Disable_right_click


Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Άτιτλο σαν επίγραμμα

Αντιφεγγιά απροσανατόλιστης 
Ελπίδας
αιμάτινα όνειρα
παιδικές ιαχές σκορπισμένης 
χαράς, χαμόγελα.

Πληγή άσκεπη
ο ουρανός
βομβαρδισμένος, κραυγής Κόκκινο
σκηνικό που σύρθηκε ματοβαμμένο
Αυλαίας βουρκωμένης

Κει που τ'όνειρο πλαγιάζει.
Σιωπή
βάρκα Αλλοτινών καιρών
Λουλούδι της θάλασσας
Ανέγγιχτο

(Καρδιάς στεναγμοί αλάλητοι για τον πόλεμο που μαίνεται στην Παλαιστίνη. Ως πότε πια;)

Μ'αυτή την ανάρτηση κλείνω τον κύκλο των αναρτήσεων ενάντια στην φρίκη του πολέμου στην Παλαιστίνη. Ας μη κλείσουμε, όμως, τη πόρτα της ψυχής μας. Ας συνεχίσουμε να ευχόμαστε...

15 σχόλια:

  1. Ποτέ να μην κλείσουμε τη πόρτα της ψυχής μας Σεβάχ!
    Καλημέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι, Αριστέα μου!
      Καλημέρα, καλή δουλειά :)

      Διαγραφή
    2. Να γιατί πήγε η μέρα μου καλά! Αν σου δίνουν ευχή καλοί άνθρωποι μέσα από τη ψυχή τους γίνεται να μην πιάσει; :)))
      :))))

      Διαγραφή
    3. Χαίρομαι! Πολύ χαίρομαι!!
      Καλό βράδυ, Αριστέα μου!

      υγ: Αύριο πάλι ταξιδεύω. Να εύχεσαι :)

      Διαγραφή
  2. καλημέρα. μπράβο για το αφιέρωμα που έκανες. να σαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να αποκτήσουμε καρδιά ευρύχωρη που να χωράει όλο τον κόσμο...
      Αυτό θα'θελα να δείξουν οι τρεις τελευταίες αναρτήσεις της αόρατης γωνιάς...
      Ακόμα και σε μέρη που ίσως ποτέ μας δεν επισκεφτούμε, η καρδιά γοργόφτερη μπορεί μ'ένα της χτύπο να ταξιδέψει και να συμπάσχει.

      Καλό μεσημέρι Δελφινάκι μου. Να'σαι καλά :)

      Διαγραφή
    2. μπράβο για το τρόπο που σκέφτεσαι. καλό μσημέρι. να σαι καλά

      Διαγραφή
  3. Ciao, grazie per il tuo simpatico passaggio nel mio blog. Guardo questa scrittura che tanto mi piace ma che mi ha fatto disperare durante gli studi del liceo... Buon fine settimana e un augurio per la tua GRECIA!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ως πότε πια?
    Αυτή την ερώτηση έχω κι εγώ για όλους όσους ξεχνάνε πως είναι άνθρωποι και γίνονται κτήνη...δυστυχώς ο κλοιός σφίγγει όλο και περισσότερο...τα κτήνη πληθαίνουν...
    Μπράβο για το αφιέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλό μεσημέρι Μαρία μου! Σ'ευχαριστώ πολύ :)
      Το θέμα είναι να μη μένουμε αδρανείς. Να μη συνηθίσουμε τον πόλεμο. Το έλεγε πολύ παραστατικά ο Μάνος Χατζιδάκις: "Να μη συνηθίσουμε τη μορφή του τέρατος. Γιατί όσοι έχουν συνηθίσει σημαίνει ότι έχουν γίνει τέρατα και οι ίδιοι"...

      Να'σαι πάντα καλά!

      Διαγραφή
  5. Όμορφο αφιέρωμα έκανες Σεβάχ και μπράβο σου!Τέτοιες ενέργειες αναβαθμίζουν την ανθρώπινη κοινωνία και την κάνουν να ξεχωρίζει απ΄ την κοινωνία των ενστίκτων που εκπροσωπούν τα ζώα.Αν κι ορισμένοι άνθρωποι που εξακολουθούν να σπέρνουν παντού τον όλεθρο, νομίζω ότι συμπεριφέρονται μ΄ ένστικτο παρά με μυαλό και καρδιά.
    Χαρούμενο απόγευμα!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. όσο υπάρχουν ακόμη άνθρωποι.. καλό ξημέρωμα Σεβάχ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή