίγο ή πολύ. Αλλά να θυμάσαι, αδερφή/έ μου, ότι είμαστε όλοι μαζί! Ο πόνος μάς ενώνει. Η θλίψη σου είναι και θλίψη μου. Το δάκρυ σου είναι δάκρυ μου. Θα'θελα να τρέξουν στο δικό μου μάγουλο λίγα απ'τα δάκρυά σου. Αγωνιζόμαστε μαζί, πονάμε μαζί, προσευχόμαστε μαζί.

Όσα εμπόδια και αν ορθώνονται μπροστά σου, εσύ μη χάνεις το κουράγιο σου. Είσαι δυνατός, γιατί έχεις το Χριστό. Είσαι αγωνιστής, γιατί ξέρεις ότι είσαι φίλος με τον πιο δυνατό απ'όλους. Ξύπνα τον ήρωα μέσα σου! Αυτόν που δε λυγίζει! Που δεν τα παρατάει ποτέ! Και έλα να προσευχηθούμε. Γιατί τίποτα δεν είναι πιο δυνατό στον κόσμο απ'τη δύναμη της προσευχής που βγαίνει από μια πονεμένη, ειλικρινή καρδιά. Μια καρδιά που παλεύει. 

Μην χάνεις το κουράγιο σου! Μην απελπίζεσαι, αδερφή/έ! Έλα μαζί να προσπαθήσουμε. Έλα και θα δεις.

14 σχόλια:

  1. Εκεί στη λέξη "μαζί" είναι όλη η ουσία!
    Καλημέρα Σεβάχ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Αριστέα :)
      Σωστά το εντόπισες! Η ενότητα είναι πολύ, πολύ μεγάλο κεφάλαιο...

      Διαγραφή
  2. εσύ καλά τα λες...αλλα υπάρχουν τετοιοι ανθρωποι στις μερες μας;; να συμπασχουν να νιαζονται γιατον συνανθρωπο τους;; πολυ το αμφιβαλλω...προσεχουν τον αλλο μονο για την κακία τους, κατηγορίες..κουτσομπολιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Δελφινάκι!
      Υπάρχουν, αλλά σπανίζουν και θέλουν ψάξιμο :)
      Είναι σαν τα πιο όμορφα λουλούδια και σαν τα μαργαριτάρια. Δύσκολο να τα βρεις, μα όταν τα βρεις, τα κρατάς κοντά σου και τα προσέχεις σαν τα μάτια σου!

      υγ: Κανείς άνθρωπος δεν είναι από τη φύση του κακός! (Θα γράψω σχετική ανάρτηση σαν βρω λίγο χρόνο ελεύθερο)

      Διαγραφή
  3. Καλημέρα Σεβάχ.....όταν ξεκινάς την μέρα σου με προσευχή με ελπίδα στο Θεό, ότι δυσκολίες και αν αντιμετωπίσεις θα βρείς τρόπους και θα έχεις συμπαράσταση έστω από έναν αδελφό για να τα ξεπεράσεις....αρκεί να χουμε ανοιχτά τα μάτια μας και να βλέπουμε να ψάχνουμε το χέρι του διπλανού μας για βοήθεια....γιατί πολλές φορές εμείς οι ίδοι είμαστε που δεν θέλουμε την βοήθεια, εμείς οι ίδιοι φοράμε παροπίδες και δεν βλέπουμε γύρω μας ότι πάντα υπάρχει κάποιος που θα τσαθεί δίπλα μας, θα κλάψει μαζί μας....δεν χρειάζεται να ψάξουμε πολύ...αρκεί να μειώσουμε το εγώ μας.......καλό μεσημέρι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "αρκεί να μειώσουμε το εγώ μας".
      Πολύ ωφέλιμο, Μικρέ Περιπλανητή μου.
      Καλό μεσημέρι να'χεις :)

      Διαγραφή
  4. ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΛΛΑ ΠΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ;;; ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ. ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ;;; ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΟΡΤΩΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΑΣ;;; ΑΞΙΖΕΙ ΠΑΝΤΩΣ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΧΑΡΑ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ... ΜΙΑ ΑΔΕΛΦΗ ΨΥΧΗ ΕΧΕΙ ΩΣ ΑΡΧΗ ΤΟ: ΔΩΣΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΚΡΑ ΣΟΥ ΧΑΡΑ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ... ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΟΡΘΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ!!!
    ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΕΝΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαστε άνθρωποι... Και είναι πολύ λογικό να 'χουμε και τα "κάτω μας"...

      Όμως, η αγάπη ας είναι οδηγός μας, καλέ μου ανώνυμε!

      υγ: τρομερό αυτή η φράση που έγραψες: "ΔΩΣΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΚΡΑ ΣΟΥ ΧΑΡΑ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ..."

      Διαγραφή
  5. Μου άρεσε ο τίτλος, έτσι χρειάζεται ηρωϊσμός και ανδρεία να αντιμετωπίσει κανείς το σήμερα, το κάθε μέρα πλέον. Δύσκολοι καιροί και απομονωμένοι άνθρωποι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλησπέρα Σεβάχ, καλησπέρα σε όλους....

    Συμφωνώ με την :@iris ότι στην λέξη "μαζί" κρύβεται πολύ μεγάλη δύναμη.
    Δεν είναι τυχαία η αναφορά στο Ευαγγέλιο Ματθαίος 18:20: "οὗ γάρ εἰσιν δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν"...

    Είμαστε πολλοί... Δεν είμαι μόνη μου, δεν είσαι μόνη σου, δεν είσαι μόνος σου.
    Όλοι έχουμε το σταυρό μας και το κουβαλάμε και προχωράμε αλλά προχωράμε στην ίδια κατεύθυνση και ακολουθούμε όλοι τον Σωτήρα μας.
    Όταν διάβασα την ιστορία του παιδιού που στάθηκε στο εκκλησάκι και προσευχήθηκε προφανώς για κάποιο πρόβλημά του σκέφτηκα αυτόματα
    πριν διαβάσω την συνέχεια ότι ... δεν είμαι μόνη με τα προβλήματά μου.
    Όλοι μαζί και ο καθένας μόνος του σηκώνουμε το βάρος μας.
    Αλλά είνα όμορφο να ξέρουμε ότι είμασε πολλοί.

    Δεν είναι εύκολο να νιαστούμε για τους διπλανούς μας όταν οι ίδιοι έχουμε δικά μας προβλήματα αλλά ακόμα και να τους ακούσουμε φτάνει μερικές φορές πιστεύω...
    ("Geteiltes Leid ist halbes Leid, geteilte Freude ist doppelte Freude" είχα διαβάσει κάποτε σε ένα περιοδικό και μου άρεσε....

    Μοιρασμένη λύπη είναι μισή λύπη, μοιρασμένη χαρά είναι διπλή χαρά....

    Ελένη/Μόναχο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Ελένη!
      Ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιό σου.
      Στην εκκλησία μας όντως δεν υπάρχει χώρος μοναξιάς!
      Ωραίο και το ρητό!

      Καλή δύναμη :)

      Διαγραφή